ΕΝΟΧΟΙ! Η ώρα είναι 11.48 και μια λέξη, σύνθημα και παρασύνθημα μαζί, γράφεται και ξαναγράφεται, με κεφαλαία, με μικρά, με θαυμαστικό ή δωρικά, καλύπτοντας σε ελάχιστα δευτερόλεπτα κάθε σπιθαμή της οθόνης μας. Ενοχοι! Ναι! Μπράβο! Το ταϊμλάιν ολόκληρο ένα επιφώνημα ανακούφισης. Ακόμα και ανενεργοί λογαριασμοί, χρήστες που δεν συνηθίζουν να τοποθετούνται στα γεγονότα, επιλέγοντας να παρατηρούν, χθες ξέσπασαν: Ναι!
Ηταν η κορύφωση του δράματος, η αποσυμπίεση συσσωρευμένης αγωνίας ωρών, εβδομάδων, χρόνων ολόκληρων. Υπήρξαν στιγμές που πίστευες ότι αυτή η δίκη δεν θα τελειώσει ποτέ. Στιγμές που παρασυρόσουν από τις «πληροφορίες» που μεταδίδονταν από διάφορους «γνωρίζοντες» – ότι δεν είναι δεμένη υπόθεση, ότι τζάμπα αγωνιούμε, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, ότι παρά την επένδυση πέντε χρόνων, τα μεγάλα κεφάλια της Χρυσής Αυγής θα βγουν λάδι. Ολη αυτή η αγωνία, όλες αυτές οι σκέψεις, αλλά και μια περίεργη ελπίδα που πάντα βρίσκει χώρο να τρυπώσει, είχε διοχετευθεί σε ένα πρωινό. Από νωρίς το πρωί, καθώς ο κόσμος μαζευόταν έξω από το Εφετείο, οι αναρτήσεις πλήθαιναν κι αυτές. «Ολοι εδώ». «Η αγωνία στο κατακόρυφο». «Οι ναζί στη φυλακή». «Αγωνία, έξαψη, συγκίνηση». «Ολοι εδώ, και με μάσκες». «Δεν είναι αθώοι». Κάποιος έχει ανεβάσει μια αφίσα. «Οσοι σωπαίνουν είναι ασυμπτωματικοί φασίστες», έγραφε.
Συγκίνηση και φόβος
Φωτορεπόρτερ, φίλοι, γνωστοί ανεβάζουν φωτογραφίες από την τεράστια κινητοποίηση. Αλλοι από τον δρόμο, άλλοι από ταράτσες και μπαλκόνια. Η εικόνα προκαλεί συγκίνηση, μαζί και φόβο. Τι θα γίνει σε ενδεχόμενη αρνητική έκβαση; Ποιος θα εγγυηθεί την ασφάλεια όλου αυτού του κόσμου; Να και οι πρώτες εικόνες της Μάγδας Φύσσας που είχε φτάσει λίγο πριν από τις 9 φορώντας μάσκα με το καλλιτεχνικό όνομα του Παύλου Φύσσα, «Killah P». Με έναν τρόπο όλο αυτό τον καιρό ήταν η εγγυήτρια της διαδικασίας: όσο είναι εκεί, όσο αντέχει, όλα θα πάνε καλά. Οταν έρχεται η ώρα, το ταϊμλάιν «παγώνει». Ολοι έχουν στραφεί στην τηλεόραση, στο live streaming, στο ραδιόφωνο να μη χάσουν λέξη από όσα θα ακουστούν. Είναι λίγο μετά τις 11.30. Αρχίζει η εκφώνηση της απόφασης από το προεδρείο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων. Οι δημοσιογράφοι μας ενημερώνουν: Ενοχή για τη δολοφονία Παύλου Φύσσα, ενοχή για Αιγύπτιους ψαράδες, ενοχή για την επίθεση στο ΠΑΜΕ. Υπομονή λίγων λεπτών για την κρίσιμη κατηγορία. Και ναι, έρχεται η δικαίωση: Πολιτικά στελέχη ένοχοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, με τους επτά ενόχους και για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Η εικόνα στους δέκτες δείχνει το πλήθος έξω από το Εφετείο να ξεσπά σε επευφημίες, να παραδίνεται στο αίσθημα της λύτρωσης. Το ίδιο και όσοι παρακολουθούσαμε από τις οθόνες του υπολογιστή. Δύο λέξεις θα επαναλαμβάνονταν τις επόμενες ώρες: «Ιστορική απόφαση». Αυτές μαζί με «συγκίνηση». «Να, το 2020 δεν είχε πει την τελευταία του λέξη ακόμα». Στ’ αλήθεια, από πότε είχαμε οι περισσότεροι να ακούσουμε καλή είδηση;