Το πρώτο δελτίο τιμών φαρμάκων, μετά τη σχετική μεταρρύθμιση, που οδήγησε στα τέλη του 2013 σε μετωπική σύγκρουση τον υπουργό Υγείας Αδ. Γεωργιάδη με το σύνολο της φαρμακοβιομηχανίας, ιδιαίτερα της ελληνικής, που παράγει «φασόν» ή γενόσημα, φαίνεται ότι δεν επέφερε περαιτέρω ελλείψεις στις ήδη υφιστάμενες της αγοράς.
Οι νέες τιμές, που είχαν αποτέλεσμα μια μεσοσταθμική μείωση των τιμών –κατά τον υπουργό Υγείας– της τάξης του 5% σε 6.000 φάρμακα, ισχύουν από τις 19 Φεβρουαρίου για τις βιομηχανίες και από τις 26 Φεβρουαρίου για τις φαρμακαποθήκες. «Τα 75 φάρμακα που έλειπαν πέρυσι τέτοιο καιρό λείπουν και εφέτος» υπογράμμισε χαρακτηριστικά στην «Κ» στέλεχος μεγάλης πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι τα οφειλόμενα του κράτους προς τη βιομηχανία αυξάνονται και πάλι, με τον ΕΟΠΥΥ να χρωστάει μόνο στα μέλη του ΣΦΕΕ (Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος) 550 εκατομμύρια ευρώ και στα δημόσια νοσοκομεία 445 εκατ. ευρώ.«Πραγματοποιούμε από την αρχή της κρίσης εισαγωγή ολοένα και λιγότερων ποσοτήτων για να μειώσουμε την έκθεσή μας και ταυτόχρονα περιορίζουμε την πίστωση…», λέει στην «Κ» ο εκπρόσωπος μιας μεγάλης γερμανικής φαρμακευτικής εταιρείας, που και αυτός δεν επιθυμεί να δημοσιευθεί το όνομά του.
Την ίδια ώρα, παρά τις φωνές των εκπροσώπων της εγχώριας βιομηχανίας ότι τα εγχώρια παραγόμενα φάρμακα θα αντικατασταθούν από φθηνότερα «αμφίβολης ποιότητας εισαγόμενα» (σ.σ.: βλέπεTeva από το όνομα της πολυεθνικής εταιρείας γενοσήμων που κυριαρχεί σε μία σειρά ευρωπαϊκών αγορών φαρμάκου) με ένα συνδυασμό πιστώσεων και εμπορικής πολιτικής προς τις αποθήκες και τα φαρμακεία, κρατούν ακόμα «έξω» τους φθηνότερους αλλοδαπούς ανταγωνιστές.
Τα περισσότερα φαρμακεία της χώρας την ίδια ώρα επιβιώνουν χάρη στην πίστωση των φαρμακαποθηκών που διαθέτουν κεφάλαια λόγω των εξαγωγών σε χώρες στις οποίες τα φάρμακα είναι ακριβότερα.
Παρά το γεγονός ότι άνοιξαν 1.500 φαρμακεία «μέσα στην κρίση», 2.170 φαρμακεία έχουν εκχωρήσει έσοδά τους σε προμηθευτές στους οποίους χρωστούν, 480 έχουν υποστεί κατασχέσεις και 280 έβαλαν λουκέτο.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και με τη φαρμακευτική δαπάνη να κυμαίνεται στα 2,2 δισ. ευρώ, ορισμένα μέλη της τριμερούς των δανειστών μας εκτιμούν ότι «η δομή της τιμολόγησης» επιτρέπει διορθώσεις, προσθέτοντας ότι οι μειώσεις είναι αποτέλεσμα οριζόντιων προσεγγίσεων και όχι αλλαγών στη δομή των τιμών.
«Υπάρχουν ακριβά ογκολογικά φάρμακα,όπως το Avastin του οποίου οι πωλήσεις σε ένα εξάμηνο προσέγγισαν τα περασμένα χρόνια τα 20 εκατομμύρια ευρώ, αλλά σε άλλες χώρες της Ευρώπης υπάρχουν εναλλακτικά φάρμακα φθηνότερα που έχουν πάνω-κάτω το ίδιο αποτέλεσμα…», λέει ένας από τους συνομιλητές της ελληνικής κυβέρνησης. Η εταιρεία που διακινεί το συγκεκριμένο φάρμακο ζητεί από τα νοσοκομεία να την πληρώνουν σε ρευστό για να παραδίδει το εμπόρευμα. Το πρώτο εξάμηνο του 2012 –όταν ήδη είχε ξεκινήσει να ζητεί ρευστό έναντι εμπορεύματος–εμφάνιζε τζίρο 150 εκατ. ευρώ για τα έξι πιο ακριβά φάρμακα του ελληνικού συνταγολογίου, ένν κύκλο εργασιών 41 εκατ. ευρώ για δύο σκευάσματα.
Ενα δεύτερο σημείο που θεωρεί κρίσιμο η τρόικα είναι εκείνο της συνταγογράφησης με τη δραστική ουσία, το οποίο οι γιατροί, και λόγω της ανοχής του υπουργείου Υγείας αλλά και των Ταμείων, δεν ελάμβαναν υπόψη τους.
Οι αλλαγές του υπουργού Υγείας για τη συμμετοχή των ασθενών με την οποία πριμοδοτείται τώρα η επιλογή του φθηνότερου για τα ταμεία σκευάσματος θεωρούνται από την τριμερή «διαρθρωτικό και όχι οριζόντιο μέτρο», που «μπορεί να κάνει τη διαφορά απελευθερώνοντας πόρους οι οποίοι με τη σειρά τους μπορούν να ενισχύσουν π.χ. την περίθαλψη των ανασφάλιστων». Και για τους δανειστές μας αυτό είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα στη διάθεση του φαρμάκου.