Προσωπικές στρατηγικές, διαφορετικές προτεραιότητες, αποκλίνουσες προσεγγίσεις όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση θα πρέπει να χειριστεί την προοπτική εξόδου από το πρόγραμμα είναι οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν τις ομαδοποιήσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Η μίνι κρίση που εκδηλώθηκε με επίκεντρο την επένδυση στο Ελληνικό ήταν η πιο πρόσφατη αφορμή για να αναδειχθούν οι ενδοκυβερνητικές διαφοροποιήσεις, ενώ απαιτήθηκαν ασκήσεις ενδοκυβερνητικής ισορροπίας για να αρθεί το διαφαινόμενο αδιέξοδο. Ευρύτερα, η κυβερνητική στρατηγική έναντι του προγράμματος και των εταίρων αποτελεί το κατ’ εξοχήν πεδίο ανάδειξης διαφορετικών στρατηγικών.
Ο βασικός κυβερνητικός πόλος δομείται πέριξ του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Ν. Παππάς, ο υφυπουργός παρά των Πρωθυπουργώ Δ. Λιάκος, η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, ο υπουργός Μεταφορών Χρ. Σπίρτζης, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης εντάσσονται στον κύκλο αυτό. Θεωρούνται οι υπουργοί που είτε χαίρουν της απόλυτης εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, και τους αναθέτει συχνά ειδικές αποστολές και καθήκοντα ευρύτερα των άμεσων αρμοδιοτήτων τους, είτε απλά εκφράζουν την κεντρική κυβερνητική γραμμή, όπως αυτή εκπορεύεται από το Μαξίμου και δεν πρόκειται να την αμφισβητήσουν ή να θέσουν ερωτήματα. Συμπληρωματικά στην ομάδα αυτή τοποθετούνται οι έτεροι υπουργοί Επικρατείας, Αλ. Φλαμπουράρης και Χρ. Βερναρδάκης. Ο τελευταίος εμφανίζεται να μη βρίσκεται τόσο κοντά στον κ. Τσίπρα όσο παλαιότερα, ενώ ο κ. Φλαμπουράρης συχνά δημιουργεί ερωτήματα με τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Αρνητικά σχόλια στο εσωτερικό της κυβέρνησης προκάλεσε ακόμα και η τελευταία παρέμβασή του, αμέσως μετά τη γνωμοδότηση του ΚΑΣ για το Ελληνικό, όταν ο κ. Φλαμπουράρης αναφέρθηκε σε Κασσάνδρες που διαψεύσθηκαν, κάνοντας κυβερνητικά στελέχη να αναρωτηθούν εάν στις Κασσάνδρες αυτές συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, που λίγες ημέρες νωρίτερα είχε συγκαλέσει εκτάκτως σε συνεδρίαση το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προσπάθεια να ξεπεραστούν οι αντιδράσεις και να σταματήσει η κωλυσιεργία για την επένδυση.
Κρατούν αποστάσεις
Σε ένα διαφορετικό επίπεδο, τηρώντας προσεκτικά και διακριτικά αποστάσεις από το Μέγαρο Μαξίμου, κινούνται τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης έχει υιοθετήσει χαμηλούς τόνους και στις λίγες δημόσιες παρεμβάσεις του εμφανίζεται πάντοτε προσεκτικός και συγκρατημένος, διαμορφώνοντας ένα διακριτό προφίλ. Σε διαφορετικό μήκος κύματος σε σχέση με το Μαξίμου και την ομάδα πέριξ του πρωθυπουργού κινείται και ο υπουργός Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος. Αν και από τη Νίκης διαψεύδουν ότι υπάρχει κρίση στις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομικών, είναι κοινός τόπος ότι και διαφωνίες έχουν υπάρξει κατά καιρούς, ιδιαίτερα σε σχέση με ζητήματα διαπραγματευτικής στρατηγικής, αλλά και ότι κάθε άλλο παρά αγαστές είναι οι σχέσεις του υπουργού Οικονομικών με τον κ. Παππά. Η μεταξύ τους σύγκρουση, άλλωστε, θεωρείται ένας από τους βασικούς λόγους που δεν προχώρησε τον Αύγουστο ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης.
Στην κυβέρνηση και στο κόμμα υπάρχει και μια ομάδα στελεχών που φροντίζει να «υπενθυμίζει» διαρκώς την αντίθεσή της στον τρόπο με τον οποίο υλοποιείται το μνημονιακό πρόγραμμα. Δεν είναι τυχαία η στάση που τήρησαν, για παράδειγμα, σε σχέση με το Ελληνικό οι κ. Π. Σκουρλέτης και Ν. Φίλης. Ευρύτερα, υπάρχει μια συζήτηση μεταξύ στελεχών που φαίνεται ότι δεν συμμερίζονται την αισιόδοξη κεντρική κυβερνητική ανάγνωση ότι η χώρα και η οικονομία έχουν εισέλθει σε περίοδο οριστικής εξόδου από τα μνημόνια. Θεωρούν ότι αυτό το αφήγημα κάθε άλλο παρά βέβαιο είναι, καθώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις εξελίξεις τους επόμενους μήνες.