«Οι άνθρωποι γράφουν για το 2013 και το 2014 σαν να μην είχα τίποτα άλλο να με απασχολεί πέρα από τη συμφωνία του Μινσκ. Με ρωτούν, “πώς μπόρεσες να αμελήσεις το ουκρανικό ζήτημα;”. Αυτό, όμως, είναι πολύ απλοϊκό. Είχαμε εκλογές (στη Γερμανία), με την Ελλάδα εκείνο τον καιρό πάντα κάτι συνέβαινε, και έσπασα το πυελικό οστό μου», εξηγούσε η Αγκελα Μέρκελ πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξη στο περιοδικό Spiegel.
Το μέλημα της Μέρκελ είναι να εξηγήσει γιατί δεν πρόλαβε το κακό, πώς δεν εμπόδισε τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να επέμβει στη γειτονική του χώρα, με την προσάρτηση της Κριμαίας και τη στήριξη αυτονομιστών στην ανατολική Ουκρανία, πριν προχωρήσει στην εισβολή. Η τέως καγκελάριος θεωρεί τις επικρίσεις άδικες, αφού, όπως λέει, είχε πολλά να αντιμετωπίσει εκείνο το διάστημα, σε πολιτικό, ευρωπαϊκό και προσωπικό επίπεδο. Καθώς η Μέρκελ ήταν στο τιμόνι της ισχυρότερης χώρας-μέλους της Ε.Ε. για 16 χρόνια, και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική και στην εξέλιξη της Ενωσης, και στην παραμονή της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ, η συνέντευξη αποτελεί πολύτιμη ματιά στις αντιλήψεις και επιλογές της.
Το μέλημα της Μέρκελ είναι να εξηγήσει γιατί δεν πρόλαβε το κακό…
Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λοιπόν, το ότι οι εξελίξεις στη χώρα μας, και η επιρροή αυτών, εμφανίζονται μεταξύ δύο κορυφαίων γεγονότων που θα απορροφούσαν όλες τις δυνάμεις οποιουδήποτε ηγέτη – οι εκλογές και η προσωπική υγεία της καγκελαρίου ύστερα από ένα ατύχημα με το σκι. Είναι αποκαλυπτικό ότι η Μέρκελ θυμάται τους πονοκεφάλους εκείνης της εποχής ως «ελληνική» κρίση, αν και έως τον Ιούνιο του 2012 η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Κύπρος είχαν ανάγκη από στήριξη, ενώ η Ιταλία κινδύνευε. Επίσης, εκείνη την εποχή δεν είχε εμφανιστεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που θα έκανε την Ελλάδα μοναδικό πρωταγωνιστή στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Φαίνεται πως το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα-μέλος της Ευρωζώνης που κλονίστηκε από τις επιπτώσεις της κρίσης στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με το δράμα του 2015, όταν η χώρα μας βρέθηκε στα πρόθυρα της εξόδου από την Ευρωζώνη, άφησε ισχυρό αποτύπωμα στη μνήμη της Μέρκελ. Ετσι, περιγράφει ως «ελληνική» μια κρίση που, ενώ είχε μια ελληνική ιδιαιτερότητα (κυρίως λόγω της εξαπάτησης με τα στοιχεία έως το 2009 και της αντίστασης κατά μεταρρυθμίσεων), ήταν η καθυστερημένη προσπάθεια να θεσπιστούν μηχανισμοί που θα στήριζαν το ενιαίο νόμισμα.
Αναφερόμενη στην Ελλάδα, η Μέρκελ γνωρίζει –ή πιστεύει– ότι ο συνομιλητής της και οι αναγνώστες θα κατανοήσουν το μέγεθος των μπελάδων που αντιμετώπιζε, ώστε να της «ξεφύγει» ο κίνδυνος για πόλεμο στην Ευρώπη.
Αυτό δείχνει μεν μια προσωπική αδυναμία, καθώς η Μέρκελ συχνά μιλούσε για «ελληνική ιδιαιτερότητα». Αποδεικνύει, όμως, και το μέγεθος της ζημίας στο όνομα της χώρας πριν αρχίσει η ανάκαμψη.