Ο πρωθυπουργός δεν έχει εντολή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Προεκλογικά, όποιος έθιγε το καίριο αυτό ζήτημα κυνηγήθηκε και σιώπησε. Πριν από το δημοψήφισμα, το ίδιο. Τώρα το δίλημμα είναι ξεκάθαρο, κρυστάλλινο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει βαρύτατο θεσμικό ρόλο να διαδραματίσει τα επόμενα κρίσιμα εικοσιτετράωρα και είναι σίγουρο ότι θα ανταποκριθεί στο χρέος του. Το ίδιο και οι πολιτικοί αρχηγοί. Ο κ. Τσίπρας κάθησε στο τραπέζι στο Προεδρικό Μέγαρο και δεν πήρε σε καμία περίπτωση εξουσιοδότηση να βγάλει τη χώρα από το ευρώ. Το αντίθετο. Πριν φύγει η οιαδήποτε ελληνική πρόταση για τις Βρυξέλλες θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι πρόκειται για πρόταση που πετυχαίνει αυτόν τον στόχο. Είναι βέβαιο πως, όσο σκληρή και αν είναι, θα έχει τη στήριξη των κομμάτων ευθύνης που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Μονόδρομος είναι για τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς η στήριξη στον κ. Τσίπρα. Οσα και όποια και αν είναι τα εμπόδια που θα έχει να αντιμετωπίσει μέσα στο κόμμα του ο πρωθυπουργός ξέρει ότι έχει ένα δίχτυ ασφαλείας. Αν δειλιάσει ή αν έχει πιστέψει στην προοπτική της δραχμής εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης θα φανεί εκείνη την ώρα. Αν δηλαδή προτιμήσει τις δικές του ιδεολογικές εμμονές και τη συνοχή του κόμματος και αρνηθεί το χέρι βοηθείας, θα επωμισθεί την ευθύνη. Λένε πολλοί πως ενδεχομένως να έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του λαού και στην επιλογή της δραχμής. Μπορεί να έχουν δίκιο. Θα είναι σίγουρα μια κλεμμένη εντολή, γιατί ουδέποτε ζητήθηκε ειλικρινώς από τον λαό. Μπορεί ο κ. Τσίπρας να αντέξει τέτοιο ρίσκο; Από τις εκλογές αναρωτιόμασταν τι θα προτιμήσει, τον όρκο στο Προεδρικό Μέγαρο ή τον όρκο που έδωσε αμέσως μετά στην Καισαριανή. Ο ένας ήταν δημόσιος και θεσμικός. Τον άλλον τον ξέρει ο ίδιος και ελάχιστοι ακόμη σύντροφοί του. Εύχομαι, και να πω την αλήθεια προσεύχομαι τούτη την ώρα, να αποφευχθεί το κακό, η ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, η ντροπή, η απομόνωση της δραχμής. Κάναμε όλοι μεγάλα λάθη για να φτάσουμε έως εδώ. Εχουμε όλοι ευθύνη. Δεν απελπίσθηκε αδικαιολόγητα αυτός ο λαός, ούτε μαγεύθηκε ξαφνικά από τα μεγάλα, κούφια λόγια.
Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να αποφύγουμε την ήττα που διαγράφεται απειλητικά στον ορίζοντα. Εχουμε, όμως, όλοι την υποχρέωση να δώσουμε τη μάχη για να είμαστε εντάξει με τους εαυτούς μας, αλλά και απέναντι στην Ιστορία. Ολο το βάρος της ευθύνης πέφτει όμως στον κ. Τσίπρα.