«Συσσίτια αγάπης» έχει ονομάσει τα γεύματα που μαγειρεύει από τις αρχές του πρώτου lockdown, ο Χρήστος Κοκκινίδης.
Μέχρι σήμερα, έχει την ευλογία – όπως λέει ο ίδιος- να έχει διαθέσει χιλιάδες μερίδες ζεστού φαγητού και άλλες τόσες ξηράς τροφής, να έχει δωρίσει τσουρέκια, αναψυκτικά, αλκοολούχα ποτά, ακόμη και τροφές για ζώα, σε οικονομικά ασθενείς, ανήμπορους να μετακινηθούν ή σε φορείς, από όπου κι αν έρχονται, όπου κι αν μένουν. Και θα συνεχίσει να κάνει το ίδιο, για όσο αντέχει, επειδή «δεν έχει μάθει αλλιώς».
Το «Χαρτί και Καλαμάρι», το εδεσματοπωλείο που άνοιξε στο Πέραμα, το 2008 στη θέση του παραδοσιακού καφενείου που διατηρούσε για 40 χρονια ο πατέρας του, πλέον έχει μετατραπεί σε κόμβο όπου σπεύδουν όσοι χρειάζονται τροφή και βασικά αγαθά.
Πλήθος επιχειρήσεων και ιδιωτών έχει αγκαλιάσει το εγχείρημα
Πώς ξεκίνησε όμως «να μαγειρεύει για τόσο κόσμο, κάνοντας μάλιστα ανοιχτό κάλεσμα; Όπως λέει ο ίδιος στο kathimerini.gr, ήταν ιδέα της μητέρας του, η οποία με τα μυστικά μαγειρικής και τις συνταγές που «κουβάλησε» από τη Σμύρνη είχε συμβάλλει στη διαμόρφωση του καταλόγου. «Όταν κηρύχθηκε η πρώτη καραντίνα, σε μια αποστροφή του λόγου μου, αναρωτήθηκα πόσοι θα τα έφερναν δύσκολα κι αναθεμάτισα που δεν μπορούσα να κάνω κάτι. “Να μαγειρέψεις” μου είπε και στα πρώτα γεύματα την είχα δίπλα μου, να βοηθά με το μαγείρεμα. Δυστυχώς, λίγο πριν από το Πάσχα, τη χάσαμε. Έκτοτε συνεχίζω στη μνήμη της» αναφέρει.
Για πόσο ακόμη, είναι η ερώτηση που ακολουθεί και η απάντηση του έρχεται σχεδόν αντανακλαστικά. «Για όσο αντέχω κι όσο βρίσκω συμπαραστάτες» δηλώνει, καθώς η προσπάθεια του να αναζητήσει χορηγούς φάνηκε καρποφόρα από την πρώτη στιγμή. Ιδιώτες από το υστέρημά τους, τοπικοί καταστηματάρχες, μεγάλες τροφοδοτικές επιχειρήσεις, προμηθευτές, ακόμη και εταιρείες άλλων συμφερόντων – που στελέχη τους τον επισκέπτονταν ως πελάτες και γνωρίζουν την ποιότητα των φαγητών και τον χαρακτήρα του- στηρίζουν με προσφορές τα «συσσίτια».
Μολαταύτα, το σπουδαιότερο όλων δεν είναι η διάθεση, όσο τα γεύματα καθαυτά και η ποικιλία τους. Σουντζουκάκια σμυρνέϊκά, κεφτέδες, γεμιστά, λαχανοντολμάδες, μπριζόλες. Στη Σαρακοστή, σαρακοστιανά… πιάτα κάθε φορά διαφορετικά, να επιλέγουν οι ίδιοι, «να τρώνε αυτό που λαχταρούν».
«Είναι πάρα πολύ εύκολο να περάσεις απέναντι, στην ανέχεια» εξηγεί στο kathimerini.gr ο Χρήστος και συνεχίζει «Όσοι έρχονται, στην πλειονότητά τους, είναι άνθρωποι αξιοπρεπείς. Ποιος είμαι εγώ να τους προσβάλω, ορίζοντάς τους τι θα φάνε; Εγώ προσφέρω κι εκείνοι επιλέγουν, ακριβώς όπως θα έκανα με τους πελάτες μου».
Οι περισσότεροι, σύμφωνα με τον ίδιο, τον ευχαριστούν με συμβολικά δώρα. Ένας κύριος του χάρισε ένα μικρό αντικείμενο, μεγάλης συναισθηματικής αξίας. Μία κυρία τη συλλογή κοχυλιών που διατηρούσε για πάνω από 40 χρόνια. Όλες «οι αμοιβές» κοσμούν πια διάφορα σημεία στο «Χαρτί και Καλαμάρι».
3.500 μερίδες σε 6 συσσίτια
Όμως οι ποσότητες μαγειρευτών είναι τεράστιες, καθώς τα συσσίτια είναι τριήμερα, και δεν θα φτιάχνονταν αν δεν υπήρχαν εθελοντές να συμβάλλουν στο εγχείρημα. Στην ερώτηση πόσοι είναι στην προετοιμασία της κουζίνας, απαντά πως η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγαλειώδης, ωστόσο κατέληξε μόνο σε τρεις ανθρώπους λόγω του κορωνοϊού. «Αν και πολύ βολικό, θα ήταν επίφοβο να είμαστε παραπάνω» επισημαίνει.
Πώς και από πού μπορεί να ενημερωθεί κάποιος για τα «συσσίτια αγάπης»; Ο Χρήστος Κοκκινίδης επικοινωνεί με τις κοινωνικές υπηρεσίες διάφορων δήμων της Αττικής και τις εκκλησίες, ενημερώνοντας ότι θα μοιράσει δωρεάν φαγητό, από το πρωί ως το απόγευμα ορισμένων ημερών, προκειμένου να πάνε όσοι θέλουν. Έπειτα αναρτά στους λογαριασμούς στα social media, σχετική ανακοίνωση. Επίσης, υπάρχει δυνατότητα παράδοσης κατ’ οίκον, χωρίς χρέωση, σε όποιον δεν μπορεί να μετακινηθει.
Ενδεικτικά αναφέρεται πως σε έξι μόλις συσσίτια δόθηκαν 3.500 μερίδες, 1.000 αναψυκτικά, 100 κιλά γλυκών, 200 κιλά ψωμιού, 200 συσκευασίες με ξηρά τροφή, 900 μπύρες και 100 κιλά ζωοτροφής, ενώ παράλληλα έχουν στηριχθεί το ΤΑΣΕΗ, το ΣΕΧΟΧΟ και αυτή την εβδομάδα θα γίνουν παραδόσεις στο Χαμόγελο του Παιδιού και το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα.
«Το κάνω για να δημιουργήσω χαμόγελα»
Στην ερώτηση για το αν υπάρχει προτεραιότητα σε κατοίκους του Περάματος, ο ίδιος είναι απόλυτος. «Μόνη σειρά προτεραιότητας είναι ο χρόνος έλευσης του καθενός». «Με ενοχλεί αυτή η προπαγάνδα μιζέριας που υπάρχει, πως “στο Πέραμα πεινούν”. Προφανώς ζουν και στην πόλη μας οικονομικά αδύναμοι άνθρωποι, αλλά ζουν κι αλλού. Βρίσκονται σε κάθε περιοχή που μπορείτε να φανταστείτε. Δεν μαγειρεύω και μοιράζω φαγητό για να μεμψιμοιρώ πως οι συμπολίτες μου λιμοκτονούν. Το κάνω για να δημιουργήσω κάτι όμορφο, χαμόγελα. Να προκαλέσω θετική ενέργεια, που τόσο έχουμε ανάγκη μέσα στις περίεργες μέρες που διανύουμε. Μάλιστα, κύριοι υποστηρικτές είναι οι ίδιοι οι Περαματιώτες. Από συνταξιούχους που ψωνίζουν πρώτες ύλες μέχρι τοπικούς επιχειρηματίες που φέρνουν μεγαλύτερες ποσότητες» προσθέτει.
Τα «σισσίτια αγάπης» χωρίζονται σε δύο είδη
Το πρώτο είναι η διάθεση γευμάτων, που μπορεί ο καθένας να επισκεφθεί το «Χαρτί και Καλαμάρι» από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το απόγευμα, να ρωτήσει το μενού ημέρας και να παραλάβει όσες μερίδες επιθυμεί σε συσκευασία παραγγελίας delivery.
Το δεύτερο είναι η διάθεση πακέτων ξηράς τροφής (συσκευασμένα τρόφιμα) σε συλλόγους, φορείς και ιδρύματα, είτε για να καλύψουν τις ανάγκες τους, είτε για να τα μοιράσουν σε αδύναμους συμπολίτες μας.