Τη δύσκολη εξίσωση της νόσησης από καρκίνο εν μέσω πανδημίας μελέτησε η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου – ΕΛΛΟΚ από κοινού με την IQVIA. Στη δεύτερη πανελλαδική έρευνα σχετικά με τη στάση των ασθενών με καρκίνο και όσων έχουν επιβιώσει από την ασθένεια κατά την πανδημία, συμμετείχαν 512 άτομα. Στη συντριπτική τους πλειονότητα πρόκειται για γυναίκες (82%) και άτομα ηλικίας 50 έως 64 ετών (50%).
Ελλιπή κρίνουν την ενημέρωση που έλαβαν, ως ευάλωτη πληθυσμιακή ομάδα, από την πολιτεία. Στο ερώτημα εάν υπήρξαν έγκαιρες οδηγίες και συστάσεις από το υπουργείο για τους ασθενείς με καρκίνο, το 52% απαντά αρνητικά, ενώ τον περασμένο Αύγουστο η αρνητική απάντηση αντιπροσώπευε μόλις το 44%. Είναι δε ενδεικτικό ότι 17% απαντά θετικά, μεταξύ των νοσούντων, όμως, το ποσοστό περιορίζεται σε μόλις 13%. Επίσης, οι ερωτώμενοι κρίνουν συνολικά πιο αυστηρά την κυβέρνηση τώρα, μετά το πέρας τριών κυμάτων πανδημίας, απ’ ό,τι το περασμένο καλοκαίρι. Το 42% κρίνει τις ενέργειές της τώρα ως μη αποτελεσματικές, ενώ τότε μόλις ένα 10% κρατούσε τέτοια στάση. Αντιστοίχως, 45% θεωρούν τις κυβερνητικές αποφάσεις μέτρια αποτελεσματικές (έναντι 27% πέρυσι) και 13% πολύ αποτελεσματικές (έναντι 64%).
Ως βασικότερη πηγή ενημέρωσης αναφέρουν το Διαδίκτυο (69%), την τηλεόραση (63%), τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (33%), τους επαγγελματίες υγείας (22%), το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον (21%) και τον σύλλογο ασθενών (18%). Η εργασιακή τους καθημερινότητα άλλαξε, σε ποσοστά ανάλογα του υπόλοιπου πληθυσμού, με το 42% των αυτοαπασχολουμένων να συνεχίζει όπως πριν, με 33% των εργαζομένων να κάνουν τηλεργασία και με 20% να τίθενται σε αναστολή. Πάντως, σε ποσοστό 64% δηλώνουν ότι τα μέτρα της κυβέρνησης κάλυψαν σε ικανοποιητικό βαθμό τις ανάγκες του εκάστοτε εργαζομένου.
Σοβαρότερες ήταν οι επιπτώσεις στην παρακολούθηση της υγείας τους, δεδομένου ότι το 50% των ασθενών διεγνώσθη με καρκίνο εν μέσω πανδημίας. Στο πλαίσιο αυτό, 35% δηλώνουν ότι η επικοινωνία με τον γιατρό τους έγινε πιο δύσκολη, ωστόσο η θεραπεία τους δεν επηρεάστηκε. Μόνο 14% απαντούν ότι καθυστέρησε η έναρξη της ακτινοθεραπείας/χημειοθεραπείας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την εξέλιξη της νόσου, 6% καθυστέρησε το χειρουργείο τους και 2% μετατράπηκε η ενδοφλέβια χημειοθεραπεία σε χημειοθεραπεία που χορηγείται από το στόμα. Οι ίδιοι απαντούν ότι η πρόσβασή τους στο σύστημα υγείας ήταν απρόσκοπτη με εξαίρεση τη διαδικασία εμβολιασμού, στην οποία το 31% δήλωσε αδυναμία ή μεγάλη δυσκολία πρόσβασης. Τέλος, το 49% των ασθενών υποχρεώθηκε να κάνει επιπλέον δαπάνες για την αντιμετώπιση της νόσου λόγω της πανδημίας.
Αντίστοιχο πρόβλημα στο κλείσιμο ραντεβού για το εμβόλιο αντιμετώπισαν και οι επιβιώσαντες καρκίνου σε ποσοστό μάλιστα 30%. Σε επιπλέον έξοδα προέβη και το 40% των επιβιώσαντων, εκ των οποίων το 50% δηλώνει δυσκολία στην επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό, καθυστερήσεις και ακυρώσεις ραντεβού, επαναληπτικών εξετάσεων, ακόμη και αποκλεισμό από τα νοσοκομεία. Πάντως και οι μεν και οι δε αξιοποίησαν σε ποσοστό 75% τις ψηφιακές εφαρμογές, ιδίως δε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (89%).
Οπως ήταν αναμενόμενο, 4 στους 10 προβληματίζονται για τις παρενέργειες και την έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τα εμβόλια. Παρ’ όλα αυτά, το 72% των συμμετεχόντων έχει εμβολιαστεί ή πρόκειται να εμβολιαστεί, με μόνο ένα 10% να μην προτίθεται να εμβολιαστεί. Το 68% (78% όσων κάνουν την τρέχουσα περίοδο θεραπεία) ζήτησε τη συμβουλή του θεράποντος ιατρού του πριν από τον εμβολιασμό. Στη συντριπτική τους δε πλειονότητα (8/10) θεωρούν ότι πρέπει ως καρκινοπαθείς να έχουν προτεραιότητα στον εμβολιασμό.