Στην Κουμουνδούρου, πίστευαν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι οι εκλογές θα ήταν ντέρμπι. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ακόμη και μετά το exit poll, κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσαν ότι η εικόνα θα ανατραπεί όταν ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα.
Σε αυτή την απόσταση από την πραγματικότητα, στη δραματική αδυναμία να αισθανθούν το βουβό ρεύμα της κοινωνικής πλειοψηφίας, βρίσκεται η βασική αιτία της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ. Για τέσσερα χρόνια μιλούσαν για κοινωνικό όλεθρο, υποχώρηση της δημοκρατίας, κατάλυση του κράτους δικαίου, διάχυτη δυστυχία. Η αφήγησή τους δεν είχε καμία σχέση με το συλλογικό βίωμα και με τον τρόπο που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται τη ζωή και την προοπτική τους. Δεν κατάλαβαν πόσο βαθύ ήταν το κοινωνικό αίτημα για προβλεψιμότητα και σταθερότητα, ούτε πόση κούραση σωρεύτηκε από τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις, ματαιώσεις και ανατροπές της προηγούμενης δεκαετίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε μεγάλο κόμμα πλέοντας στο ποτάμι του αντιμνημονίου, της δικαιολογημένης αγανάκτησης για την κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου και για το παλιό κατεστημένο που έφερε τη χρεοκοπία. Εχασε τις εκλογές το 2019 γιατί τσάκισε τη μεσαία τάξη με την υπερφορολόγηση χωρίς να αγγίξει τα μεγάλα «ψάρια» της φοροδιαφυγής, γιατί αποκαλύφθηκε η ανεδαφικότητα των προεκλογικών εξαγγελιών του, γιατί μολύνθηκε από την υποκουλτούρα των ΑΝΕΛ, γιατί έδειξε διαχειριστική ανικανότητα και ερασιτεχνισμό, γιατί δεν αναζήτησε άξιους εκτός κομματικών τειχών, γιατί υπήρξε αμφίθυμος σε σχέση με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, γιατί πήρε ρίσκα χωρίς αίσθημα εθνικής ευθύνης, γιατί επένδυσε στον διχασμό πιστεύοντας στο δίκιο του, γιατί δεν συνδέθηκε με τον πολιτισμικό μέσο όρο της ελληνικής κοινωνίας.
Μετά τη γλυκιά ήττα με το 32%, έκαναν προσχηματική αυτοκριτική προσβλέποντας στη θεωρία του ώριμου φρούτου. Δεν άλλαξαν ηγετική ομάδα, δεν επεξεργάστηκαν προοδευτικό μεταρρυθμιστικό και τεκμηριωμένο πρόγραμμα, έλεγαν όχι σε όλα, μοιρολογώντας για μια κοινωνική τραγωδία που υποστήριζαν ότι εξελίσσεται.
Η ανανέωση ήταν δήθεν. Ενα think tank με τεχνοκράτες που τους κατάπιε το βαθύ κόμμα (εκτός Βουλής ο Γεροτζιάφας της Σορβόννης στην Α΄ Θεσσ/νίκης) και κατά τα άλλα ο Πολάκης, που θα διαγραφόταν, θριαμβεύει, ο Κουρουμπλής ξεδιαγράφτηκε και η Αυλωνίτου τηγάνιζε τον Μητσοτάκη στο TikTok. Στα τελευταία μέτρα της κούρσας, ο Τσίπρας απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους του Κασιδιάρη, η Ακρίτα τα έβαλε με τον Σαββόπουλο και ο Κατρούγκαλος προανήγγειλε αυξήσεις εισφορών αφού ο Τσακαλώτος είχε, στο μεταξύ, ασχοληθεί με τα τοπικά νομίσματα.
Και όταν πήραν τον λογαριασμό, ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρειάστηκε χρόνο να σκεφτεί. Εριξε αμέσως την ευθύνη στο ΠΑΣΟΚ, που δεν συμπορεύτηκε μαζί τους για την προοδευτική διακυβέρνηση.
Αν τον άκουγε ο Λακάν θα του έλεγε, πιθανότατα, κάτι που έλεγε συχνά στους αναλυόμενούς του όταν βιάζονταν: «Αν έχετε καταλάβει, έχετε σίγουρα άδικο».