«Οταν ανέλαβα προ 28 ετών τη διεύθυνση, οι Κασσάνδρες έλεγαν ότι σε δύο το πολύ χρόνια το Ζωγράφειο θα κλείσει. Αλλά κάθε βράδυ, πριν κλείσω πίσω τη βαριά πόρτα του Ζωγραφείου, παίρνω δύναμη, καθώς σκέφτομαι ότι το σχολείο αυτό, 128 χρόνια τώρα, συνεχίζει αδιάκοπα να διαλαλεί τη νίκη του φωτός της παιδείας κατά του σκότους της αμάθειας, όπως συμβολίζει το έμβλημα της σχολής, η σφίγγα», λέει στην «Κ» με εμφανή συγκίνηση ο Γιάννης Δεμιρτζόγλου, διευθυντής του Ζωγραφείου Λυκείου στην Κωνσταντινούπολη. Συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια στο Ζωγράφειο, καθώς αποφοίτησε από το σχολείο και κατόπιν εργάζεται εκεί ως εκπαιδευτικός.
«Αισιόδοξο μήνυμα»
«Από 49 σχολεία και 5.000 μαθητές το 1964 στην Κωνσταντινούπολη, σήμερα έμειναν 7 μαζί με τα σχολεία της Ιμβρου, με 300 μαθητές. Το Ζωγράφειο στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχε περίπου 700 μαθητές. Σήμερα στο γυμνάσιο/λύκειο φοιτούν 54 μαθητές. Το γεγονός ότι ξεπεράσαμε τους 50 αποτελεί ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον. Στόχος είναι να αυξήσουμε κι άλλο τη δύναμη των μαθητών, να βελτιώσουμε το επίπεδο των σπουδών τους και να τους προσφέρουμε περισσότερα εφόδια για το μέλλον τους. Κάθε χρόνος που περνάει, για εμάς είναι μια ακόμη νίκη απέναντι στον χρόνο», παρατηρεί ο κ. Δεμιρτζόγλου.
Από τους 54 μαθητές σήμερα στο Ζωγράφειο, 21 είναι Ρωμιοί της Πόλης, 10 Ελλαδίτες και 23 Ρωμιοί της Αντιοχείας. Γίνονται πάρα πολλές προσπάθειες ώστε η ελληνομάθεια να βελτιωθεί. Σε αυτό βοηθάει τα μέγιστα ο πολιτισμός, οι συνεργασίες με τα σχολεία της Ελλάδας, τα ταξίδια, η επικοινωνία.
«Τα διεθνή μαθητικά συνέδρια λογοτεχνίας που διοργανώνουμε τα τελευταία δέκα χρόνια σε συνεργασία με τα Εκπαιδευτήρια Ε. Μαντουλίδη, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με τη συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών από 25 σχολεία της Ελλάδας, της Πόλης, της Ιμβρου, της Λευκωσίας, της Ν. Υόρκης, του Γιοχάνεσμπουργκ, καθώς και εκλεκτών εκπροσώπων των γραμμάτων και των τεχνών, αποκτούν χρόνο με τον χρόνο ξεχωριστή αίγλη. Δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να καλλιεργήσουν την αγάπη για τη γλώσσα, να κοινωνήσουν στα νάματα της παράδοσής τους, να αναγνωρίσουν την αξία της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Να επισκεφθούν τις ρωμαίικες κοινότητες, τις εκκλησίες, τα σχολεία, τα βυζαντινά μνημεία και να θαυμάσουν τις ομορφιές της Πόλης των πόλεων», παρατηρεί o κ. Δεμιρτζόγλου. Και τονίζει: «Για να σχεδιάσουμε το μέλλον, θα πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους για να γεμίσουμε πάλι τα σχολεία μας με μαθητές. Οι εξ Ελλάδος μαθητές τα τελευταία χρόνια σπουδάζουν στα σχολεία μας με ένα ειδικό καθεστώς του “επισκέπτη μαθητή”. Αυτό συνεπάγεται οι μαθητές αυτοί να μη λαμβάνουν το επίσημο δίπλωμα παρά ένα “ενδεικτικό”. Εχουμε προτείνει στους αρμοδίους τον τρόπο που και οι μαθητές με ελληνική ιθαγένεια να έχουν τα ίδια δικαιώματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Πόλη, ώστε να αποτελέσουν στο μέλλον μέλη της ομογένειας. Επιπλέον πρέπει να προβάλλουμε περισσότερο το έργο μας, το οποίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από το έργο των ξενόγλωσσων σχολείων που επιλέγουν κάποιοι συμπολίτες μας. Να πιστεύουμε στη συνέχεια της ομογενειακής παιδείας και της ρωμιοσύνης».