«Ο σκοτεινός Γερμανός», όπως αποκαλεί αρθρογράφος του Spiegel τον φοβισμένο ρατσιστή κάτοικο των αποβιομηχανοποιημένων ανατολικογερμανικών πόλεων, επανεμφανίζεται δριμύτερος στις διαδηλώσεις του κινήματος Pegida, κραδαίνοντας κρεμάλες για την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και τον αντικαγκελάριο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Οι σοκαριστικές εικόνες αντανακλούν τον διχασμό που έχει συντελεστεί στη γερμανική κοινωνία: ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και η ίδια η Μέρκελ υποδέχονται με ευαισθησία και αλληλεγγύη τους πρόσφυγες και μια διογκούμενη μειοψηφία προβάλλει τις εχθρικές διαθέσεις απέναντί τους.
Πυρπολήσεις ξενώνων, εκτόξευση των περιστατικών ρατσιστικής βίας, σβάστικες έξω από τα σπίτια προσφύγων, μαζική συμμετοχή (σχεδόν 10.000) στις καθιερωμένες διαδηλώσεις της Δευτέρας που διοργανώνει το Pegida στη Δρέσδη. Το γεγονός άλλωστε ότι πολλοί από τους πρόσφυγες είναι μουσουλμάνοι τροφοδοτεί την ισλαμοφοβία, ακόμη και μεταξύ πνευματικών ανθρώπων στη Γερμανία, που απορρίπτουν την πολιτική ορθότητα και βλέπουν το Ισλάμ ως απειλή για τα ευρωπαϊκά ιδεώδη. Γερμανοί εισαγγελείς ξεκίνησαν χθες έρευνα για τις κρεμάλες, που αποδοκιμάστηκαν μετά βδελυγμίας από σύσσωμο το πολιτικό φάσμα. Ομως εξίσου διχασμένοι με τη γερμανική κοινωνία εμφανίζονται και οι κυβερνητικοί εταίροι στο Βερολίνο. Σε χθεσινές του δηλώσεις ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μειωθεί το επίδομα των 670 ευρώ, το οποίο λαμβάνουν μηνιαίως οι πρόσφυγες. «Τίθεται το ερώτημα κατά πόσον θα πρέπει να δίνουμε σε ανθρώπους στους οποίους μαθαίνουμε επίσης γραφή και ανάγνωση τα ίδια χρήματα με αυτά που παίρνουν κάποιοι οι οποίοι εργάστηκαν 30 χρόνια και έμειναν άνεργοι», είπε χαρακτηριστικά.
Η δήλωση προκάλεσε την οργή των Σοσιαλδημοκρατών: «Το ελάχιστο εισόδημα για επιβίωση είναι κοινό για όλους τους ανθρώπους». Κι αν η καγκελάριος επιμένει ότι δεν είναι δυνατόν να τοποθετηθούν φράχτες στα γερμανικά σύνορα συνολικού μήκους 3.000 χιλιομέτρων, ο Βαυαρός πρωθυπουργός και Χριστιανοκοινωνιστής σύμμαχός της, Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος έχει αναλάβει τον ρόλο του «κακού» στην προσφυγική κρίση, θεωρεί πως η πολιτική της αυτή συνιστά «υποταγή του κράτους δικαίου στην πραγματικότητα». Μεταξύ των δύο αυτών ακραίων θέσεων, που κατορθώνουν να ικανοποιήσουν όλη σχεδόν τη δεξαμενή ψηφοφόρων του συντηρητικού στρατοπέδου, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) εμφανίζονται ιδιαίτερα αμήχανοι, αφού έχουν στους κόλπους τους αφενός υποστηρικτές που θέλουν γενναιόδωρη προσφυγική πολιτική, αφετέρου προβληματισμένους ψηφοφόρους οι οποίοι ανησυχούν για ενδεχόμενη αύξηση της φορολογίας, ανεπάρκεια στέγης κ.λπ. Μοιάζουν ουσιαστικά να έχουν χάσει τον λόγο ύπαρξή τους στην κυβέρνηση. Γι’ αυτό ήταν οξύτατη η αντίδραση του κυβερνητικού εταίρου στην πρόταση περί δημιουργίας «ζωνών τράνζιτ» στα σύνορα και την κράτηση των προσφύγων στις ζώνες αυτές.
Την κατηγορηματική απόρριψη του σχεδίου διατύπωσε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής τους Ομάδας, Τόμας Οπερμαν, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο ανέφικτο αλλά και απάνθρωπο. Ωστόσο ο ανθρωπισμός του SPD είναι προσεκτικός και μετρημένος. Δεν είναι τυχαίο πως ελάχιστοι ήταν οι κυβερνητικοί βουλευτές που μπήκαν χθες μαζί με πολλούς βουλευτές του Κόμματος της Αριστεράς και ορισμένους των Πρασίνων σε μια φουσκωτή λέμβο στον ποταμό Σπρέε του Βερολίνου, σε μια προσπάθεια της ΜΚΟ Sea Watch να δώσει στους Γερμανούς πολιτικούς μια γεύση από τα επικίνδυνα ταξίδια των προσφύγων.