Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Δεν προκάλεσε ρίγη ενθουσιασμού στις Βρυξέλλες η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Κυρίως, το σκέλος όπου αναφέρθηκε εκβιαστικά στο χρέος. Κι αυτό διότι όλοι οι Ευρωπαίοι χρειάζονται ένα success story της Ελλάδας. Θα προτιμούσαν, ας πούμε, όπως έλεγε πηγή μου στο Μπερλεμόντ, να είχαν ακούσει από τον πρωθυπουργό πόσο καλά τα πηγαίνει η χώρα. Τόσες εκλογικές αναμετρήσεις έχουν μπροστά τους. Και όλοι θα διευκολύνονταν, αν μπορούσαν να αποδείξουν ότι η Ελλάδα τα πηγαίνει περίφημα. Αντ’ αυτού, στα χείλη αξιωματούχων και παραγόντων στις Βρυξέλλες πλανάται ένα ερώτημα: τι ήθελε να πει ο ποιητής; Σκοπεύει να πάει σε εκλογές με ρητορική για Κούγκι έναντι των δανειστών αν δεν του κάνουν δώρο το χρέος; Ή, πολύ απλά, δεν θα κάνει τίποτα και όλο αυτό απλώς απευθυνόταν στο εσωκομματικό ακροατήριο; Τα μεγάλα μετα-σαιξπηρικά διλήμματα της Ευρώπης…
ΣτΕ όπως «ριάλιτι»
Διαστάσεις ριάλιτι σόου έχουν αρχίσει να λαμβάνουν οι εξελίξεις στη διευρυμένη Ολομέλεια του ΣτΕ: μετά τις αγριάδες που δημοσιεύθηκαν στην «Αυγή» και όχι μόνο, τα στοιχήματα στην πολιτική αγορά για το ποιος δικαστής θα είναι το επόμενο θύμα δίνουν και παίρνουν. Για την ακρίβεια, υπάρχουν διάφοροι που εκτιμούν ότι κάποιον τρόπο θα βρει ο πρόεδρος του ΣτΕ να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα και να παραπέμψει την επόμενη Διάσκεψη ένα εξάμηνο αργότερα. Αυτός είναι να οριστεί νέα Ολομέλεια. Προκειμένου να συμβεί αυτό, όμως, πρέπει να αρρωστήσει, να σπάσει το πόδι του, να πάθει έμφραγμα/εγκεφαλικό ακόμη ένας δικαστής. Συμβαίνουν αυτά. Γι’ αυτό και στο εξής οι δικαστές μπορούν να προσφωνούν τον Σακελλαρίου σε στυλ «Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν».
Κουίζ 1
Ποια μεγάλη υπόθεση, που θα τερματίσει και συμβολικά μια ανίερη πολιτική συμμαχία, αναμένεται να ανοίξει ξανά στη Δικαιοσύνη στο πλαίσιο της επιχείρησης «εξαγωγή σκελετών από την ντουλάπα»;
Κουίζ 2
Ποιος σημαίνων πολιτικός παράγοντας τηλεφωνεί τα τελευταία 24ωρα σε δημοσιογράφους, επιχειρώντας να τους πείσει ότι ουδέποτε είχε εμπιστοσύνη στον πρόεδρο του ΣτΕ Νίκο Σακελλαρίου και ότι ο Αθανάσιος Ράντος θα ήταν πολύ πιο κατάλληλος για τη θέση;
ΟΝΝΕΔ από την αρχή
O Κώστας Δέρβος –προεδρικής επιρροής– είναι ο επικρατέστερος για τη θέση του προέδρου της νέας ΟΝΝΕΔ. Δίπλα στον 32χρονο που δουλεύει στο Δημόσιο (έχει προσληφθεί με ΑΣΕΠ, παρακαλώ) παίζουν και οι υποψηφιότητες του Ανδρέα Καρασαρίνη και του Αθανάσιου Βαμβίνη. Ειδικά ο τελευταίος, που δεν έχει και μεγάλη ιστορία στην κομματική νεολαία, δεν θα είχε καν ελπίδες αν δεν είχε ακολουθηθεί ανοικτή διαδικασία. Πληροφορούμαι, μάλιστα, ότι σήμερα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αλλάξει το καταστατικό για να κατέβει ο πήχυς του 20% των υπογραφών των εκλεγμένων συνέδρων που απαιτείται για να είναι κάποιος υποψήφιος πρόεδρος. Αυτό προκειμένου να μην κατέβει μόνο ένας υποψήφιος. Νέα εποχή, νέα ήθη.
«Απασφάλισε» ο Ιερώνυμος
Δεν άστραψε και βρόντηξε τυχαία εναντίον του πολιτικού κόσμου προ ημερών ο Αρχιεπίσκοπος. Ο λόγος που ο τόνος του ήταν πιο οξύς συναισθηματικά σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι με αφορμή το θέμα των Θρησκευτικών ο Ιερώνυμος πιστεύει ότι επιχειρείται να αναπτυχθεί ως τάση στην κοινωνία το αντικληρικαλιστικό ρεύμα. Ο ίδιος το διακρίνει από το ρεύμα των άθεων και των αγνωστικιστών, καθώς πιστεύει ότι οι αντικληρικαλιστές αμφισβητούν την ίδια την Ορθοδοξία και την προσφορά της Εκκλησίας στη χώρα και στην κοινωνία. Ο λόγος του έχει αιχμές που μπορούν να ερμηνευθούν και ως αντικυβερνητικές. Oμως ο Ιερώνυμος δεν θέλει να βρεθεί σε αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό. Αυτό που τον ενοχλεί είναι οι μεμονωμένες φωνές που φθάνουν σε ακρότητες. Σε αυτές δεν εντάσσει μόνο τον Νίκο Φίλη, αλλά και τον Γιώργο Κυρίτση και τον Χριστόφορο Βερναρδάκη. Υπάρχουν, βέβαια, και πρόσωπα που είναι αντι-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στα της Εκκλησίας συντάσσονται με τους προαναφερθέντες. Και ο νοών νοείτω.
Μαλλιά κουβάρια η Ενωτική
«Νόμιζε ότι θα ήταν όλα καλά, ότι θα έπαιρνε το Συνέδριο και θα ’ταν μεσημέρι»… Ο λόγος, για τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν ήταν μεσημέρι, αλλά βράδυ του περασμένου Σαββάτου, όταν η τσιπρική Ενωτική Κίνηση έγινε μαλλιά κουβάρια για τη σταυροδοσία στην Κεντρική Επιτροπή. Για την ακρίβεια, υπήρξε τριχοτόμηση ίσως και τετραχοτόμηση της ομάδας. Στη μια πλευρά ο Νίκος Σκορίνης που, προς στιγμήν, «έπαιξε» και για νέος γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και, όπως μου λένε, είναι κατά της παρέας Παππά – Σπίρτζη, αν και στα δεξιά της Ενωτικής. Από αριστερά βγήκαν οι Μαρία Βαμβουρέλη, Ελευθερία Χατζηγεωργίου, αλλά και ο Γιάννης Μπουρνούς. Τελικά, δεν τα βρήκαν για τη σταυροδοσία με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο προσεκτικός παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι οι άνθρωποι του Τσίπρα δεν σάρωσαν στην Κεντρική Επιτροπή. Ο δε Νίκος Παππάς εξελέγη σε χαμηλότερη σειρά από το προηγούμενο συνέδριο. Οσο για τον σκοτωμό που έγινε μεταξύ των Ενωτικών το βράδυ του Σαββάτου, δεν είναι ανεξάρτητος από το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου έσπρωχνε μόνο τους μαξιμινούς. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Παναγιώτης Σκούτας «έκοβε» τον Δημήτρη Τζανακόπουλο, εξ ου και οι διαπληκτισμοί στις σταυροδοσίες. Οι αντίπαλοι εκκαθαρίστηκαν. Στοπ. Νέος γραμματέας φαίνεται ότι θα παραμείνει ο παλιός (Π. Ρήγας). Στοπ.