Πολλά τα φαιδρά της κυβέρνησης • αλλά ουδέν σπιρτζο-δριτσο-σκουρλέτη φαιδρότερον. • Το Τρίο Στούτζες. • Με προεξάρχοντα τον Δρίτσα • που επιμένει να δηλώνει ακόμη ότι «η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να ξεπουλήσει το λιμάνι». • Κόλλημα, όχι αστεία. • Κρανίου στόκος. •
Και δεν μου διαφεύγει το γεγονός ότι ακολουθεί κι αυτός • -όσο άχαρα μπορεί ο καημένος- • μια, γενικότερη φαίνεται, κυβερνητική ντιρεκτίβα • «Παρλαπιπίζετε εσείς “ενάντια στις αποκρατικοποιήσεις”, όσο εμείς “ξεπουλάμε τα ασημικά”». • Κι εκεί είναι που μεγαλουργεί το Τρίο Στούτζες. • Αν και το συναγωνίζονται πλείστοι όσοι συνυπουργοί τους • -εκειός λ.χ. «ο στερούμενος του αγαθού της παιδείας» • (όπως τον χαρακτήρισε η Ζωή) • υπουργός της Παιδείας Φίλης • ο οποίος ενώ συνεχίζει τη βιομηχανική τοποθέτηση συριζοφρόνων σε πόστα της Εκπαίδευσης • ταυτόχρονα δια-τουμπανίζει ότι πράττει «σύμφωνα με τις δημοκρατικές και αξιοκρατικές αρχές της Αριστεράς». • «Συ είπας» θα μπορούσε να του πει κανείς • αν έτσι εννοεί η Αριστερά αυτές τις αρχές. •
Δυσθύμως παρακολούθησα το κλασικό μαλλιοτράβηγμα • -με προοδευτικό όμως πρόσημο- • για την «παράσταση Ξηρού» στο Εθνικό Θέατρο. • Πολλά από τα γινόμενα και λεγόμενα με άφησαν ενεό και σπίτσλες • -ένθεν κακείθεν- • αλλά ένα απόμεινε σαν απορία, • μέσα στη διάλυση που βιώνουμε: • «Τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι». • Μ’ εσένα απορώ κυρίως, φίλτατε Στάθη Λιβαθινέ, • οι άλλοι συνεπείς στο γουδοχέρι τους. •
Αλλά πέραν του «σκανδάλου»: • Δεν θα πει επιτέλους κανείς σοβαρός θεατρικός ένα «Μπάστα!» σ’ αυτό το γελοιωδέστατο συρμό • να ανεβάζουν τουρλού τουρλού ράκη κι αποσπάσματα από σπουδαία έως σκουπιδαία κείμενα και έργα • ραμμένα σαν κουρελούδες από συνήθως απαίδευτα μυαλά ή/και ψώνια; • Ελεος πια, οι «πρωτοπόροι» του θόλου. • Και καλά ο ιδιώτης θίασος • -δικαίωμά του, του ιδιώτη, να ανεβάζει ό,τι γουστάρει. • Στα κρατικά θέατρα όμως δεν επαγρυπνεί • για πνευματικούς και καλλιτεχνικούς μόνο λόγους • ένας οφθαλμός ος τα πάνθ’ ορά • επιλέγει • και προτείνει στο κοινό; • Και να βάζει ένα μέτρο • αν όχι ένα στοπ επιτέλους • στο ανούσιο • και συχνά ανόσιο • μίξερ κειμένων; • Αμ με συρμούς δεν βάφονται αβγά. • Ούτε στήνονται «Πειραματικές Σκηνές». • Αυτό κι αν το ξέρει ο Λιβαθινός, • ο απογειώσας την αλησμόνητη Πειραματική του Εθνικού επί Κούρκουλου. •
Ο Κώστας Γαβράς αποκάλυψε ότι ο Μπαλτάς ετοιμάζει «επιτροπή • (ααα, η πυρίτις!) • που θα μελετήσει την πολιτιστική παρουσία της Ελλάδας στο εξωτερικό» • στην οποία επιτροπή δέχτηκε να μετάσχει. • Διότι, λέει, στον τομέα αυτό η Ελλάδα είναι «δραματικά απούσα». • Εγώ πάλι, ο ταπεινός, «δραματικά παρούσα» βλέπω την Ελλάδα μας • -ένα διεθνές βούκινο. • Εκτός κι αν «πολιτιστική παρουσία» μιας χώρας θεωρούμε μόνο τα καλλιτεχνικά της • και όχι τον πολιτισμό της ως όλον. • Του οποίου πολιτισμού πρώτο και κορυφαίο δείγμα είναι η συγκρότηση και η λειτουργία μιας χώρας ως κράτους. • Οπότε, βούκινο. •
Σχολιάστηκε μεν «ευρέως» η συνέντευξη του προέδρου της Βουλής • -και εκ των πυλώνων του φαινομένου Τσίπρα- • Νίκου Βούτση, στη Μαρία Κατσουνάκη εδώ στην «Κ» την περασμένη Κυριακή. • Να αναλυθεί όμως λεπτομερώς και εις βάθος πρέπει. • Αποκαλύπτει • άθελά του βεβαίως • το χάος που επιλέξαμε να μας κυβερνήσει. • Απέχω της προσπαθείας διότι απαιτούνται δεκαπέντε Υποβολεία. • Δεν κρατιέμαι όμως να μην αναφέρω απλώς μια φράση του, περί Βαρουφάκη: • «Εμείς που ξέραμε πραγματικά, γελάμε και κλαίμε», είπε. • Εμείς να δεις • -και χωρίς να «ξέρουμε».