Αν κρίνουμε από τον ρυθμό αύξησης όσων σπουδάζουν τη γλώσσα, ένα τμήμα κινεζικής γλώσσας και πολιτισμού θα εκτινασσόταν από την πρώτη χρονιά στα πλέον περιζήτητα του ελληνικού πανεπιστημιακού χάρτη. Σχετικές ζυμώσεις, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», γίνονται από καθηγητές σε ελληνικά πανεπιστήμια, την ίδια στιγμή που ο αριθμός των νέων που επιλέγουν να σπουδάσουν τη γλώσσα αυξάνεται. Οπως ανέφερε στην «Κ» η καθηγήτρια του ΑΠΘ και διευθύντρια του Ινστιτούτου Κομφούκιος του ΑΠΘ, Ρούλα Τσοκαλίδου, «έχουν γίνει συζητήσεις με την πρεσβεία της Κίνας στην Ελλάδα. Υπάρχει σχετική πρόθεση, καθώς χρειάζεται στήριξη από την Κίνα σε προσωπικό και χρηματοδότηση». Παράλληλα, εκτός από τις κρατικές δομές στην Ελλάδα όπου διδάσκονται κινεζικά, τα ιδιωτικά φροντιστήρια αυξάνονται. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο περισσότερα από 500 άτομα δίνουν εξετάσεις πιστοποίησης στη γλώσσα.
«Επειδή το πτυχίο μου στις Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση είναι γενικό και υπάρχει δυσκολία για επαγγελματική αποκατάσταση, σκέφτηκα ότι τα κινεζικά θα με βοηθήσουν. Ολοι γνωρίζουν ευρωπαϊκές γλώσσες, ήθελα να μάθω μία σπάνια, ώστε να μην υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός», λέει στην «Κ» η 22χρονη Αννα Στεργίου. Οπως τόνισε στην «Κ» ο Σπύρος Ματιάτος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συνδέσμου Ελλάδας – Κίνας, «έχει αυξηθεί κατακόρυφα η διείσδυση των κινεζικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Αρα χρειάζονται προσωπικό που να γνωρίζει τη γλώσσα. Οι κυριότεροι τομείς είναι τα ναυτιλιακά, ο τουρισμός αλλά και το real estate, καθώς πολλά μεσιτικά γραφεία προσβλέπουν σε Κινέζους που ψάχνουν διαμερίσματα για απόκτηση “χρυσής βίζας”». Μάλιστα οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να σπεύσουν. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Ουάνγκ Γιαν, που ήλθε στη χώρα μας προ εικοσαετίας από το Λιαονίνγκ στη βορειοανατολική Κίνα, «για να φθάσει κάποιος σε επίπεδο γνώσης των κινεζικών ανάλογο με το επίπεδο του πτυχίου Lower στα αγγλικά, χρειάζεται ένα τρίωρο μάθημα την εβδομάδα για 6 με 7 χρόνια και εντατική μελέτη».
Πιο συγκεκριμένα, την τελευταία εικοσαετία αύξηση καταγράφει ο αριθμός των συμμετοχών στις εξετάσεις πιστοποίησης που οργανώνει δύο φορές ετησίως ο Σύνδεσμος Ελλάδας – Κίνας. Την ίδια στιγμή, μαθήματα και εξετάσεις πιστοποίησης οργανώνουν και τα Ινστιτούτα Κομφούκιος που υπάρχουν, αυξανόμενα, στα ελληνικά ΑΕΙ (π.χ. Οικονομικό Αθηνών, ΑΠΘ, Πολυτεχνείο Κρήτης, Πανεπιστήμια Θεσσαλίας, Αιγαίου, Δυτικής Αττικής), ενώ την τελευταία εξαετία «ήλθε» στην Ελλάδα και ένας ιδιωτικός φορέας πιστοποίησης.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», γίνονται ζυμώσεις από καθηγητές σε ΑΕΙ για σχετικό πανεπιστημιακό τμήμα.
Παράλληλα, «υπάρχουν πολλά φροντιστήρια που παραδίδουν μαθήματα κινεζικών. Επέλεξα τα κινεζικά διότι σπουδάζω στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εχω ήδη κάνει πρακτική στην Unesco και στο υπουργείο Αμυνας. Γνωρίζω ευρωπαϊκές γλώσσες και μαθαίνω κινεζικά καθώς όλοι γνωρίζουμε τη σημασία πλέον της Κίνας διεθνώς», δήλωσε η 22χρονη Ωκεανία Πολυχρονοπούλου. Η ίδια επέλεξε για τα μαθήματα το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο οποίο διδάσκονται 26 ξένες γλώσσες. «Η Κίνα είναι σημαντικός παίκτης στο διεθνές στερέωμα και θα ήθελα να εντρυφήσω στη γλώσσα και στον πολιτισμό της», προσθέτει η 21χρονη Ελλη Κωστίκα, η οποία σπουδάζει το ίδιο αντικείμενο με την Ωκεανία αλλά στο Παν. Πειραιώς.
«Είμαι φοιτήτρια Οινολογίας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο, ωστόσο αποφάσισα να εργαστώ παράλληλα με τις σπουδές. Είχα ξεκινήσει κορεατικά, μου άρεσαν λόγω κουλτούρας και μουσικής. Ηθελα να σπουδάσω μία δεύτερη γλώσσα, γοητεύτηκα από τον κινεζικό πολιτισμό. Σχεδιάζω κοσμήματα και θα ήθελα να αξιοποιήσω για σχέδια τα κινεζικά ιδεογράμματα. Μου αρέσει που πίσω από κάθε ιδεόγραμμα υπάρχει μία ιστορία», συμπληρώνει η 23χρονη Μαριαλένα Αναστασίου. Και η 21χρονη Λορένα Κιόσια σκέφτεται επίσης να αξιοποιήσει τα κινεζικά για τη δουλειά της. Σπουδάζει ναυτιλιακά και όπως δήλωσε στην «Κ», «πολλές ναυτιλιακές εταιρείες συνεργάζονται με κινεζικές και η γνώση της γλώσσας αποτελεί συν».
Από την πλευρά της η 48χρονη γραφίστρια Ροδούλα Τσιπιτώρη μαθαίνει κινεζικά γιατί της ασκούν γοητεία. «Οσο πιο πολύ μπαίνω στη γλώσσα, τόσο βρίσκω λόγους να μου αρέσει. Μην ξεχνάτε ότι κινεζικά και ελληνικά είναι οι πιο αρχαίες γλώσσες. Τώρα μου αρέσει να περιηγούμαι σε κινεζικές ιστοσελίδες», λέει στην «Κ».
«Από μικρή ήθελα να μάθω κινεζικά αλλά δεν υπήρχε φροντιστήριο στη γειτονιά. Ολοι μου έλεγαν βέβαια ότι είναι πολύ δύσκολη γλώσσα και πως δεν θα τα καταφέρω. Και όμως…» παρατηρεί από την πλευρά της η 21χρονη Καλλιόπη Καλλία, φοιτήτρια στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο ΕΚΠΑ. «Στα κινεζικά δεν υπάρχει αλφάβητο, κάθε χαρακτήρας είναι μία συλλαβή. Για τη γρηγορότερη εκμάθηση πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε με αλφάβητο. Στα κινεζικά την κεντρική θέση σε μία πρόταση έχει το ρήμα. Ομως δεν υπάρχουν καταλήξεις και αριθμοί, και οι υπόλοιπες λέξεις της πρότασης τα υποδηλώνουν», τονίζει η Γουέν Τσιν Μινγκ, καθηγήτρια κινεζικών στο Διδασκαλείο του ΕΚΠΑ. «Μα στην Ελλάδα για ό,τι δυσκολονόητο, λέμε πως “αυτά μου φαίνονται κινέζικα”», παρατηρώ στην κ. Ουάνγκ. Εκείνη γελώντας απαντά: «Δεν ισχύει αυτό. Θέλει απλώς υπομονή στην αρχή και σταθερή προσπάθεια».