Ανέδειξε η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, διαμορφωτή της εσωτερικής πολιτικής το κόμμα του κ. Αλέξη Τσίπρα. Οι εκδηλώσεις πολιτικής ανυπακοής προς την τρόικα είναι περίπου καθημερινές και η «εκδίωξη» των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας προεξαγγέλλεται κατά τακτά διαστήματα. Ιδιαίτερα από τον αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.
Σκηνοθετήθηκε συνάντηση των αρμοδίων υπουργών στο Παρίσι, με τους εκπροσώπους των δανειστών της χώρας -κύριος οίδε τι κόστισε αυτή η καινοτόμος ιδέα- για να σηματοδοτηθεί το πρώτο βήμα απεξαρτήσεως της Ελλάδος από την «κατοχή» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και των άλλων δανειστών μας.
Μόνον που η «κατοχή» δεν είναι ολική. Επί τέσσερα και πλέον έτη, διαδοχικές κυβερνήσεις μάχονται για τον «εκσυγχρονισμό» των δομών της ελληνικής οικονομίας και υπήρξαν πράγματι ανηλεείς, αλλά άφησαν την κορυφή ανέπαφη, παρά τις συνεχείς δημόσιες προειδοποιήσεις και προτροπές Ευρωπαίων ηγετών. Η όποια αξιοπιστία ανεκτήθη με τις τρομακτικές θυσίες των πολιτών και με τη σάρωση της μεσαίας και της παραδοσιακής αστικής τάξεως εξανεμίζεται με ρυθμούς ταχύτατους.
Πρόκειται για ένα θέατρο σκιών, απεχθές όχι απλώς στους Ελληνες πολίτες, αλλά και στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που άρχισε πλέον να συμβιβάζεται με την ιδέα της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Στην τελευταία συνεδρίαση του Εurogroup, αξιωματούχος της Ευρωζώνης αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο να υπάρξει ανάγκη εκπονήσεως νέου προγράμματος για τη χώρα και αναιρέθηκε η τοποθέτησή του από τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά, που εξήγγειλε την επομένη ημέρα της Ελλάδος «χωρίς πλέον μνημόνια χωρίς ανάγκη για νέα δανεικά». Το θέμα είναι πότε θα ανατείλει τελικώς η «επομένη ημέρα».
Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ η συγκυβέρνηση «επαναστατοποιείται», ο κ. Τσίπρας εισέρχεται με τρόπο συστηματικό σε φάση μεταλλάξεως και πρόσφατα διαβεβαίωσε ότι η άνοδός του στην εξουσία δεν θα απειλήσει τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Δεν διεκδικεί η στήλη τίτλο αυθεντίας περί τα οικονομικά. Αλλά και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές του εκσυγχρονιστικού προγράμματος γνωρίζουν ότι ουδέποτε εφαρμόσθηκε με σοβαρότητα και συνέπεια προς πάσα κατεύθυνση. Η προσπάθεια διασώσεως και ισχυροποιήσεως συγκεκριμένων οικονομικών κύκλων έχει καταδικάσει την ελληνική κοινωνία σε αργό θάνατο. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ενέχει τον κίνδυνο ενός αιφνίδιου θανάτου. Μεταξύ αυτών των δύο «επιλογών», ο Ελληνας πολίτης έχει περιέλθει σε κατάθλιψη. Ενδεχομένως δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στη σύγχρονη Ελλάδα.