Το Κονκλάβιο (23/11/17)

3' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Θηλυκός Αδωνις

Είναι πολύ κρίμα που αναβλήθηκε η προγραμματισμένη για σήμερα συζήτηση στη Βουλή για τον Πάνο Καμμένο. Είχα μεγάλη αγωνία να δω πώς θα τοποθετηθεί ο υπουργός Εθνικής Αμυνας απέναντι σε όσα του προσάπτει η αντιπολίτευση και σε όσα δείχνει σειρά εγγράφων. Μα μεγαλύτερη ήταν η αγωνία μου να απολαύσω τη γλώσσα του σώματος και την συνολική performance της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου. Το λέω επειδή είχε οριστεί κοινοβουλευτική εκπρόσωπος στη συζήτηση αντί του Αδ. Γεωργιάδη. Να υποθέσω ότι η Αννα-Μισέλ είναι κάτι σαν τον θηλυκό Αδωνι;

Εργολαβία τέλος

Κάτι τέτοιο, πάντως, δείχνει εκδήλωση στην οποία θα μιλήσει την ερχόμενη Κυριακή μαζί με τον Μάκη Βορίδη. Η εκδήλωση φέρει τον τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ γκρεμίζει τις παραδοσιακές αρχές και αξίες μας», οργανώνεται από την τοπική οργάνωση της Ν.Δ. στο Χαλάνδρι και έχω την εντύπωση ότι θα ωχριά μπροστά σε όσα είχαν προσάψει στον Αδωνι με αφορμή υποτιθέμενα σχόλιά του σε εκδήλωση για την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Δεν ξέρω πώς να τα εκλάβω όλα αυτά. Εχω την εντύπωση, πάντως, ότι η συσπείρωση του δεξιού ακροατηρίου παύει να είναι εργολαβία του αντιπροέδρου της Ν.Δ. Οχι χωρίς εντολή Κυριάκου, υποψιάζομαι…

Καραμέλες για τον πόνο του άλλου

Η Ασημακοπούλου, πάντως, ήταν παρούσα και στην προχθεσινή σύσκεψη των «γαλάζιων» βουλευτών υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Πειραιώς, για την οποία σας έλεγα χθες. Αυτό που δεν σας είπα είναι ότι υπήρξε βουλευτής που κέρασε καραμέλες τους συμμετέχοντες. Καραμέλες για τον πόνο του άλλου; Θα δείξει.

Γαλλικό πραξικόπημα…

This is a coup… Δεν αναφέρομαι στην αναβολή της σημερινής συζήτησης στη Βουλή, αλλά στη σημερινή βράβευση του Αλέξη Τσίπρα στο Παρίσι από την επιθεώρηση Politique Internationale. Θυμήθηκα το φημισμένο για την αντικειμενική του οπτική για την Ελλάδα ντοκιμαντέρ του Paul Mason, επειδή μαθαίνω ότι είναι φίλος του Πατρίκ Βάισμαν, του ιδρυτή της γαλλικής επιθεώρησης που βραβεύει τον πρωθυπουργό. Προφανώς τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται. Για τον δικηγορικό σύλλογο δεν ξέρω, θυμίζω απλώς ότι πρόεδρός του υπήρξε μια εποχή ο Ρομπέρ Μπατεντέρ. Δεν ξέρω, επίσης, αν πρέπει να προβληματίσει η γαλλική επίθεση φιλίας στον Τσίπρα. Οπως το έθεσε γαλλοτραφής πληροφοριοδότης μου με μεγάλη εμπειρία, «η συμπεριφορά των Γάλλων απέναντι στην Ελλάδα, αυτή την εποχή, έχει αρχίσει να θυμίζει τη συμπεριφορά της Ελλάδας έναντι της Σερβίας την εποχή του Μιλόσεβιτς». Τα συμπεράσματα δικά σας.

…και ειρωνεία

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος το έθεσε πιο γλαφυρά στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση του «Κύκλου Ιδεών». Μίλησε για… λεπτή γαλλική ειρωνεία, σημειώνοντας ότι πράγματι πρέπει να βραβευτεί ο Τσίπρας γιατί «γλιτώσαμε από την απόλυτη καταστροφή που ο ίδιος απείλησε να προκαλέσει το 2015».

Ευρωπαϊκή σωτηρία

Ομόφωνα πληροφορούμαι ότι υιοθέτησε το χθεσινό Kολέγιο των Επιτρόπων την πρόταση του Χρήστου Στυλιανίδη για αναβάθμιση του ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας – ενεργοποιείται από ένα κράτος-μέλος όταν έχει ανάγκη βοήθειας από φυσική ή άλλη καταστροφή. Σημειώνω ότι ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ανέθεσε πριν από ένα μήνα στον Κύπριο επίτροπο για τη διαχείριση κρίσεων την προετοιμασία της εν λόγω πρότασης, η οποία χθες έλαβε θετικά σχόλια. Αυτά δεν είναι καθόλου αυτονόητα. Το λέω επειδή στο Συμβούλιο που πρέπει να εγκρίνει την πρόταση υπάρχουν και σκεπτικιστές, κυρίως οπαδοί του διχασμού Βορρά – Νότου. Φαντάζομαι ότι ο Βόρειοι αισθάνονται ότι δεν μπορεί να τους πλήξει ούτε φυσική καταστροφή… Σε ό,τι αφορά τους Νότιους και δεδομένου ότι η πρόταση προβλέπει χειροπιαστή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στον Eυρωπαίο πολίτη την ώρα της καταστροφής, εκτιμώ ότι μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για χώρες όπως η Ελλάδα, όπου οι αρμόδιες αρχές αφήνουν τους ανθρώπους να πνίγονται –ή να καίγονται– ενώ κατακεραυνώνουν τη διαπλοκή, την κλιματική αλλαγή και τα Νεφελίμ.

Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;

Πολλά φρύδια σηκώθηκαν με τις δηλώσεις που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, επιδιώκοντας στην πραγματικότητα να επιβάλει τους όρους συμμετοχής του στον νέο φορέα μέσω της στάσης του για το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. Για τον Παπανδρέου ένας δρόμος υπάρχει: και αυτός οδηγεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα εξηγείται γιατί ο Γιάννης Ραγκούσης βρισκόταν σε μόνιμο παραλήρημα αντιμητσοτακισμού σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του περιόδου… Οι δηλώσεις είναι ενδεικτικές της δυσκολίας συνύπαρξης κάτω από την ίδια ομπρέλα των δυνάμεων που έχουν στηρίξει μέχρι στιγμής το εγχείρημα. Το Ποτάμι αντιδρά ήδη. Οπως μου το έθεσε συνομιλητής του Σταύρου, «εμείς διαφωνούμε με αυτό, και όταν χρειαστεί, θα τα βρούμε για τη χώρα». Δεν ήξερε, δεν ρώταγε;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή