Τα τιμαλφή που συγγράφονται κάθε βδομάδα για τη στήλη αυτή δεν δημοσιεύονται όλα. • Ενα απ’ αυτά που απέσυρα την περασμένη Κυριακή ήταν και το εξής: • «Μπαλώνεται εν τάχει το δίχτυ των απανταχού υπερασπιστών της Ρωμιοσύνης εν όψει διαπραγματεύσεων για το Μακεδονικό. • Από Χρυσή Αυγή και διάφορα άλλα δεξιά ή λεβεντοκεντρώα πρεβενδούλια • ώς την Ιερά Σύνοδο Ιερωνύμων τε και Αμβροσίων • και ώς τους κυβερνητικούς καμένους, που βρήκαν εκλογικό σωσίβιο • – άσε δε τον Μίκη Θεοδωράκη. • Να τη, να τη πετιέται. • Να τη πετιέται απ’ την αρχή…». *
Και όντως· την ημέρα που αυτοβουβάθηκαν αυτές οι αράδες • είδαμε την τσαμπουκαλού και παραλοϊσμένη «απ’ τ’ άδικο» Γραία «Ρωμιοσύνη» όχι απλώς να «πετιέται απ’ την αρχή» αλλά να ξεμπουκάρει σαν ελατήριο από την κασέλα – ψυγειοκαταψύκτη της, • όπου συνήθως καθεύδει μακαρίως χωνεύοντας τα μύρια όσα ανόσια συμβαίνουν χρόνια τώρα επί της τσίπας της • χωρίς καθόλου να την ενοχλούν. • Την τσίπα της. •
Κι ενώ η εθνοβριθής Παραλία της Θεσσαλονίκης αποθέωνε την «τρέλα» του εθνοφρουρού Φρα-Φρα • (με το καλό και εθνοφορέα, να ’ούμε, • – για να δεις κι εσύ, «Μωρή αδελφή», προϊσταμένη του ΝΑΤΟ, τι σόι επίτιμους αρχηγούς Στρατού διαθέτει η Γραία η Τσαμπουκαλού), • οι συριζοπαπαγάλοι άρχιζαν να μυκτηρίζουν ως χουντική τη σύναξη, • ενώ σύμπασα η Ν.Δ. την υιοθετούσε πλήρως πλέον ως Ρόδον το Αμάραντον του γνησίου λαϊκού αυθορμήτου. • Με τον συνήθως εύστοχο Aδωνη να υπεραγαλλιά, • δίνοντας πάλι μια κλωτσιά στην καρδάρα με το γάλα • για να επιβεβαιώσει όσους υποστηρίζουν ότι η αξιοπρόσεκτη στόφα του έχει βαθιά στην ύφανσή της και κάτι ακροδεξιές γουρουνότριχες να! • μετά συγχωρήσεως. •
Οϊ όι μάνα μ’, Κυριάκο. • Θέλει η ΝουΔούλα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει. • Αλλά με μισόλογα δεν γίνεται δουλειά. • Για να πείσεις ως αποφασισμένος να κάνεις μεταρρυθμίσεις και ν’ αλλάξεις κομμάτι την Απροσάρμοστη, • θα έπρεπε να μιλάς ευθαρσώς, έτσι όπως μίλησε την Κυριακή το πρωί ο Θεοδωράκης • – όχι ο Μίκης, ο Σταύρος. • Ετσι όπως απλά, σπαθάτα και πειστικά εξήγησε για «ποιους λόγους δεν θα πάει» στην ανωφελή φιέστα για το Μακεδονικό. • Ή θα έπρεπε να διέπεσαι • –δείχνοντάς το– • από όσα σοφά-αυτονόητα έγραψε την περασμένη Κυριακή στην «Κ» ο καθηγητής του Αθήνησι Αριστείδης Χατζής στο θαρραλέο άρθρο του «Οι πέντε προϋποθέσεις για να λυθεί το Μακεδονικό» (σ. 24). • Διαβάστε το • αλλά δεν μπορώ ν’ αντισταθώ στον πειρασμό να αντιγράψω εδώ μία από τις πέντε προϋποθέσεις: •
«Δεν έχουμε μόνο εμείς Ιστορία. • Στη χώρα που εμείς ονομάζουμε ΠΓΔΜ ή περιφρονητικά Σκόπια, και που οι πολίτες της αποκαλούν “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, • ζει ένας λαός που πιστεύει σε μια κατασκευασμένη εθνική ταυτότητα. • Αλλά μαντέψτε: • και η ελληνική εθνική ταυτότητα, όπως όλες άλλωστε, είναι μια κατασκευή. • Παλαιότερη, πιο στέρεη ίσως, πολύ πιο καλά επεξεργασμένη και με μεγαλύτερη προϊστορία. • Αλλά οπωσδήποτε κατασκευή. • Η πολιτική και επιλεκτική χρήση της Ιστορίας σε τέτοιου είδους διεθνείς διαφορές είναι κακή και ατελέσφορη πρακτική» • τονίζει ο καθηγητής Χατζής και εξηγεί πειστικότατα το γιατί στη συνέχεια του άρθρου του. • Διαβάστε το, ιδίως οι αγαλλιώντες με τα συλλαλητήρια Φρα-Φρα. • Εν τω μεταξύ, στον Υπαρκτό Ελληνισμό, η Ν.Δ. έψεξε τη συριζαία ΕΡΤ γιατί δεν μετέδωσε «ζωντανά» κομμάτια του Φρα-Φρα • (πλήρης σου λέω η υιοθέτησις). • Και ο κωμικός και συριζαίος βουλευτής Σκουρολιάκος επιχειρηματολογεί στη Βουλή: • «Αν εμείς δεν είχαμε ανοίξει τη δημόσια τηλεόραση, δεν θα μπορούσε τώρα η Ν.Δ. να διαμαρτύρεται για το τι δείχνει ή δεν δείχνει η ΕΡΤ». •
Ποιες «Πέντε προϋποθέσεις», κύριε καθηγητά μου. • Πέντε χιλιάδες – και αν.