ΒΟΛΟΣ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Ολα έγιναν μέσα σε πέντε λεπτά. Δεν είχε προλάβει να διασχίσει τη γέφυρα το βράδυ της Τετάρτης όταν έσκασε ο Αναυρος. Τα ορμητικά νερά του ποταμού, με τη στάθμη στο ένα μέτρο, παρέσυραν το αυτοκίνητό του στην οδό Φιλιππίδου. Το τιμόνι δεν ανταποκρινόταν, οι ρόδες βρήκαν σε ένα ανάχωμα, το όχημα ανασηκώθηκε και ακινητοποιήθηκε προσωρινά στα κατεβασμένα ρολά ενός καταστήματος. Ο Ευάγγελος Καλφόπουλος άνοιξε το παράθυρο, γαντζώθηκε από τον καθρέφτη και ανέβηκε στο καπό. Πήδηξε σε μια αυλή πλάι του, προτού ένα κύμα εξαφανίσει το αυτοκίνητο και το καρφώσει στον κορμό μιας ελιάς στο διπλανό τετράγωνο. «Απορώ πώς βγήκα ζωντανός από εκεί μέσα», λέει.
Η δεύτερη φυσική καταστροφή που έπληξε τον Βόλο σε λιγότερο από ένα μήνα βύθισε ξανά γειτονιές στη λάσπη, ακόμη και αρκετά σημεία της πόλης που είχαν μείνει αλώβητα από τις πλημμύρες στις αρχές Σεπτεμβρίου. Ο κ. Καλφόπουλος πέρασε τουλάχιστον πέντε ώρες το βράδυ της Τετάρτης στο σπίτι του Γιώργου Φιλίππου, στη δική του αυλή είχε καταφύγει. Δεν είχε δίοδο διαφυγής και έπρεπε να περιμένει να περάσει το κακό. Το επόμενο πρωί, όταν επέστρεψε στο σπίτι του φτυάριζε και αυτός τη λάσπη στο δικό του υπόγειο, στη γειτονιά της Νέας Δημητριάδας.
«Είχαμε αμπαρωμένη πόρτα με πίρους και την άνοιξε, τόση ήταν η πίεση του νερού», παρατηρεί ο κ. Φιλίππου καθώς γεμίζει με ακόμη μια φτυαριά λάσπης ένα καρότσι. Στις πρώτες πλημμύρες ο χείμαρρος διέλυσε την περίφραξή του. Στο διάστημα που μεσολάβησε την έχτισε ξανά, από μπετόν, και τουλάχιστον αυτή τη φορά άντεξε. Παρατηρεί ότι τώρα το φαινόμενο ήταν πιο σύντομο, αλλά του φάνηκε πιο έντονο. Δεν περίμενε πάντως ότι μία ακόμη βροχόπτωση θα προκαλούσε ξανά εκτεταμένες καταστροφές, διακόπτοντας εκ νέου την υδροδότηση στην πόλη αλλά και την ηλεκτροδότηση σε πολλά οικοδομικά τετράγωνα και σε προάστια του Βόλου.
«Είναι δυνατόν να μικραίνει το ποτάμι στην εκβολή του; Εφραξαν οι γέφυρες με τα δέντρα και τα μπάζα που κατέβαιναν από το βουνό».
Μεγάλωσε σε αυτή τη γειτονιά, πλάι στον Αναυρο. Θυμάται ότι πριν από τέσσερις με πέντε δεκαετίες η όχθη του ποταμού έφτανε μέχρι το πεζοδρόμιο, στα πέντε μέτρα από την αυλόπορτά του. Πλέον όμως μεσολαβεί μία οδός που στένεψε την κοίτη του ποταμού. Ακολούθησαν πριν από χρόνια και άλλα έργα που έπνιξαν και άλλο το ποτάμι. «Είναι δυνατόν να μικραίνει το ποτάμι στην εκβολή του; Καλό είναι να γίνονται καλλωπιστικά έργα, λέγαμε ότι εδώ ήμασταν σαν την Εκάλη, αλλά θα έπρεπε το ποτάμι να ήταν έστω πιο βαθύ. Εφραξαν οι γέφυρες με τα δέντρα και τα μπάζα που κατέβαιναν από το βουνό και δεν υπήρχε άλλη διέξοδος για το νερό», λέει. Στο ύψος του σπιτιού του έσπασε μια γέφυρα και παρέσυρε και έναν αγωγό ύδρευσης στο πέρασμά της. «Το γεφύρι το κουβάλησε ο ποταμός τρεις δρόμους πιο κάτω», τονίζει.
Συνεργεία δούλευαν χθες μέσα στον Αναυρο με σκαπτικά εργαλεία για να απομακρύνουν φερτά υλικά. Ενας εργάτης με αλυσοπρίονο ροκάνιζε τον κορμό ενός δέντρου που είχε γείρει επικίνδυνα. Οπως ανέφερε ο δήμαρχος του Βόλου, Αχιλλέας Μπέος, μόλις αποκατασταθεί η ηλεκτροδότηση σε όλη την πόλη θα τεθούν σε λειτουργία υδραγωγεία. Δεν ήταν ακόμη ξεκάθαρο πότε θα μπορούσε να λειτουργήσει πλήρως η υδροδότηση, κατά μία εκτίμηση μπορεί να χρειάζονται έως και δέκα ημέρες.
Στη γειτονιά του κ. Φιλίππου οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μιλούσαν για τη φονική πλημμύρα του 1955, με τους 27 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, για την οποία και αυτοί είχαν μάθει από τις διηγήσεις των γονιών τους. Τότε μαζί με τον Κραυσίδωνα είχε υπερχειλίσει και ο Αναυρος, τα δύο ποτάμια που ούτε τώρα άντεξαν στην ισχυρή βροχόπτωση. «Η γη είχε χορτάσει νερό από την προηγούμενη φορά, στις αρχές του μήνα, και δεν μπορούσε να ρουφήξει άλλο», λέει ο κ. Φιλίππου.