Δύσκολα θα είναι ευοίωνο το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, μεσοπρόθεσμα, ανεξαρτήτως του ποιος θα επικρατήσει στην επερχόμενη μάχη για την ηγεσία, παρότι οι τελευταίες εξελίξεις –ασχέτως του συγκρουσιακού κλίματος στο εσωτερικό του– «ξαναζωντανεύουν» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το φέρνουν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Ακόμη και εάν στο τέλος της διαδικασίας για την εκλογή προέδρου η Κουμουνδούρου αποφύγει το πλήγμα μιας τρίτης διάσπασης, κάποιοι ψηφοφόροι που στήριξαν τον ηττημένο πιθανότατα θα εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Στέφανος Κασσελάκης εκτιμάται πως έχει φέρει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «δικό του κόσμο», που δύσκολα θα ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές υπό άλλη ηγεσία. Παράλληλα, ψηφοφόροι που επιδείκνυαν «κομματικό πατριωτισμό» αναμένοντας την αποχώρηση του Στ. Κασσελάκη μετά το διαφαινόμενο αρνητικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, εάν επικρατήσει ξανά, ίσως στραφούν προς την έξοδο. Στον αντίποδα, το πολεμικό κλίμα στην Κουμουνδούρου, ειδικά εάν νικητής είναι ο Στ. Κασσελάκης, μπορεί να αποτελέσει σημαντική ανάσα ενίσχυσης για τη Νέα Αριστερά, ενώ κέρδη, έστω και μικρά, ανεξαρτήτως της έκβασης της μάχης, μπορεί να έχει και το ΠΑΣΟΚ. Πάντως, μεσοπρόθεσμα πιθανή μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε «κόμμα Κασσελάκη» ίσως έχει τα αντίθετα αποτελέσματα για τη Χαριλάου Τρικούπη.
Η δημιουργία ενός σχήματος που, όπως εκτιμάται, θα κινείται στο Κέντρο ως «ανάχωμα» μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ θα καταστήσει δυσκολότερη την προσπάθεια του Νίκου Ανδρουλάκη να «αποσπάσει» κεντρώους ψηφοφόρους που στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις στράφηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τέλος, η περιδίνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «διπλής αναγνώσεως» για τη Ν.Δ.: ο Κυρ. Μητσοτάκης διατηρεί την ηγεμονία του και είναι ενδεικτικό ότι στο ερώτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία συγκεντρώνει 40%, έναντι 5% των Στ. Κασσελάκη και Ν. Ανδρουλάκη (Metron Analysis για το Mega). Ομως η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με την ισχνή άνοδο του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως θα επιτείνουν τη «χαλαρότητα» των ψηφοφόρων της Ν.Δ. στις επερχόμενες εκλογές, όπου το Μέγαρο Μαξίμου αναμετρείται με τον πήχυ του 33% των ευρωεκλογών του 2019.
«Μποφόρ» με Αγκυρα
«Σύννεφα», τα οποία πάντως χαρακτηρίζονται διαχειρίσιμα, καλύπτουν τις τελευταίες εβδομάδες τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τον Νίκο Δένδια να εκφράζει την ανησυχία του δημοσίως για το γεγονός ότι πλέον η Τουρκία εγείρει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών μέσω ΝΟΤΑΜ και NAVTEX. Μάλιστα, κατά πληροφορίες, το θέμα ετέθη και στη συνάντηση που είχαν την περασμένη Κυριακή οι Γιώργος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν στο περιθώριο της Διάσκεψης του Μονάχου, αλλά προφανώς χωρίς αποτέλεσμα, καθώς η Τουρκία μια ημέρα μετά «αντέδρασε» στη διεξαγωγή της άσκησης «Τρίαινα». Μένει πλέον να αποδειχθεί εάν η επιστροφή της Αγκυρας στη ρητορική της όξυνσης θα είναι παροδική –αν δηλαδή οφείλεται στην πίεση που υφίσταται από τους όρους που, όπως ανέφερε η «Κ», της έχουν τεθεί από τις ΗΠΑ για την προμήθεια των F-16– ή θα έχει χρονικό «βάθος». Σε κάθε περίπτωση το χρονοδιάγραμμα του ελληνοτουρκικού διαλόγου θα τηρηθεί όπως έχει συμφωνηθεί, καθώς η Αθήνα θεωρεί χρήσιμο οι δίαυλοι να παραμένουν ανοικτοί, ακόμη και εάν δεν υπάρχει προοπτική συνολικότερης αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Εξάλλου, όπως επισημαίνεται, η ύπαρξη αυτών των διαύλων αποτρέπει δυνητικές κρίσεις, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι το πρόβλημα που ανέκυψε με την τουρκική ακταιωρό στα Iμια το περασμένο Σάββατο επιλύθηκε άμεσα. Και μάλιστα με επικοινωνία στο επίπεδο των επικεφαλής του Λιμενικού Σώματος, χωρίς δηλαδή να απαιτηθεί να εμπλακούν υπουργοί των δύο χωρών. Αν, πάντως, στην Αθήνα επικρατεί προβληματισμός για τη στάση της Αγκυρας, σε σχέση με το Κάιρο επικρατεί ικανοποίηση. Ο λόγος; Η Αίγυπτος εξέπεμψε «σήμα» προς την Αθήνα ότι η προσέγγιση με την Τουρκία, όπως σηματοδοτήθηκε από την πρόσφατη συνάντηση των Ταγίπ Ερντογάν και Αλ Σίσι, δεν επηρεάζει κατ’ ελάχιστον τη στρατηγική σχέση της χώρας με την Ελλάδα. Η ελληνική πλευρά προσεγγίζει με μεγάλη «αυτοπεποίθηση» και θεωρεί απολύτως στέρεους τους δεσμούς που έχουν οικοδομηθεί με την Αίγυπτο για δύο λόγους: πρώτον, διότι εκτιμάται πως η απόφαση του Καΐρου να προχωρήσει σε συμφωνία για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αθήνα, και όχι με βάση τις προτάσεις της Αγκυρας, σηματοδοτεί μια επιλογή σε βάθος χρόνου αναφορικά με τη θέση της Αιγύπτου στην Ανατολική Μεσόγειο. Και δεύτερον, επειδή για την Αίγυπτο έχει κρίσιμη σημασία η Αθήνα ως μελλοντικός κόμβος μεταφοράς πράσινης ενέργειας προς την Ευρώπη αλλά και ως «γέφυρα» συνολικά με την Ε.Ε.
Το σχέδιο για το δημογραφικό
Σημαντικό «όπλο» στην κυβερνητική φαρέτρα ενόψει ευρωεκλογών θεωρείται το Εθνικό Σχέδιο για το Δημογραφικό που διαμορφώνει η Σοφία Ζαχαράκη, καθώς θα παρουσιαστεί τον Μάιο, όταν η προεκλογική περίοδος θα εισέρχεται στην τελική ευθεία της. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο θα περιλαμβάνει ένα νέο «πακέτο» μέτρων οικονομικής ενίσχυσης μέσω επέκτασης υφιστάμενων ή δημιουργίας νέων επιδομάτων, κινήτρων και φοροελαφρύνσεων για τη στήριξη οικογενειών με παιδιά, για τη δημιουργία νέων οικογενειών, καθώς και για την απόκτηση στέγης. Οι βασικοί άξονες του σχεδίου θα είναι:
• Αρση των αντικειμενικών –οικονομικών και πρακτικών, όπως η έλλειψη παιδικών σταθμών– εμποδίων που αποτρέπουν τη δημιουργία οικογένειας ή την απόκτηση του επιθυμητού αριθμού παιδιών.
• Ενίσχυση, ποιοτική και ποσοτική, του εργατικού δυναμικού με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας «εστιασμένων» σε νέους και γυναίκες, ώστε να μετριαστούν οι δημοσιονομικές και οικονομικές επιπτώσεις της μείωσης του παραγωγικού πληθυσμού της χώρας.
• Διαχείριση της μακροβιότητας και της γήρανσης του πληθυσμού με στόχο την «επιτυχή γήρανση», δηλαδή με συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία αλλά και με καλή υγεία.
Με το σχέδιο η κυβέρνηση θα «απαντήσει» στην ατζέντα των κομμάτων της αντιπολίτευσης που εστιάζουν στην κοινωνική ατζέντα, και κυρίως του ΠΑΣΟΚ που προτάσσει το ζήτημα της στέγης. Μάλιστα, τον επόμενο μήνα η Σοφία Ζαχαράκη θα έχει συναντήσεις με εκπροσώπους των κομμάτων –και των νεολαιών τους–, οπότε είναι πολύ πιθανό να ενσωματωθούν προτάσεις τους, όπως συνέβη πρόσφατα και με τη «χρυσή βίζα».