Τι να συνέβη άραγε και θυμήθηκε αίφνης το συριζαίικο την απλή αναλογική, την άδολη • – τη χωρίς δόλο δηλαδή, να, στην ψυχή της μάνας τους! • Ακούσαμε ως εξήγηση διάφορα από κατηχήτριες γλώσσες, • αλλά οφείλουμε να σταθούμε στο απόσταγμα αυτών • όπως αυθεντικό κι ανόθευτο ρέει • –κεχριμπάρι ένα πράγμα– • εκ χειλέων Γεροβασίλη: • «Η ιστορική αναγκαιότητα για την καθιέρωση της ισοτιμίας της ψήφου». •
Αυτό. • Αυτή την «ιστορική αναγκαιότητα» αφουγκράστηκε αίφνης ώρα μεσάνυχτα ο ορατότατος θίασος που μας κυβερνά • και γι’ αυτό την ανέσυρε όπως το κουνέλι ο ταχυδακτυλουργός απ’ το καπέλο. • «Η ιστορική αναγκαιότητα για την καθιέρωση της ισοτιμίας της ψήφου» – πςςς, το πιάνεις;! • Μεγαλείο Αριστερά ρε. Οχι αστεία. •
Και πάνω σ’ αυτό το μεγαλείο, σου πετάγεται εκείνος ο Κουτσούμπας, • ο αγροίκος, ο άμοιρος δημοκρατικής κομψότητας και αριστερής ευκαμψίας, • και σε κάνει ρόμπα. * Που τους κατέβασε ο αγενής το φερετζέ • και αποκάλυψε από κάτω τα γνωστά τα ψεύτικα τα χείλη τα μεγάλα. • (Χειλάκι ψευδοκέρασο και μάγουλο βερίκοκο.) •
Ημουν κι εγώ ένας από τους 115.000 που επισκέφθηκαν την περασμένη βδομάδα το Πάρκο «Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο, κατά το παρθενικό τετραήμερο άνοιγμά του στον κόσμο. • Εθαύμασα κι εγώ τα λαμπρά νέα κτίρια της Λυρικής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης • και το ιδιοφυές και καταπράσινο κεκλιμένο επίπεδο που τα καλύπτει μαγικά μέχρι τη θάλασσα, • κι απ’ το οποίο έχεις πιάτο όλο το λεκανοπέδιο, με Λυκαβηττό και Ακρόπολη στο κέντρο, • άσε δε τη θέα από το «Φάρο», την ανεμόεσσα και ενεργογεννήτρια στέγη, • και απόλαυσα τις μυρωδιές από τις λεβάντες, τις λυγαριές, τα διοσμαρίνια και όλα τα άλλα βοτάνια της ελληνικής γης που σε συντροφεύουν στη βόλτα σου σ’ αυτόν το κήπο των μύρων. • Ενιωσα όμως και κάτι άλλο εκεί, έντονα: • Ο κόσμος αυτός ο πυκνός, που εύχαρις και κόσμιος βολτάριζε ολόγυρα, ήρθε εδώ γιατί δεν αντέχει άλλο το γονάτισμα και τη σφαλιάρα. • Ηρθε γιατί έχει ανάγκη να νιώσει ότι κάπου κάτι αξιότιμο και ωραίο γίνεται, επιτέλους, σε αυτήν την πατρίδα. • Και όχι μόνο οι γυφτιές και οι ξεφτίλες που μας γονάτισαν και που μας μάραναν • – και που συνεχίζουν. • Ο κόσμος αυτός, • και μαζί του πολλοί περισσότεροι που δεν τα κατάφεραν αλλά θα ήθελαν, • ήρθε εδώ γιατί έχει ανάγκη να αναπνεύσει, επιτέλους, λίγο
Καθαρό Αέρα. • Λίγο οξυγόνο. • Λίγη ελπίδα. • Κι αυτό είναι νομίζω το πιο πολύτιμο που μας προσφέρει το Ιδρυμα «Νιάρχος» με τούτο το θαυμαστό δημιούργημα στο Φαληρικό Δέλτα.• Εξω απ’ άδικο κι από κυβερνητικό δημοψήφισμα. • Πάνω στον χρόνο από το ζάβαλο ελληνικό δημοψήφισμα • –το μουνουχισμένο εν τη γενέσει του από τον γεννήτορα: από Oχι Οχιά– * ήρθε το Brexit, ζαβλακωμένο κι αυτό και υποκείμενο στο ενδεχόμενο αλλαγής φύλου, • για να αποδείξει ότι καλύτερα να αποφασίζει η υπεύθυνη κυβέρνηση παρά ο ανεύθυνος λαός. • Ή, όπως επιγραμματικά το έγραψε εδώ στην «Κ» ο καθηγητής Στάθης Καλύβας: • «Ας μη συγχέουμε δημοκρατία και δημοψηφίσματα». •
Αλλά δεν μασάει από κάτι τέτοια η αβάσταχτη ελαφρότητα του Τσίπρα. • Η οποία τού επιτρέπει να κατηγορεί για το Brexit τις «πολιτικές λιτότητας της Ευρώπης» • – τις παντελώς άσχετες με τη Βρετανία. • Και η οποία τού επιτρέπει να εμφανίζονται • αυτός και τα κυρίτσεια εξαπτέρυγά του • ως κληρονόμοι και υπερασπιστές του περυσινού Oχι. • Αυτοί που το πρόδωσαν. • Να εμφανίζονται και ως «ιδιοκτήτες» του. • Ενώ αρνούνται την «ιδιοκτησία» του μνημονίου • – του τρίτου και μακρύτερου, που αυτοί μας το φόρεσαν. • Ηθος σουπιάς.