Σαν έτοιμα από καιρό χιλιάδες νήπια, παιδιά και έφηβοι, συνέρρευσαν με ανυπομονησία στα προαύλια των σχολείων τους στον καθιερωμένο αγιασμό, με τα απαραίτητα έγγραφα υπό μάλης. Τα γιορτινά ρούχα των παιδιών, όμως, και οι πανηγυρικοί λόγοι των διευθυντών δεν στάθηκαν ικανά να καλύψουν τη διάχυτη αγωνία που έχει καταβάλει μικρούς και μεγάλους έπειτα από δύο «λειψές» σχολικές χρονιές. Η συζήτηση, άλλωστε, ότι κάποια στιγμή τα σχολεία ελέω πανδημίας θα κλείσουν και τα παιδιά θα παρακολουθούν (πάλι) εξ αποστάσεως το μάθημα, γίνεται αδιάκοπα όλο το καλοκαίρι – ειδικά από τότε που κατέστη σαφές ότι η μετάλλαξη «Δ» είναι πιο μεταδοτική και πλήττει τις μικρότερες ηλικίες. «Εχουμε, βέβαια, πλέον εμπειρία από τις προηγούμενες δύο σεζόν τόσο στα μέτρα προστασίας μέσα στην τάξη όσο και στο τεχνικό κομμάτι της τηλεκπαίδευσης», σημειώνει εκπαιδευτικός στην «Κ» που διδάσκει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
«Νιώθουμε ένα δυσανάλογο μεγάλο βάρος της ευθύνης γιατί δουλεύουμε με τη μοναδική πληθυσμιακή ομάδα που δεν μπορεί να εμβολιαστεί και συνεπώς είναι περισσότερο ευάλωτη στον ιό». Ταυτόχρονα, τα παιδιά του Δημοτικού προσαρμόζονται με μεγαλύτερη δυσκολία στις συνθήκες της τηλεκπαίδευσης, ενώ έχουν σχεδόν μοναδική διέξοδο κοινωνικοποίησης το σχολείο.
«Μια τρίτη χρονιά χωρίς σχολείο θα είναι καταστρεπτική, καθαρά γνωστικά», σχολιάζει μητέρα καθώς αποχωρεί με την κόρη της μετά τον αγιασμό. «Η κόρη μου, ένα παιδί που μίλησε πολύ γρήγορα και είχε ένα πολύ πλούσιο λεξιλόγιο προτού ξεκινήσει το σχολείο, σήμερα στη γ΄ Δημοτικού δεν είναι στο ανάλογο επίπεδο ούτε στην ορθογραφία ούτε στην ανάγνωση» σχολιάζει με πικρία. «Θα κάνουμε αγώνα δρόμου για να καλύψουμε τα κενά, έχοντας ως εχθρό, όχι μόνο τον κορωνοϊό αλλά και το στρες του παιδιού μου». Η απογοήτευση από τα εξ αποστάσεως μαθήματα, μεσημεριανές ώρες και με πολλές αδυναμίες, οδήγησαν πολλούς γονείς σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. «Δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα και κόψαμε από αλλού, του χρόνου π.χ. δεν θα πάμε διακοπές», απαντά μητέρα που έκανε μεταγραφή στην κόρη της στην Ε΄ Δημοτικού από δημόσιο σε ιδιωτικό. «Τουλάχιστον τώρα θα έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα παρακολουθεί το μάθημα πρωινές ώρες, που είναι σε εγρήγορση, και χωρίς παρατράγουδα», προσθέτει, «θέλουμε να σώσουμε ό,τι σώζεται».
Καθώς όλες οι οικογένειες προσπαθούν να έχουν έτοιμο ένα plan B, αναζητούν ήδη από τα τέλη Αυγούστου δασκάλους και καθηγητές για ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά και νταντάδες για την απλή φύλαξη των παιδιών, σε περίπτωση που βρεθούν πολλές ώρες στο σπίτι είτε μόνα είτε με τους γονείς σε κάποια… τηλεδιάσκεψη.
«Εχουν γίνει περιζήτητοι όσοι είναι εμβολιασμένοι», διευκρινίζει στην «Κ» μητέρα που ψάχνει τους παραπάνω επαγγελματίες μέσω φίλων και γνωστών, αλλά και εξειδικευμένων ιστοσελίδων. «Υπάρχει το σχετικό φίλτρο, θέτεις ως προϋπόθεση τον εμβολιασμό, αλλά τότε δεν επιλέγεις εσύ, σε επιλέγουν εκείνοι» σημειώνει με νόημα. «Θα συνεχίσω να ψάχνω μια ασφαλή λύση για τα παιδιά, καθώς μόνο σε αυτό το επίπεδο έχω το δικαίωμα ελέγχου», καταλήγει η ίδια. «Στο δημόσιο σχολείο δεν μπόρεσα να μάθω τι ποσοστό των δασκάλων έχουν εμβολιαστεί· μας απάντησαν ξερά ότι αυτό είναι προσωπικό δεδομένο».