Την ευκαιρία να δοκιμάσει κανείς τις δυνάμεις του σε κάτι νέο, που του αρέσει πραγματικά και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που ενδεχομένως σπούδασε ή έκανε σαν επάγγελμα, δίνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και μπορεί το να φτιάχνει κανείς χειροποίητα κοσμήματα, τσάντες, έπιπλα, διακοσμητικά αντικείμενα κτλ και στη συνέχεια να διαφημίζει τη δουλειά του στο διαδίκτυο να μην είναι κάτι καινούργιο, ωστόσο, το να χρησιμοποιεί αποκλειστικά ως «εγγυητή» για την επιτυχία του εγχειρήματος τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι κάτι που δίνει νέα δυναμική σε αυτές τις προσπάθειες.
Μάλιστα η περίοδος της πανδημίας έδωσε σε αρκετό κόσμο τη δυνατότητα να κάνει την εσωτερική του αναζήτηση ώστε να ανακαλύψει τι είναι αυτό που τον ευχαριστεί αλλά και τον χρόνο για να το βάλει μπροστά.
Με το Instagram πλέον να «καλπάζει» και με τους influencers να έχουν ανοίξει για τα καλά τον δρόμο για δουλειές στο διαδίκτυο, το έδαφος για μια αλλαγή εργασιακής ζωής είναι αυτή τη στιγμή, καλά στρωμένο.
Πριν από δύο περίπου χρόνια, η 36χρονη Άντζελα Υφαντίδου, βρήκε τον εαυτό της να έχει βαλτώσει σε ένα εργασιακό περιβάλλον που δεν την εξέφραζε καθόλου. Η ίδια έχει πτυχίο πολιτικού μηχανικού, όμως αυτή η εργασία δεν ήταν ποτέ αυτή που ονειρεύτηκε. Όπως λέει: «Όταν προετοιμαζόμουν για τις Πανελλήνιες, ο καθηγητής του σχεδίου μού πρότεινε να δώσω εξετάσεις για την Καλών Τεχνών. Ήμασταν όμως σε μια εποχή που τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα θεωρούνταν ότι δεν θα εξασφαλίζουν το μέλλον. Εργάστηκα λοιπόν για ένα διάστημα ως πολιτικός μηχανικός, ενώ δοκίμασα και άλλες δουλειές όπως η γραμματειακή υποστήριξη.
Στην πανδημία είχα πια βρεθεί σε αδιέξοδο και εξέταζα διάφορα σενάρια, μέχρι εξετάσεις για το Παιδαγωγικό έδωσα», περιγράφει η ίδια και προσθέτει: «Τελικά, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να σταθώ στα πόδια μου και να κάνω αυτό που μου αρέσει. Επίσης, με δύο παιδιά σε μικρή ηλικία, το να έχω ευελιξία στο ωράριο μου έγινε για μένα πολύ σημαντικό. Και έτσι, αποφάσισα να υλοποιήσω το όνειρό μου που μέχρι τότε είχε μπει στο συρτάρι, δηλαδή το να ζωγραφίζω. Πίστευα πως έτσι θα κερδίζω ένα “χαρτζιλίκι” αλλά τελικά, τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα, πολύ καλύτερα».
Στήνωντας το ατελιέ της σε ένα από τα δωμάτια του σπιτιού, η κ. Υφαντίδου ξεκίνησε να ζωγραφίζει τα αγαπημένα της θέματα σε καμβάδες, προσεγγίζοντας παράλληλα γνωστούς influencers για να δημιουργήσει το πορτρέτο τους. Μετά από λίγο καιρό άρχισαν να την προσεγγίζουν κι εκείνοι με τη σειρά τους.
Η προβολή της δουλειάς της στους «λαοφιλείς» λογαριασμούς τους, με τους πολλούς followers, έδωσε ένα σημαντικό χέρι βοηθείας στην κ. Υφαντίδου, η οποία έφτιαξε τη δική της σελίδα στο Instagram (angela_yfantidou).
Δεκατέσσερις μήνες μετά, η ίδια κερδίζει πια έναν ικανοποιητικό μισθό με τις προοπτικές να βελτιώνονται διαρκώς. Όπως εξηγεί: «Πρέπει απλώς να ξέρεις να χειριστείς σωστά τα social media. Η ζωγραφική είναι ένα από τα πιο δύσκολα αντικείμενα. Παλιότερα η προβολή μπορούσε να γίνει μόνο μέσω γκαλερί, όμως πια δεν είναι έτσι».
Πλέον, ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς της είναι τα κατά παραγγελία πορτρέτα -μεγάλη ζήτηση έχουν ανάμεσα σε αυτά, τα οικογενειακά-. Οι τιμές ξεκινούν από τα 200 ευρώ για τα μικρότερα σε μέγεθος (50χ70 εκ.) και φτάνουν μέχρι τα 600 ευρώ για πορτρέτο ύψους 1,50 μέτρου.
Η καλλιτέχνις σημειώνει πάντως, πως το όλο εγχείρημα έχει και αρκετές δυσκολίες. Όπως εξηγεί: «Τα επιμέρους κομμάτια της δουλειάς είναι πολλά- πρέπει να φτιάχνω βίντεο, να οργανώνω τις αποστολές, να ψωνίζω τα υλικά μου και φυσικά, να απαντάω σε μηνύματα. Αυτό το τελευταίο κομμάτι είναι αρκετά χρονοβόρο. Εργάζομαι πέντε ώρες την ημέρα αλλά και τις επτά ημέρες της εβδομάδας».
Το πρωί στη ναυτιλιακή, τα βράδια στην κουζίνα
Η Αγγελική Σκαμαγκάκη -θα τη βρείτε ως nala.sweet.art στο Instagram-, είναι 47 ετών, εργάζεται σε ναυτιλιακή εταιρεία, «πολλές ώρες και με δύσκολα ωράρια», όπως λέει η ίδια. Όταν τα τρία παιδιά της ήταν μικρά, η κ. Σκαμαγκάκη άρχισε να φτιάχνει τούρτες γενεθλίων με ευφάνταστη και περίτεχνη διακόσμηση. Οι φιγούρες είναι από βρώσιμη ζαχαρόπαστα ενώ το εσωτερικό τους δεν είναι το γνωστό αμερικάνικο cupcake αλλά η κλασική τούρτα που αγαπάμε στην Ελλάδα, με παντεσπάνι, κρέμα, σαντιγί και σιρόπι.
«Ήδη από τότε, συγγενείς και φίλοι μού ζητούσαν τούρτες και για τα γενέθλια των δικών τους παιδιών», περιγράφει, προσθέτοντας πως όποτε και όταν μπορούσε, το έκανε με χαρά. «Παρόλα αυτά, με τρία μικρά παιδιά και με τις πολλές ανάγκες που έχουν, δεν ήθελα να κάνω μια νέα επαγγελματική απόπειρα. Το είχα όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου», λέει η κ. Σκαμαγκάκη, η οποία την περίοδο της πανδημίας βρισκόταν σε καθεστώς τηλεργασίας επί ενάμιση χρόνο.
Όπως περιγράφει «είχα τότε τον χρόνο να φτιάξω πολλές τούρτες για φίλους και γνωστούς. Μάλιστα, λόγω των περιορισμών, πολλοί γονείς αφού δεν μπορούσαν να κάνουν ένα πάρτυ στα παιδιά τους, ήθελαν να τους κάνουν τουλάχιστον δώρο μια πολύ ωραία και αστεία τούρτα».
Η κ. Σκαμαγκάκη έχει πια επιστρέψει στο γραφείο, όμως, δεδομένου ότι τα παιδιά της έχουν πια μεγαλώσει και έχοντας η ίδια περισσότερο χρόνο στη διάθεση της, λέει, πως αυτό που επιθυμεί είναι να χαλαρώσουν κι άλλο οι ρυθμοί της καθημερινότητας και η ίδια να ασχοληθεί περισσότερο, ίσως και αποκλειστικά με αυτή την «αγχολυτική», όπως λέει, εργασία. Ήδη τα πρώτα επαγγελματικά βήματα με όχημα το Ιnstagram, το οποίο της έμαθαν τα παιδιά της, την έχουν φέρει τα βράδια στην κουζίνα της να δημιουργεί πολύχρωμες τούρτες.
Από τεχνικός τηλεόρασης street artist καλλιτέχνης και ζωγράφος
Ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση της Άννας Δημητρίου (Anna Dimitriou Collage Artist στο Facebook, canndyblue στο Instagram), η οποία εργαζόταν ως σκηνοθέτιδα τρέιλερ στην τηλεόραση επί 27 χρόνια.
Το 2017, χρονιά που αρρώστησε βαριά ο πατέρας της, η Άννα άρχισε να αναθεωρεί συνολικά την προσωπική και επαγγελματική της ζωή. Η βαριά δουλειά της τεχνικού τηλεόρασης την είχε πια κουράσει. Η ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση την οδήγησε να δημιουργεί graffiti έργα- τοιχογραφίες στα εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία «Ξενία» όλης της χώρας, εμπνευσμένο εγχείρημα που την έκανε γνωστή στον καλλιτεχνικό χώρο. Δύο χρόνια αργότερα, ξεκίνησε να εργάζεται εξ αποστάσεως λόγω της πανδημίας.
Τότε άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη ζωγραφική και έτσι, εκτός από τις street art δουλειές, πειραματίστηκε με τεχνικές, χρώματα και θέματα, ενώ παρακολουθούσε «εκπαιδευτικά» βίντεο στο YouTube. Mέσα σε ενάμιση χρόνο είχε ήδη φτιάξει την καλλιτεχνική της ταυτότητα, ενώ είχε αποκτήσει και μια μεγάλη κοινότητα από ακολούθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μετά από όλα αυτά, η κ. Δημητρίου δεν επέστρεψε ποτέ στη δουλειά της. Στα 50 της αποφάσισε να παραιτηθεί και να ανοίξει μια νέα σελίδα στα επαγγελματικά της. Η νέα δουλειά πήρε αμέσως μπροστά- εναλλακτικά μπαρ και εστιατόρια άρχισαν να της ζητούν τοιχογραφίες και graffiti έργα για τη διακόσμησή τους. Ακολούθησαν προτάσεις για διακόσμηση σπιτιών ενώ μια γκαλερί της πρότεινε να συνεργαστούν.
«Τα μηνύματα στο Insta και στη σελίδα μου στο Facebook, πολλαπλασιάζονται διαρκώς», λέει η ίδια υπερήφανη για ό,τι κατάφερε μέσα σε δύο μόλις χρόνια. Τελευταία της δουλειά, η «εικονογράφηση» για χειροποίητες τσάντες από ρετάλια τέντας (σε συνεργασία με ένα από τα πρώτα fashion brands κυκλικής οικονομίας στην Ελλάδα) αλλά και η σειρά από ζωγραφισμένα ημερολόγια για το 2023. Το εύρος των τιμών είναι μεγάλο και αρχίζουν από 20 ευρώ για τα χειροποίητα ημερολόγια, 50 ευρώ για τις τσάντες, 70 ευρώ για τους πίνακες και 300 ευρώ για τις τοιχογραφίες.
Νέα δουλειά στα 58
Όσο για την περίπτωση της Παναγιώτας Βαρβαρούση, 58 χρονών, αυτή είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Όταν ήταν μικρότερη, η κ. Βαρβαρούση κατασκεύαζε διάφορα μικροαντικείμενα. «Με τα χρόνια και με τη δουλειά στο οικογενειακό παιχνιδάδικο, όμως, το παράτησα», λέει η ίδια και συνεχίζει: «Πριν από λίγα χρόνια, πέρασε από μπροστά μου ένα δημοσίευμα με τα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Πτολεμαΐδας. Δεν ξέρω τι με παρακίνησε να πατήσω το λινκ της είδησης. Κάπου ανάμεσα στα μαθήματα είδα και τη λέξη “κόσμημα”. Το σκεφτόμουν για ημέρες. Ένα πρωινό, ετοίμασα από νωρίς τα χαρτιά μου και τα κατέθεσα. Θα γινόμουν μαθήτρια ξανά κι ας είχα σχεδόν την τριπλάσια ηλικία από τότε που τελείωσα την πρώτη μου σχολή». Η ίδια περιγράφει πως μετά την εγγραφή στη σχολή ήρθαν κι οι πρώτες κατασκευές.
«Πολλοί πιστεύουν ότι αν περάσεις τα 50, τα 55, ξόφλησες, δεν μπορείς να ξεκινήσεις κάτι», λέει η κ. Βαραβαρούση και τονίζει πόσο λάθος είναι τελικά αυτή η αντίληψη. Κάπως έτσι, άρχισε να ποστάρει τις δημιουργίες της στο Facebook και το Instagram, για να τα βλέπουν οι φίλοι της και να καταλαβαίνει αν αρέσουν και τι πρέπει να διορθώσει.
«Ένιωθα περήφανη. Που έκανα αυτό που αγαπούσα, κάτι που για μένα είναι πάνω από όλα, ψυχοθεραπεία. Μήνα με τον μήνα, έβλεπα τον κόσμο να αντιδρά όλο και περισσότερο. Ξεκίνησα να δίνω δώρα σε φίλους και γνωστούς αλλά και σε οργανώσεις. Κάπου εκεί, πήρα την απόφαση να στήσω μία μικρή επιχείρηση, απόφαση τρελή μέσα σε όλα αυτά που ζούμε. Αλλά και μονόδρομος. Η σελίδα μου, Mrs Peny, ήταν γεγονός και ήδη από τις πρώτες εβδομάδες, παραγγελίες φεύγουν σε διάφορα μέρη της χώρας».
Η κ. Βαρβαρούση χρησιμοποιεί το Facebook και το Instagram. «Δουλεύω περισσότερο με το Facebook, γιατί είναι πιο κοντά στην ηλικία μου, το χειρίζομαι καλύτερα και οι περισσότεροι φίλοι μου βρίσκονται εκεί», λέει η ίδια χωρίς ωστόσο να ακυρώνει και τη δυναμική του Instagram, όπου οι παραγγελίες αφορούν πολύ μικρότερα κοινά.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr