Βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Αυτό θα μπορούσε να είναι σημειωμένο στο εξώφυλλο του παραμυθιού «Οταν δίνεις ένα χέρι» των Βρετανών Ντέιβιντ Ραμσμπότομ και Σάμουελ Γουίλσον – κι ας έχει για ηρωίδα μια χαρωπή λαγουδίνα. Διαβάζοντάς το, πολλοί βρίσκουμε μέσα τους δικούς μας ανθρώπους. Ετσι έγινε με την κ. Ιωάννα Κουτρουβή, όταν η κόρη της, συνεργάτιδα του Ραμσμπότομ, της έστειλε ένα από τα πρώτα αντίτυπα το 2020. «Θα το αγοράσεις;», τη ρώτησε.
«Οπως μου είπε η κόρη μου, είχαν φτιάξει αυτό το βιβλίο προκειμένου να συγκεντρώσουν πόρους για το χειρουργείο της κόρης του Γουίλσον, ενός εξάχρονου κοριτσιού με εγκεφαλική παράλυση. Η εγχείρηση θα της επέτρεπε να περπατήσει, αλλά το σύστημα υγείας της χώρας δεν κάλυπτε τα έξοδα». Αμέσως χτύπησε ένα καμπανάκι μέσα της. Το πρώτο της παιδί ήταν τετραπληγικός με βαριά νοητική αναπηρία. «Εφυγε» στα 30 του πριν από 12 χρόνια. Δεν ήταν όμως μόνο αυτή η «συγγένεια» με τον δημιουργό που έκανε την κ. Κουτρουβή να αγκαλιάσει την έκδοση και να φροντίσει για την κυκλοφορία της και στην Ελλάδα, από τις εκδόσεις Γ.Κ. Ελευθερουδάκης Α.Ε.
Η ιστορία θέλει τη Ρόμυ, που κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, να σπεύδει συνεχώς σε βοήθεια των άλλων ζώων. «Οταν το διάβασα, μου άρεσε το μήνυμά του. Αντίθετα με άλλα παραμύθια, αναδεικνύει το πώς ένα ανάπηρο άτομο βοηθάει τον κόσμο γύρω του – και όχι το αντίστροφο. Οταν έχασα τον γιο μου, έγραψα στον σταυρό: “Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας δίδαξες”».
Εθελόντρια της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή, που κλείνει φέτος 50 χρόνια στην πρόνοια για ανθρώπους με εγκεφαλική παράλυση στη χώρα μας, έφερε αμέσως το βιβλίο σε γνώση της προέδρου της εταιρείας, Δάφνης Οικονόμου. «Το βιβλίο μεταφέρει το μήνυμα που και εμείς θέλουμε να εκπέμπουμε στην Πόρτα Ανοιχτή», λέει η κ. Οικονόμου στην «Κ». «Ολοι ξέρουμε ότι πρέπει να βοηθάμε τους ανθρώπους με αναπηρία. Αυτό που δεν ξέρει πολύς κόσμος είναι πόσα λαμβάνουμε εμείς από αυτούς, πόσα κερδίζουμε, πόσα μαθαίνουμε, πόσο εμπλουτίζουν τη δική μας ζωή».
Δώρα Θεού
Μητέρα και η ίδια παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, αλλά και όλων των παιδιών της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών/Πόρτα Ανοιχτή, δέχεται συνεχώς αυτά τα «δώρα». «Ο Θέμος ήταν για μένα δώρο Θεού, έχω πάρει τα πάντα από αυτόν. Είναι υπέροχα πλάσματα, γενναία, η ίδια η χαρά της ζωής, από τα οποία κερδίζουμε και μόνο που βρισκόμαστε στο πλευρό τους, που ταξιδεύουμε κοντά τους. Είναι για μένα μεγάλη τιμή που με δέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια».
Την προσπάθεια αγκάλιασε αμέσως η Σοφίκα Ελευθερουδάκη. «Το “Οταν δίνεις ένα χέρι” με ενθουσίασε από την πρώτη μέρα που το είδα, γιατί μέσα από αυτή την πολύ ωραία ιστορία μοιράζεσαι τη χαρά της ζωής και της προσφοράς, στην οποία έχει δικαίωμα κάθε άνθρωπος. Αν μπορούσα, θα το πρότεινα για ανάγνωσμα στα σχολεία. Σκεφθείτε πόσο μπορεί να αλλάξει ο κόσμος μας αν κάθε παιδί διαβάσει τις περιπέτειες της Ρόμυ και των φίλων της και τους αγαπήσει όπως όλους τους άλλους ήρωες των βιβλίων».
Οπως σημειώνει η κ. Οικονόμου, είναι ώρα η κοινωνία να ανοίξει την αγκαλιά της. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι ευτύχημα που δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η έννοια της διαφορετικότητας δεν είναι ακαδημαϊκή, αφορά όλους μας. Ακριβώς όπως ο Θεός έφτιαξε διαφορετικές γάτες και διαφορετικά τριαντάφυλλα, έκανε και διαφορετικούς ανθρώπους και μοίρασε σε όλους ταλέντα».
Για να αναδείξει τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία, η Πόρτα Ανοιχτή δίνει ευκαιρίες να ανοίξουν τα φτερά τους, προσφέροντας καθημερινά και δωρεάν ευρύ φάσμα υπηρεσιών και προγραμμάτων για την εκπαίδευση και αποκατάσταση περισσότερων από 240 παιδιών, εφήβων και ενηλίκων με εγκεφαλική παράλυση. Η Πόρτα Ανοιχτή, όμως, πρέπει είναι διπλής κατεύθυνσης. «Σήμερα τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση φθάνουν σε μεγάλη ηλικία, με αποτέλεσμα οι γονείς τους να γερνούν και να “φεύγουν”. Η ανάγκη για μικρές στέγες στην κοινότητα είναι επείγουσα.
Το Δημόσιο πρέπει να το πάρει πολύ σοβαρά».