Για την Εϊντριεν Κλάρκσον, ο πατριωτισμός είναι άμεσα συνυφασμένος με τη χριστιανική έννοια της αγάπης προς τον ξένο. Κινεζικής καταγωγής, αναγκάστηκε σε ηλικία τριών ετών να εγκαταλείψει το σπίτι της στο Χονγκ Κονγκ, μετά την εισβολή του ιαπωνικού στρατού, και να αναζητήσει καταφύγιο στον Καναδά.
Η νέα της πατρίδα την υποδέχθηκε θερμά. Στη συγκινητική της ομιλία την Τρίτη στο Athens Democracy Forum, μίλησε για τις γυναίκες στη γειτονιά της που έμαθαν στη μητέρα της νέες συνταγές και για τη μόρφωση που έλαβε στο «δημόσιο σχολείο, το δημόσιο λύκειο και το δημόσιο πανεπιστήμιο», εξυμνώντας το σύστημα δωρεάν δημόσιας παιδείας του Καναδά που είναι «μέρος της επιτυχίας του ως έθνους».
Στη συνέχεια, ως δημοσιογράφος, είδε τη χώρα της να καλωσορίζει τους κατατρεγμένους και τους αντιφρονούντες του κόσμου – από τους Αμερικανούς αρνητές στράτευσης στον πόλεμο στο Βιετνάμ ώς τους πρόσφυγες από τη Χιλή του Πινοσέτ, τους Ισμαηλίτες της Ανατολικής Αφρικής και τους ίδιους τους Βιετναμέζους, που έφυγαν μαζικά από τη χώρα στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Πολλά χρόνια αργότερα, ως γενική κυβερνήτης του Καναδά -εκπρόσωπος της βασίλισσας Ελισάβετ- μεταξύ του 1999-2005, έδωσε μεγάλη έμφαση στις σχέσεις του κράτους με τις κοινότητες των ιθαγενών. Μετά τη θητεία της, ίδρυσε με τον σύζυγό της το Ινστιτούτο για την καναδική υπηκοότητα, με σκοπό, όπως είπε στην ομιλία της, «να βοηθήσουμε νέους πολίτες να ενσωματωθούν ταχύτερα» στην καναδική κοινωνία. Το Ινστιτούτο παρέχει σε νέους πολίτες και τις οικογένειές τους ελεύθερη πρόσβαση για ένα χρόνο σε μουσεία και άλλα πολιτιστικά ινστιτούτα, καθώς και στα εθνικά πάρκα της χώρας.
To 1979 είχε δραστηριοποιηθεί μέσω εκκλησιαστικών οργανώσεων στην υποδοχή προσφύγων από το Βιετνάμ. Πολλές καναδικές οικογένειες τότε φιλοξένησαν προσωρινά τους νεοεισερχόμενους. «Το ίδιο συμβαίνει και τώρα – οι Καναδοί μετρούν τις κρεβατοκάμαρες στα σπίτια τους, για να δουν πώς μπορούν να βοηθήσουν» δηλώνει στην «Κ» η κ. Κλάρκσον. Το κοινό αίσθημα στον Καναδά είναι «συντριπτικά θετικό» απέναντι στους πρόσφυγες, σημειώνει. «Είμαστε ένα έθνος μεταναστών. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τα θέματα αυτά γίνεται μεγάλο θέμα στον Καναδά. Και έχουμε ωφεληθεί τόσο πολύ από τους μετανάστες!».
Η κ. Κλάρκσον μιλά επικριτικά για τη συντηρητική κυβέρνηση Χάρπερ. «Θέλουν οι πρόσφυγες να έχουν χαρτιά που επιβεβαιώνουν το καθεστώς τους από τον ΟΗΕ!» λέει γελώντας, για να αναδείξει το φαιδρό του πράγματος. «Πρόσφυγας είναι οποιοσδήποτε έχει χάσει το σπίτι του και πρέπει να διαφύγει και να αναζητήσει καινούργιο σπίτι. Δεν χρειάζεται τη σφραγίδα του ΟΗΕ!». Η πρώην γενική κυβερνήτης τάσσεται υπέρ του σχεδίου που παρουσίασε προ ημερών ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ρικ Χίλιερ για την υποδοχή 50.000 Σύρων στον Καναδά ώς τα Χριστούγεννα – αριθμός σημαντικά μεγαλύτερος από τα σχέδια της κυβέρνησης (η οποία ωστόσο ώς τότε μπορεί να έχει αντικατασταθεί). Σημειώνεται ότι ο μικρός Αϊλάν Κουρντί, η φωτογραφία του άψυχου κορμιού του έγινε το απόλυτο έμβλημα της τραγωδίας των προσφύγων της Συρίας, είχε ως τελικό προορισμό τον Καναδά.
Η κ. Κλάρκσον δηλώνει «βαθιά εντυπωσιασμένη» από την κίνηση της καγκελαρίου Μέρκελ να δεχθεί τόσο μεγάλο αριθμό αιτούντων άσυλο για τη φετινή χρονιά. «Πραγματικά ξεχώρισε μεταξύ των ηγετών της Ευρώπης στα μάτια μου. Ξέρετε, είναι κόρη προτεστάντη πάστορα» λέει.
«Η Ευρώπη χρειάζεται μία κοινή πολιτική για το μεταναστευτικό» τονίζει η συνομιλήτρια της «Κ». «Πρέπει να δημιουργήσει κέντρα όπου θα επεξεργάζονται τις αιτήσεις των προσφύγων, να υπάρξουν ποσοστώσεις ανά κράτος-μέλος όσον αφορά το πόσους θα υποδεχθεί».
Καθώς η μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη κλείνει τα σύνορά της αυτήν την εβδομάδα, οι αυτονόητες αυτές επιταγές φαντάζουν ακόμα πολύ μακριά από την εκπλήρωσή τους.