Με τα χρώματα της θλίψης είναι ντυμένος ο επίλογος του όγδοου μνημονιακού καλοκαιριού: τους τόνους δίνουν ξανά τα καμένα δάση, η συνεχιζόμενη αυθαιρεσία όλων των επιπέδων, η κλιμακούμενη προκλητική συμπεριφορά πολλών, η διάχυτη αδιαφορία και η αίσθηση πως και ο χειμώνας που έρχεται, βαρύς θα είναι από κάθε άποψη.
Οι νέες καταστροφικές πυρκαγιές επανέφεραν για πολλοστή φορά στις συζητήσεις θέματα γνωστά από το βαθύ παρελθόν: Γιατί δεν είχαν γίνει αντιπυρικές ζώνες; Γιατί τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης είναι σε αυτή την κακή κατάσταση; Γιατί οι ιδιοκτήτες γης δεν είχαν φροντίσει να «καθαρίσουν» τα αγριόχορτα; Γιατί υπάρχουν τόσα σπίτια μέσα σε δάση; Ποιοι φέρουν ευθύνες για τη μη ύπαρξη δασικών χαρτών και γιατί δεν υπάρχει τιμωρία γι’ αυτό το έγκλημα;
Δεύτερη χρονιά φέτος, η ολιγοήμερη απόδραση από την Αθήνα είχε κυρίως χαρακτήρα «διακοπών δρόμου» και τέτοιες σκέψεις έρχονταν στο μυαλό, άλλοτε βλέποντας παλαιά καμένα, άλλοτε παρατηρώντας στον ορίζοντα μαύρο καπνό, ή και ακούγοντας από το ραδιόφωνο τα νέα από τα μέτωπα των πυρκαγιών. Σκέψεις οι οποίες «διακόπτονταν» από άλλες που αφορούσαν την κατάσταση του οδικού δικτύου: Στις κεντρικές «εθνικές αρτηρίες», το γνωστό φαινόμενο της παραβίασης είτε των ορίων ταχύτητας, είτε της Λωρίδας Εκτακτης Ανάγκης, έκανε με τρόπο άθλιο την επανεμφάνισή του. Για ελέγχους και επιβολή κυρώσεων, φυσικά, ούτε λόγος! Η αίσθηση ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις δίχως τον παραμικρό έλεγχο, ήταν διάχυτη. Στο επαρχιακό δίκτυο, δε; Τι να πρωτοπεί κανείς; Οι συνθήκες άθλιες: η ανύπαρκτη σήμανση εξαιτίας της παλαίωσης ή των καταστροφών από βανδάλους, σε συνδυασμό με την κάκιστη κατάσταση του οδοστρώματος, ακόμα και προς φημισμένους προορισμούς, ανεβάζουν κατακόρυφα τον βαθμό επικινδυνότητας για τους οδηγούς.
Ασε το άλλο: τόσο στη διαδρομή όσο και στους προορισμούς ο «κανόνας» είναι και πάλι τα σκουπίδια! Παντού. Στις άκρες των δρόμων, στις παραλίες, μέσα σε αλσάκια. Οι δε κάδοι; Είτε ξεχειλισμένοι, ακόμα και σε καυτή τουριστική περίοδο, είτε άδειοι αλλά να μην μπορείς να πλησιάσεις από τη δυσωδία. Η λίστα με τα αρνητικά διαρκώς μεγαλώνει. Μπορεί να μην κρύβει τελείως την όποια φυσική ομορφιά του τοπίου έχει αντέξει έναντι της νεοελληνικής συμπεριφοράς, αλλά είναι «εδώ» και ολοένα και πιο αισθητή. Για όγδοη χρονιά. Με όλα να δείχνουν πως θα υπάρξει και ένατη.