Ενώ πολλά άλλαξαν στην Ελλάδα και στον κόσμο τον τελευταίο χρόνο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία να παραμένει σταθερά μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, με πάνω από 30% στην πρόθεση ψήφου, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι καθηλωμένο στο 25% από τις εθνικές εκλογές του 2019. Και για τα δύο κόμματα οι διακυμάνσεις του τελευταίου διαστήματος είναι μικρές, παρά τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι εξωγενείς, ενώ άλλες προέκυψαν από κυβερνητικούς χειρισμούς. Τι συμβαίνει ώστε ούτε η Νέα Δημοκρατία να χάνει σε επιρροή, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίζει πόντους σε βάρος της; Οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητούν την εγκυρότητα των δημοσκοπήσεων, κατά την προσφιλή τους τακτική να απορρίπτουν ως εξαγορασμένα όσα μέσα δεν συμβαδίζουν με τη δική τους ερμηνεία των πραγμάτων. Πιθανότερο, όμως, είναι να παρατηρούμε μια σταθερότητα που είναι αποτέλεσμα πολλών σύγχρονων εντάσεων, και που επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες.
Οι πολίτες έχουν ανάγκη από σταθερότητα και οι περισσότεροι δεν ξεχνούν τις επιπτώσεις του επηρμένου βολονταρισμού του 2015 που μετά «δικαιολογήθηκε» ως «αυταπάτη».
Το διάστημα έως τις εκλογές (είτε την άνοιξη είτε το καλοκαίρι, στο τέλος της τετραετίας) αφήνει αρκετά περιθώρια για ανατροπές. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση, οι υψηλές τιμές και ο πληθωρισμός, η διαμάχη ΗΠΑ – Κίνας, ίσως νέο κύμα της πανδημίας, συνθέτουν ένα δύσκολο περιβάλλον για την παγκόσμια οικονομία, για την Ε.Ε., και για κάθε χώρα. Εάν η κυβέρνηση φαίνεται να διαχειρίζεται επαρκώς αυτά τα προβλήματα, και συνεχίσει να εμπνέει στους πολίτες ένα αίσθημα ασφάλειας, τότε πιθανότατα θα αυξήσει τα ποσοστά που της δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Εάν, όμως, δεν αρκούν οι πολιτικές της και τα χρήματα που παρέχει για τη στήριξη πολιτών, τότε θα υποστεί πολιτικό κόστος. Γι’ αυτό έχει προϋπολογίσει για το 2023 πάνω από 8 δισ. ευρώ για επιδοτήσεις στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο. Επίσης, τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε. θα δώσουν κι αυτά μια ανάσα στην οικονομία. Οσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ελλάδα έχει πάρει ξεκάθαρη θέση εναντίον της Ρωσίας και αποδεικνύει συνεχώς ότι είναι σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ. Αυτό προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο εκνευρισμό στην Αγκυρα, η οποία θα συνεχίσει να πιέζει στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εάν η Τουρκία εμπλακεί ακόμη βαθύτερα στη Συρία και στο Ιράκ, τότε ίσως χαλαρώσει για λίγο η κατάσταση στο μέτωπο με την Ελλάδα και την Κύπρο. Οπως και να έχει, η τουρκική επιθετικότητα «ευνοεί» την κυβέρνηση, καθώς τα τελευταία 3½ χρόνια η Ελλάδα απέδειξε ότι μπορεί να αναχαιτίζει τουρκικές κινήσεις σε γη, θάλασσα και ουρανό. Από την άλλη, το σκάνδαλο των υποκλοπών, η υπόθεση Πάτση, και ίσως εξελίξεις στο μέτωπο της κοινωνίας (πλειστηριασμοί και εξώσεις, αδέξια ή και βάναυση διαχείριση ζητημάτων Τύπου, κ.ά.) μπορεί να επιτρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ να ροκανίσει τη διαφορά με τη Ν.Δ. Ομως, η ευκολία με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να κατηγορήσει την κυβέρνηση ως «αυταρχική» και «επικίνδυνη για τη δημοκρατία» δεν φαίνεται να πείθει πολλούς εκτός του πυρήνα των οπαδών του. Επίσης, ο αντιπολιτευτικός λόγος προβεβλημένων στελεχών του ενοχλεί κεντρώους ψηφοφόρους.
Πολλά μπορούν να επηρεάσουν τις προθέσεις των πολιτών έως τις εκλογές. Ομως, εκτός από το ενδεχόμενο μιας σημαντικής αποκάλυψης σε κάποιο σκάνδαλο, ή κάποιος κακός χειρισμός σε σοβαρό ζήτημα, τα προβλήματα λειτουργούν υπέρ της κυβέρνησης. Οχι μόνο επειδή οι πολίτες έχουν ανάγκη από σταθερότητα, αλλά και επειδή οι περισσότεροι δεν ξεχνούν τις επιπτώσεις του επηρμένου βολονταρισμού του 2015 που μετά «δικαιολογήθηκε» ως «αυταπάτη». Κι αυτό λειτουργεί ως «σταθεροποιητικό» στοιχείο στις δημοσκοπήσεις.