Στην τελική ευθεία βρίσκεται η πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά από την ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου) και τον ειδικό διαχειριστή την ίδια ώρα που το σημαντικότερο «προϊόν» τους τα τελευταία χρόνια, τα τέσσερα υποβρύχια της τάξης 214 και τα μετασκευασμένα της τάξης 209 («Ωκεανός», «Πιπίνος»), έδωσε εξετάσεις στην πρόσφατη ελληνοτουρκική ναυτική αντιπαράθεση στο Αιγαίο και τις πέρασε με επιτυχία.
Τα υποβρύχια αυτά είναι το αποτέλεσμα των εργασιών που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια στο υπόστεγο των υποβρυχίων στα ΕΝΑΕ, ένα κτίσμα του οποίου το ύψος μαζί με τις λεπτομέρειες της πυρασφάλειας, τους γερανούς της μεγάλης δεξαμενής 5 και το σήμα της εταιρείας «στέκονται» ακόμα εμπόδιο στην ολοκλήρωση της διαδικασίας που θα αποδώσει το ναυπηγείο «καθαρό» στον νέο ιδιοκτήτη του. Συνολικά, έχουν πωληθεί 16 ακίνητα και δύο ρυμουλκά, φέρνοντας στα ταμεία ένα ποσό που ξεπέρασε τα 7 εκατ. ευρώ. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης για εξοπλιστικά προγράμματα στα οποία περιλαμβάνεται και η ναυπήγηση πλοίων επιφανείας κατέστησε το ναυπηγείο με τον πεπαλαιωμένο εξοπλισμό και τη σχετικά μικρή αξία των περιουσιακών του στοιχείων, πόλο έλξης για υποψήφιους ξένους επενδυτές που το επισκέφθηκαν τις προηγούμενες ημέρες.
Μεταξύ τους και αντιπροσωπεία της Thyssen Krupp Marine Systems (TKMS) που κατείχε το 25% του μετοχικού κεφαλαίου του ναυπηγείου έως ότου εισήλθε στο καθεστώς της ειδικής διαχείρισης. Η γερμανική αντιπροσωπεία που είχε επαφές και με κυβερνητικούς παράγοντες, θέλησε να δώσει το «παρών» ύστερα από παρότρυνση και της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία έχει εκφράσει τη δυσφορία της για το γεγονός ότι οι γερμανικές επιχειρήσεις έχουν αγνοηθεί από την Αθήνα σε σχέση με τις γαλλικές και τις αμερικανικές σε ό,τι αφορά τα αμυντικά προγράμματα.
Κυβερνητικές πηγές κατέστησαν σαφές στον νομικό σύμβουλο κ. Μπράκερ, ότι η συμμετοχή του γερμανικού ομίλου στην πράξη πώλησης είναι αδύνατη επειδή, σύμφωνα με την Ε.Ε., ο νέος ιδιοκτήτης του ναυπηγείου «δεν θα πρέπει να έχει έμμεση ή άμεση σχέση είτε με τον Ισκαντάρ Σάφα είτε με την Thyssen», δηλαδή τους δύο προηγούμενους μετόχους της επιχείρησης. Χωρίς την πλήρωση αυτού του όρου, η Ε.Ε. έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχθεί τον διαγωνισμό για την εκποίηση του συνόλου του ενεργητικού της επιχείρησης. Αυτό σημαίνει ότι στο μελλοντικό σχήμα δεν είναι δυνατόν να συμμετάσχει ούτε ο κ. Σάφα αλλά ούτε και η Thyssen, που ήλεγχαν αντιστοίχως το 75% και το 25% των μετοχών πριν από τη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η επιτροπή αλλά και οι ελληνικές αρχές είναι υποχρεωμένες να αναζητήσουν στα υποψήφια για την αγορά σχήματα τους ιδιοκτήτες των μετοχών αλλά και την «προέλευση των κεφαλαίων», έτσι ώστε να μην καταστρατηγηθεί η διαδικασία.
Η εξίσωση
Σε επιστολή της Ε.Ε. προς την ελληνική κυβέρνηση στις 6 Ιουνίου 2019 τονιζόταν ότι «οι ελληνικές αρχές ανέφεραν σε προηγούμενες συζητήσεις με τις υπηρεσίες της Επιτροπής ότι ο μελλοντικός ιδιοκτήτης των ενοποιημένων στοιχείων θα πρέπει να προέρχεται από κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ». Ετσι «σφραγίσθηκε» και το τέλος του κινεζικού ενδιαφέροντος για τα ΕΝΑΕ. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες, από τις κυβερνητικές επαφές με υποψήφιους επενδυτές από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και τη Γερμανία και τον –ελληνικών συμφερόντων– όμιλο North Star, οι Κινέζοι εξακολουθούν να «παίζουν» τουλάχιστον έμμεσα στην εξίσωση της πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, καθώς η έκταση της ανάπτυξης της εμπορικής ναυπηγικής τους δραστηριότητας μπορεί να αποτελέσει πρόσκομμα για την ανάπτυξη του μη στρατιωτικού τμήματος του ναυπηγείου.
Η κυβέρνηση κατέστησε σαφές στους υποψήφιους αγοραστές ότι «στο ναυπηγείο του νέου ιδιοκτήτη μπορούν να κατασκευάζονται τόσο εμπορικά όσο και στρατιωτικά πλοία», χωρίς ωστόσο να δεσμευθεί ότι θα περιορίσει το «μάστερ πλαν» του ΟΛΠ για την ανάπτυξη επισκευαστικής δραστηριότητας για εμπορικά πλοία, όπως εμμέσως πλην σαφώς ζήτησαν κάποιοι από τους υποψήφιους επενδυτές.
Ο όρος «στρατιωτικός», σύμφωνα με άλλες πληροφορίες από τα υπουργεία Αμυνας και Ανάπτυξης, δεν θα περιλαμβάνεται στην προκήρυξη, ενώ η σχετική υπουργική απόφαση για τη χρήση του αιγιαλού θα συμπεριληφθεί στα περιουσιακά στοιχεία που θα αποκτήσει ο νέος αγοραστής. Κατά έναν υπολογισμό του ειδικού διαχειριστή, θα χρειασθούν επενδύσεις 30-35 εκατ. ευρώ για νέο εξοπλισμό προκειμένου να αποκατασταθούν στοιχειωδώς οι λειτουργίες του ναυπηγείου ως προς τις επισκευές πλοίων. Για να μπει και πάλι το ναυπηγείο στο παιγνίδι της ναυπήγησης νέων σκαφών θα απαιτηθούν κεφάλαια 3,5 με 4 φορές μεγαλύτερα από το ποσό αυτό.
Δύο σημαντικές εκκρεμότητες είναι τα περιουσιακά και οι απαιτήσεις του πρώην ιδιοκτήτη Ισκαντάρ Σάφα. Ο τελευταίος έχει προσφύγει σε δύο διαφορετικές διαιτητικές διαδικασίες. Από την πρώτη έχει κερδίσει έναντι της σύμβασης για τα δύο υποβρύχια 214 που δεν κατασκευάσθηκαν ποσό 64 εκατ. ευρώ «συν τόκους» με απόφαση του διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου που καταδίκασε το ελληνικό Δημόσιο για την αθέτηση της σύμβασης.
Η δεύτερη αφορά την προσφυγή του κ. Σάφα στον μηχανισμό για την αποζημίωση επενδυτών της σύμβασης της Ουάσιγκτον, όπου το ποσό που θα επιδικασθεί –το Δημόσιο φαίνεται ότι έχει χάσει ήδη– θα είναι υψηλότερο.