Τη στήριξη της Αθήνας ώστε να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτουν οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί και οδήγησαν στην ακύρωση του αγωγού South Stream ζητάει τώρα η Ρωσία προκειμένου να βρει δίοδο το ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη. Και φυσικά προσφέρει ανταλλάγματα. Το σχέδιο που, σύμφωνα με πληροφορίες, πρότεινε ο επικεφαλής της Gazprom Aλεξέι Μίλερ στον υπουργό ΠΑΠΕΝ Παναγιώτη Λαφαζάνη και απέσπασε την κατ’ αρχήν στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης, προβλέπει:
1. Tη διέλευση του Τurkish Stream από την Ελλάδα, ο οποίος θα φέρνει το ρωσικό αέριο ώς τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
2. Tη σύσταση ενός κοινοπρακτικού σχήματος που θα αναλάβει την κατασκευή του τμήματος του αγωγού από τα ελληνοτουρκικά σύνορα μέχρι τα Σκόπια, ώστε από εκεί μέσω της Σερβίας και του υπάρχοντος δικτύου το ρωσικό αέριο να φτάνει στην κεντρική Ευρώπη. Η ΔΕΠΑ θα είναι βασικός μέτοχος της κοινοπραξίας μαζί με ρωσικά funds και πιθανότατα με άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες-πελάτισσες της Gazprom.
3. Η ρωσική πλευρά εμφανίζεται έτοιμη να προσφέρει στην Ελλάδα ως αντάλλαγμα, πέραν της χρηματοδότησης του αγωγού, τιμές φυσικού αερίου για τη ΔΕΠΑ χαμηλότερες κατά 10% από τις διεθνείς τιμές και εξαίρεση των αγροτικών προϊόντων από το εμπάργκο. Σύμφωνα μάλιστα με στενούς συνεργάτες του κ. Λαφαζάνη, η Μόσχα αναμένει υπογραφή διακρατικής συμφωνίας με την Ελλάδα κατά την επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις 8 Απριλίου. Η υπογραφή της Ελλάδας, ως χώρας-μέλους της Ε.Ε., δίνει στη Ρωσία διέξοδο στη νέα στρατηγική του «φυσικού αερίου» που διαμόρφωσε αιφνιδίως εν μέσω της διαμάχης της με την Ευρώπη για το Ουκρανικό, με σύμμαχο την Τουρκία.
Ο κ. Λαφαζάνης επιχείρησε να εμφανίσει τη στήριξη της Ελλάδας στον Τurkish Stream ως μια ενεργειακή συμφωνία με τη Ρωσία που θα είναι επωφελής για τη χώρα και υποστήριξε πως μια τέτοια επιλογή είναι απολύτως συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ωστόσο, η Ρωσία στην περίπτωση του South Stream έδειξε ότι δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχτεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες περί ανταγωνισμού, οι οποίοι θεσπίστηκαν για να στηρίξουν μια πολιτική πολλαπλών προμηθευτών και οδεύσεων για τις ενεργειακές πρώτες ύλες της ευρωπαϊκής αγοράς, με βασικό στόχο να περιορίσουν την υψηλή εξάρτηση από τη Ρωσία. Το σχέδιο του South Stream ήταν η στρατηγική απάντηση της Ρωσίας στον μελλοντικό ανταγωνισμό από άλλους προμηθευτές για τη μεταφορά 63 δισ. κ.μ. αερίου στην Ευρώπη. Προκειμένου να προσπεράσει την υποχρέωση χρήσης του αγωγού από τρίτους που προβλέπει το τρίτο ευρωπαϊκό πακέτο, η Μόσχα επιχείρησε με σύμμαχο την υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βουλγαρίας να προχωρήσει στην κατασκευή του αγωγού. Ομως, παρενέβη η Ε.Ε. και ανέστειλε την άδεια που είχαν εκδώσει οι βουλγαρικές αρχές, με συνέπεια το έργο να ναυαγήσει. Ετσι, τον Δεκέμβριο του 2014, ο Πούτιν ανακοίνωσε από την Τουρκία μια πλήρη αλλαγή στρατηγικής, μέσω του αγωγού Τurkish Stream. Η επιθετική αυτή στρατηγική προς την Ευρώπη ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση μέσα στον Φεβρουάριο για κατάργηση της διόδου της Ουκρανίας στο τέλος του 2019. Η Ελλάδα στην περίπτωση του Τurkish Stream καλείται να παίξει τον ρόλο που είχε η Βουλγαρία στον South Stream. Η ρωσική πλευρά γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι αδύνατο να μην παρέμβει η Ε.Ε. για την ισχύ των ευρωπαϊκών κανόνων. Είναι πολύ πιθανό, όμως, να ποντάρει στο ενδεχόμενο ρήξης της Ελλάδας με τους εταίρους της.