Αλλοτε τους χειροκροτούμε και άλλοτε… τους κουνάμε επικριτικά το δάχτυλο, σίγουρα πάντως δεν έχουμε καταφέρει σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας να «μπούμε» στα παπούτσια των υγειονομικών, των κατεξοχήν εργαζομένων στην πρώτη γραμμή. Ερευνα που διεξήγαγαν το Κέντρο Ημέρας Βαβέλ (ΑμΚΕ Συν-ειρμός) και το Εργαστήριο Εφαρμογών Διαπολιτισμικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ ανέδειξε τις πολλαπλές επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία των εργαζομένων στον χώρο της υγείας. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον Μάρτιο έως τον Μάιο 2021, εποχή κατά την οποία ίσχυαν μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού στη χώρα μας. Το ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε από 373 υγειονομικούς σε όλη την Ελλάδα, στην πλειοψηφία τους (80,7%) εργαζομένους σε μονάδες του ΕΣΥ. Την εν λόγω χρονική περίοδο, το 32% των συμμετεχόντων εργαζόταν σε μονάδα COVID-19, ενώ το 26% είχε εργαστεί σε τέτοια μονάδα το προηγούμενο διάστημα.
Τουλάχιστον δύο στους τρεις ερωτηθέντες ανέφεραν ότι έχει αυξηθεί ο φόρτος εργασίας τους (76,1%), οι εντάσεις και οι συγκρούσεις στον χώρο εργασίας (67%), ότι αντιμετώπισαν νέες καταστάσεις που δεν ήξεραν πώς να τις διαχειριστούν (67%). Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες είπαν ότι δεν είχαν τα μέσα για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους (53,6%). Οι δέκα από τους έντεκα ψυχοπιεστικούς παράγοντες που μετρήθηκαν εμφανίζονταν αυξημένοι για τους συμμετέχοντες με εργασιακή εμπειρία σε μονάδα με ασθενείς COVID-19, η οποία αφήνει το «αποτύπωμά» της στην ψυχική τους υγεία. Εξ ου και όσοι εργάστηκαν κατά το παρελθόν σε τμήμα COVID-19 είναι πιο πιθανό να έχουν αναζητήσει ψυχολογική υποστήριξη από επαγγελματίες, σε σχέση με όσους δεν έχουν εργαστεί ποτέ σε αντίστοιχο τμήμα ή εργάζονταν κατά την περίοδο διεξαγωγής της έρευνας.
Δύο στους τρεις ερω- τηθέντες, σύμφωνα με έρευνα, ανέφεραν ότι έχει αυξηθεί ο φόρτος εργασίας τους (76,1%), οι εντάσεις και οι συγκρούσεις στον χώρο εργασίας (67%).
Για όλους, ωστόσο, τους εργαζομένους, τα υψηλότερα επίπεδα εργασιακού στρες κατά την πανδημία είχαν ως συνέπεια χειρότερη ψυχική υγεία και ποιότητα ζωής, μεγαλύτερη συναισθηματική εξάντληση και μικρότερο αίσθημα εργασιακής ικανοποίησης. Σημαντικό ρόλο στη διαχείριση του εργασιακού στρες διαδραματίζουν η οικονομική κατάσταση, η επαγγελματική ειδίκευση, η ηλικία και η εργασιακή εμπειρία. Οσο καλύτερη αντιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι την οικονομική τους κατάσταση, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να αναφέρουν επιδείνωση στην ψυχική τους υγεία και την ποιότητα ζωής, παρότι η προσλαμβανόμενη οικονομική κατάσταση δεν συνδέεται ευθέως με τον βαθμό του εργασιακού στρες. Οι νοσηλευτές εμφάνισαν περισσότερο εργασιακό στρες και συναισθηματική εξάντληση από τους γιατρούς, οι οποίοι κάνουν λόγο για επιδείνωση της ποιότητας ύπνου, της διατροφής και της άσκησης. «Παρηγοριά» από την αβίωτη καθημερινότητά τους οι υγειονομικοί βρίσκουν στον ελεύθερο χρόνο τους και στους δικούς τους ανθρώπους. Συγκεκριμένα, η υποστήριξη από οικεία πρόσωπα και από συναδέλφους, το αίσθημα του ανήκειν, η ενδυνάμωση μέσα από αξίες και ιδανικά, η θετική κινητοποίηση μέσω της εργασίας και του εθελοντισμού, η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου αποδεικνύονται ευεργετικές διέξοδοι. Ωστόσο, ισχυρότερος προστατευτικός παράγοντας απέναντι στις διαβρωτικές επιπτώσεις του έντονου εργασιακού στρες αναδείχτηκε η επαρκής προετοιμασία, στελέχωση και υποδομή των υγειονομικών δομών. Η θετική επίδραση αυτών σχετίζεται τόσο με τη μείωση των ψυχοπιεστικών συνθηκών όσο και με τη διευκόλυνση ενεργοποίησης ατομικών πόρων.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr