WALTER KERR ΓΙΑ ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΙ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ: (Από κριτική του ονομαστού κριτικού των New York Times) «Εις την περίπτωσιν του “Ιλυα Ντάρλινγκ”, που αποτελεί μία μουσικοχορευτική έκδοσι της ταινίας “Ποτέ την Κυριακή”, νομίζω ότι έκαμαν ένα μικρό λάθος: Αφησαν την παράσταση στο Ντητρόιτ ή όπου αλλού έκαμαν το τελευταίο ζέσταμα του έργου, και έφεραν στη Νέα Υόρκη μόνον τις διαφημιστικές εικόνες του. […] Η Μελίνα Μερκούρη όλο κνήμες και εύχυμη όπως πάντα, ενώ σφίγγει έναν ντροπαλό ναύτη στο πολύ θερμό στήθος της. Η Μελίνα Μερκούρη ξεγυμνωμένη με μίνι μπικίνι, έτοιμη να βουτήξη στη θάλασσα από προκυμαία του Πειραιά. Η Μελίνα Μερκούρη σε στιβαρό αγκάλιασμα με έναν αρρενωπό λιμενεργάτη που δεν φορά πουκάμισο. […] Η Μελίνα Μερκούρη είναι, βεβαίως, κάτι που αξίζει να βλέπη κανείς. Τραγουδά πειστικά, με ένα βραχνό παράπονο που δεν έχει χαμηλές νότες, αλλά φαίνεται να γαντζώνεται στη μελωδία μετά το ξεκίνημά της, για να την κατακτήση στο τέλος· κινείται σαν να γεννήθηκε χορεύτρια και να παραμέρισε ύστερα την ασήμαντη αυτή ανοησία και, ακόμη και όταν είναι αναγκασμένη να κρατήση μια αγριεμένη ματιά σαν της Θέντα Μπάρα στο φινάλε της πρώτης πράξεως, όταν η λύπη την κυριεύει προσωρινά, δεν παύει να είναι ένα πλάσμα που ευχαρίστως θα πήγαινες σπίτι στη μητέρα σου, αν συνέβαινε να λείπη η μητέρα σου από το σπίτι. […] Τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι θα έδιδαν αρκετά ευχάριστον μουσικήν εγχόρδων δι’ ένα γεύμα. Εδώ ακούονται εις ένα μακρόσυρτον και νωθρόν ρυθμόν, ελλείψει ενός πραγματικού προορισμού των εις το έργον. […]».
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ: Εις την σειράν των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων «Ελληνική Ποίησις», που οργανούνται εις το Δημοτικόν Θέατρον Πειραιώς, θα ομιλήση εκεί την προσεχή Δευτέραν (17 Απριλίου 1967) ο κ. Ν. Βρεττάκος με θέμα: «Παλαμάς».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ: Εις το Θέατρον Νέας Ιωνίας δίδεται σήμερον η επίσημος «πρώτη» των παιζομένων εκεί τριών ελληνικών μονοπράκτων «Τελετή» (Παύλος Μάτεσις), «Κομιστής ειδήσεων» (Βασίλης Ανδρεόπουλος) και «Η επιστροφή του ευεργέτη» (Βαγγέλης Γκούφας).