Τρέχοντας γρηγορότερα από τον καρκίνο

Τρέχοντας γρηγορότερα από τον καρκίνο

Μαραθώνιος ζωής από τρεις γυναίκες, οι οποίες αποτέλεσαν έμπνευση η μία για την άλλη στη μάχη κατά της νόσου

3' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 2012 η Καρολάιν Στιρ είδε στο Facebook την παλιά της συμμαθήτρια Βανέσα Οσίμα να τρέχει. Η Βανέσα ζούσε εδώ και χρόνια στο Τόκιο, ενώ η Καρολάιν είχε μείνει στη Νέα Ζηλανδία, εκεί όπου μεγάλωσαν και οι δύο και όπου γνωρίστηκαν όταν φοιτούσαν στο Matamata College. «Βλέποντάς σε να τρέχεις», έγραψε στη Βανέσα, «θέλησα να πάω μία βόλτα όσο κάνω τη χημειοθεραπεία μου». Η Βανέσα την πήρε τηλέφωνο και της έδωσε μια υπόσχεση. «Αν βρεις την ενέργεια να πολεμήσεις τον καρκίνο, εγώ θα τρέχω για σένα κάθε μέρα», είπε.

Δέκα χρόνια αργότερα δεν αθέτησε ποτέ την υπόσχεσή της ούτε για μια μέρα, ούτε τη μέρα της μαστεκτομής της, που έκανε πέντε χρόνια αργότερα, το 2017, όταν κι εκείνη διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. «Το πρωί πριν από την εγχείρηση έτρεξα γύρω από το νοσοκομείο», δηλώνει η Βανέσα στην «Κ». Την επόμενη μέρα έτρεξε πάλι. Εκανε δύο χιλιόμετρα, τρέχοντας πίσω-μπρος από ένα ασανσέρ στο εσωτερικό του νοσοκομείου, υπό την επίβλεψη μιας νοσοκόμας, η οποία την υποστήριξε αρχίζοντας κι εκείνη να τρέχει 3 χιλιόμετρα ύστερα από κάθε της βάρδια.

Η ημέρα «0»

Μόλις η Βανέσα διαγνώστηκε με καρκίνο, άρχισε και η Καρολάιν να τρέχει καθημερινά για να στηρίξει τη φίλη της. «Οταν ξεκίνησα να τρέχω για την Καρολάιν, στέλνοντάς της μήνυμα έπειτα από κάθε τρέξιμο, δεν θεωρούσα ότι ήταν κάτι τόσο σημαντικό – όταν άρχισε εκείνη να τρέχει για μένα κατάλαβα πόση σημασία είχε να ξέρεις ότι κάποιος σε σκέφτεται κάθε μέρα», αναφέρει η Βανέσα. Τη συγκίνησε ακόμη περισσότερο ότι, σε αντίθεση με εκείνη, η Καρολάιν δεν έτρεχε ποτέ, ούτε καν στο σχολείο. «Ηταν τόσο σπουδαίο», συμπληρώνει, «μου είπε απλά “τώρα θα τρέξω εγώ για σένα”». Και έκανε ακριβώς αυτό, κάθε μέρα. Ομως ο καρκίνος της Καρολάιν επέστρεψε και στις 26 Οκτωβρίου, τη μέρα της εγχείρησής της, το σερί της έπρεπε να σταματήσει, τουλάχιστον προσωρινά. «Θα ξεκινήσω από την αρχή», λέει σήμερα στην «Κ» η Καρολάιν Στιρ, «θα ξεκινήσω πάλι το τρέξιμό μου από τη μέρα “0”».

Τρέχοντας γρηγορότερα από τον καρκίνο-1
Μια υπόσχεση έδωσε η Βανέσα (πάνω αριστερά) στην Καρολάιν μόλις έμαθε ότι η παλιά συμμαθήτριά της έπασχε από καρκίνο. «Αν πολεμήσεις, εγώ θα τρέχω για σένα κάθε μέρα». Η Τζούλια Χαντάντ (κάτω αριστερά), ψάχνοντας στο Διαδίκτυο, ανακάλυψε το podcast «Outrun cancer» και τη Βανέσα. Ετσι, αποφάσισε να συμμετάσχει αύριο στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών. [A.P. Photo/Yorgos Karahalis]

 

«Ο καρκίνος είναι πολύ δύσκολος και γίνεσαι πιο δυνατός όταν έχεις υποστήριξη. Χρειάζεσαι ανθρώπους να ζητωκραυγάζουν για σένα», λέει η Καρολάιν Στιρ.

Η Βανέσα και ο γιος της Καρολάιν, ο 24χρονος Κόνορ, βρίσκονται εδώ και λίγες μέρες στην Ελλάδα, γιατί την Κυριακή θα τρέξουν στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών. Η Βανέσα είναι η μόνη Νεοζηλανδή που έχει ολοκληρώσει τους έξι major μαραθωνίους –σε Τόκιο, Βοστώνη, Λονδίνο, Βερολίνο, Σικάγο και Νέα Υόρκη–, αλλά για την παρουσία της στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας συνέβαλε μια άλλη γυναίκα που έχει περάσει καρκίνο. Το 2022 η Βανέσα πήρε άδεια από τη δουλειά της για έναν χρόνο –ήταν επικεφαλής του marketing των Starbucks στην Ιαπωνία– για να συγκεντρώσει χρήματα για την καταπολέμηση του καρκίνου και να βοηθήσει στην ενημέρωση. Ξεκίνησε επίσης το podcast «Outrun cancer», δηλαδή «τρέχοντας πιο γρήγορα από τον καρκίνο». Ψάχνοντας στο Google τις λέξεις «καρκίνος και τρέξιμο», η Τζούλια Χαντάντ από την Ιορδανία βρήκε το podcast και τη Βανέσα. Η Τζούλια ήθελε να τρέξει για πρώτη φορά σε μαραθώνιο. «Αν τρέξεις τον μαραθώνιο της Αθήνας, θα τρέξω κι εγώ», της είπε η Βανέσα. Κι έτσι πριν από λίγες μέρες βρέθηκαν όλοι στην Αθήνα, εν αναμονή της Κυριακής.

«Την πρώτη φορά που η μαμά μου είχε καρκίνο ήμουν 13 και ένιωθα πως δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για εκείνη, αλλά πάντα θαύμαζα τη Βανέσα, που την υποστήριζε με έναν τρόπο που εγώ τότε δεν μπορούσα», λέει στην «Κ» ο Κόνορ Στιρ, τονίζοντας πως και οι δύο γυναίκες αποτελούν πηγές έμπνευσης για τον ίδιο. Είναι σημαντικό, σημειώνει, να τρέχεις κάθε μέρα, ακόμη κι όταν κάποιες μέρες είναι δύσκολο γιατί με τον καρκίνο δεν διαλέγεις ποια μέρα θα είναι δύσκολη και ποια όχι τόσο. «Είναι σημαντικό ότι ξέρει», αναφέρει ο Κόνορ, «πως όσο εκείνη παλεύει καθημερινά, εμείς είμαστε έξω για εκείνη, κάθε μέρα».

«Γίνεσαι δυνατός»

«Περνάω δύσκολα αυτή τη στιγμή», λέει στην «Κ» η Καρολάιν, «οπότε είναι σπουδαίο να βλέπω τι κάνουν για μένα κάθε μέρα». Ο κόσμος, τονίζει, νομίζει πως οι χειρονομίες δεν έχουν μεγάλη σημασία. «Ο καρκίνος όμως είναι πολύ δύσκολος και γίνεσαι πιο δυνατός όταν έχεις υποστήριξη. Χρειάζεσαι ανθρώπους να ζητωκραυγάζουν για σένα».

«Ο πρώτος μαραθωνοδρόμος έτρεξε για την κοινότητά του, ο Μαραθώνιος στην Αθήνα αφορά στο να κάνεις κάτι για άλλους», συμπληρώνει η Βανέσα Οσίμα. «Ετσι κι εμείς», συνεχίζει, «θα τρέξουμε για την Καρολάιν, μέχρι να γίνει ξανά καλά».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή