«Ο ΕΝΦΙΑ», έχει πει ο Τσίπρας, «είναι ένας λαιμητόμος» • –αρσενικός είναι απεχθέστερος– • «που δεν διορθώνεται, καταργείται». • Γι’ αυτό τώρα τον παλεύουν από δω, τον πιλατεύουν από κει, • αλλά αυτός αντιστέκεται. • Και πώς να ανακοινωθεί. • Ο αδιόρθωτος. • Ο λαιμητόμος. •
Ισως το χειρότερο που «υλοποιούν» οι συριζαίοι είναι το δηλητήριο με το οποίο ποτίζουν • με χίλιους δυο τρόπους • τη δημόσια ζωή. • (Παλιά τους τέχνη κόσκινο, θα πεις.) • Χολερικοί και μικρόψυχοι, λιανίζουν αίφνης από την «Αυγή» τον Πύρρο Δήμα ως ολυμπιονίκη. • Φασίζοντες του Μαξίμου δαχτυλοδείχνουν, • εξομοιώνοντάς τους με τα σαπρόφυτα του Διαδικτύου, • τον Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ και τον Παπαπαναγιώτου του Βήμα fm επειδή τουίταραν την απορία τους • –γενική απορία– • για τους «χειρισμούς» των Αρχών στο θαλάσσιο δυστύχημα στην Αίγινα. • Και ο μιθριδατισμός καλά κρατεί. •
Ρετάρω ακόμα, μετά τις «διακοπές». • Το τομίδιο του Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου «Για τον Ζήσιμο Λορεντζάτο», • στο οποίο αναφέρθηκα την περασμένη Κυριακή, • έχει εκδοθεί από τον «Ικαρο». • Για όσους το αναζητήσουν. •
Και πώς σου φάνηκαν οι «Ορνιθες» του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο; • Κατ’ αρχάς, ποιου Αριστοφάνη; • Του Καραθάνου, ναι. • Και μου κάνει εντύπωση που όσα • διθυραμβικά • δημοσιεύθηκαν τις πρώτες μέρες της εβδομάδας για την παράσταση, • μεταξύ των οποίων και μια εκτενής κριτική, • δεν αναφέρουν λέξη για το γεγονός ότι στην παράσταση αυτή είδαμε το μισό έργο. • Εδώ είχαν εξαφανιστεί απολύτως ολόκληρα επεισόδια, • ιδίως τα κωμικά εκείνα όπου την πολιτεία των πουλιών επισκέπτονται διαδοχικά, μόλις πληροφορήθηκαν την ίδρυσή της, διάφορα τρωκτικά της δημόσιας ζωής της Αθήνας, • όπως ιερέας, ποιητής, χρησμολόγος, γεωμέτρης, νομοπώλης, καταδότης, πατροκτόνος κ.λπ., • τους οποίους εκδιώκουν κακήν κακώς ο Πεισθέταιρος και τα πουλιά. • Εδώ ακόμη και η κωμικότατη σκηνή με την επίσκεψη τριμελούς αντιπροσωπείας των θεών στραγγαλίστηκε • και το έργο τελείωσε απότομα καταπίνοντας την καταληκτήρια σκηνή, όπου ο Πεισθέταιρος παίρνει από τον Δία τη Βασιλεία και την φέρνει θριαμβικά στην πόλη των πουλιών. • Για να το πω με αριθμούς, • βασιζόμενος στην παλιά, πιστή μετάφραση του Θρασύβουλου Σταύρου, • από τις 69 σελίδες του κειμένου είχαν εξαφανιστεί οι 35 • – δηλαδή το μισό έργο. •
Πιστεύω ότι ο Νίκος Καραθάνος έδειξε πως θα μπορούσε να στήσει μια εξαίρετη αριστοφανική παράσταση, • ισοζυγιασμένη μεταξύ κωμικής και ποιητικής ατμόσφαιρας. Με πνεύμα, με δροσιά,• μακριά από τα πανηγυρτζίδικα, σαχλοεπιθεωρησιακά καμώματα, • αυτά που έκαναν το ελληνικό κοινό να έχει σήμερα στρεβλή ιδέα για το τι είναι το έργο του Αριστοφάνη. • Πιστεύω, μάλιστα, ότι είναι ο μόνος σκηνοθέτης των τελευταίων αρκετών χρόνων που δείχνει ότι μπορεί να το καταφέρει αυτό. •Αλλο αν έχανε εδώ κι εκεί το μέτρο, • πλατειάζοντας και απορρυθμίζοντας τη ροή και το νεύρο της παράστασης. • Το ζήτημα είναι να το παλέψει με το σύνολο ενός αριστοφανικού έργου. •
Αναρωτιέμαι όμως: • Ούτε το Φεστιβάλ • ούτε η παραγωγός της παράστασης Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση • αισθάνθηκαν την ευθύνη να ενημερώσουν το κοινό ότι θα δουν όχι τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη • αλλά παράσταση εμπνευσμένη από το έργο αυτό; • Δεν έχουν καμία ευθύνη για την πλάνη που αποκόμισαν χιλιάδες θεατές για τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη, • ιδίως όσοι έβλεπαν για πρώτη φορά το έργο; • Το συνηθέστατα πλέον σημειούμενο στο πρόγραμμα μιας παράστασης «σκηνοθεσία-διασκευή» είναι παραπλάνηση του κοινού όταν λείπει το μισό έργο. • Οχι;