«Δηλαδή, τι κάνετε όταν μαζεύεστε;». Αυτή ήταν η συνηθέστερη αντίδραση που εισέπραττε ο Πάρις Παπαβασιλείου από συνομηλίκους του το 2007 σχετικά με τον «Κύκλο», τη δικτύωση δηλαδή νέων επαγγελματιών μέσω τακτικών συναντήσεων.
«Οι περισσότεροι αντιμετώπιζαν αυτή την προοπτική με επιφυλακτικότητα, ακόμα και με καχυποψία», αναφέρει στην «Κ» ο 33χρονος επιχειρηματίας, συντονιστής του «Κύκλου», που σήμερα αριθμεί περί τα διακόσια μέλη, ενώ συνολικά έχουν συμμετάσχει χίλια άτομα. «Ας μην ξεχνάμε ότι η έννοια της δικτύωσης είχε δαιμονοποιηθεί, καθώς για πολλούς συνδυαζόταν με τη διαπλοκή και όχι με τη συνεργασία κοινωνικών εταίρων με στόχο την οικονομική ανάπτυξη». Στην ουσία, όμως, επρόκειτο για μια συνάντηση με «καλό σκοπό», δηλαδή μελλοντικές επαγγελματικές συνεργασίες και ανταλλαγή τεχνογνωσίας.
Στο κάλεσμά του πρώτοι ανταποκρίθηκαν όσοι συνεργάζονταν ήδη με τον ίδιο, ο οποίος διατηρεί κατάστημα οπτικών και εισαγωγική εταιρεία, αλλά και όσοι από τη φύση τους είναι «ανοιχτοί στο νέο». «Δεξαμενή», επίσης, αποτέλεσαν οι πρώην συμμαθητές και συμφοιτητές του στην πρώην ΑΣΟΕΕ και τη Νομική. Ετσι, ο κύκλος «άνοιξε» με τη συμμετοχή κυρίως νέων, οι οποίοι συναντιούνταν και συνέτρωγαν μία φορά τον μήνα, κατά την οποία ένας εξ αυτών παρουσίαζε τη δουλειά του. Συν τω χρόνω, καθιερώθηκε η ομιλία ενός προσκεκλημένου. Ηδη έχουν δώσει το «παρών» ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ο πρέσβης της Ολλανδίας και εμπνευστής του Orange Grove, η Ντόρα Μπακογιάννη κ.ά.
«Αποφάσισα να φέρω σε επικοινωνία ανθρώπους του κλάδου μου και της γενιάς μου, καθώς ήμουν νέος στην αγορά και ήθελα να διεισδύσω στο επαγγελματικό γίγνεσθαι και παράλληλα να διαφοροποιηθώ. Oι έως τότε δομές επαγγελματικής δικτύωσης ήταν αγκυλωμένες – σε ηλικιακό, θεσμικό, κομματικό ή συνδικαλιστικό επίπεδο». Από το 2010 ο «Κύκλος» γίνεται ελέω κρίσης περιζήτητος και διευρύνεται πολύ: μέλη του γίνονται γιατροί, μηχανικοί και κάθε λογής επιστήμονες.
Η κρίση, όπως φαίνεται πλέον, όχι μόνον αποενοχοποίησε τη δικτύωση, αλλά την κατέστησε και απαραίτητο εφόδιο για την αντιμετώπισή της. Το κίνημα διάθεσης προϊόντων χωρίς μεσάζοντες έχει επεκταθεί στις περισσότερες συνοικίες της Αττικής. «Διερευνήσαμε την πορεία των αγαθών από το χωράφι έως το ράφι», εξηγεί στην «Κ» μέλος της κίνησης στη Ν. Σμύρνη, ο κ. Δημήτρης Γάτσιος. Οι συντοπίτες του κάθε τρεις με τέσσερις μήνες επισκέπτονται το υπαίθριο παζάρι και προμηθεύονται σε τιμές 25% με 30% χαμηλότερες λάδι, μέλι, όσπρια, αλεύρι, ρύζι, αλλά και ορισμένα βιολογικά ή υψηλής ποιότητας προϊόντα. «Στόχος μας δεν είναι μόνον οι χαμηλές τιμές για τον καταναλωτή, αλλά και η στήριξη του παραγωγού, γι’ αυτό επιλέγουμε συχνά οικογενειακές ή συνεταιριστικές επιχειρήσεις». Περί τα 1.500 άτομα λαμβάνουν ενημερωτικό mail για κάθε νέο παζάρι, εκ των οποίων συνήθως 1.000 προσέρχονται.
«Το κοινό μας απαρτίζεται από όσους αγοράζουν συνήθως από τη λαϊκή και τους απασχολεί το κόστος, αλλά και από νεότερους που ενδιαφέρονται εξίσου για την ποιότητα και παραγγέλνουν οnline προϊόντα, για να εξασφαλίσουν ότι θα τα προμηθευτούν». Η οργάνωση είναι άρτια, «εκτυπώνουμε τις παραγγελίες και τις παραδίδουμε», ενώ «δεκαπέντε μέρες αργότερα αποστέλλουμε ένα ερωτηματολόγιο για να ελέγξουμε τον βαθμό ικανοποίησής τους». Ωστόσο, ζητούμενο δεν είναι μόνο να τονωθεί το καλάθι της νοικοκυράς. «Στήνουμε μια μικρή τοπική γιορτή, με ζωντανή μουσική, όπου κερνάμε κρασί και λουκάνικα τον κόσμο».
Και οι γονείς συνεταιρίζονται
Κινητοποιήσεις στο Χαλάνδρι δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Συνέβησαν, όμως, το 2011 όταν γνωστοποιήθηκε ότι από τους εννέα παιδικούς σταθμούς της περιοχής θα συνέχιζαν να λειτουργούν μόνον τέσσερις. «Αυτό σήμαινε ότι από τα 900 παιδιά της περιοχής που φυλάσσονταν στις έως τότε δομές, θα έμεναν μόνο 400», θυμάται σήμερα ο κ. Κώστας Γερολυμάτος, πατέρας δύο παιδιών στο Χαλάνδρι. Αρχικά, συγκεντρώθηκαν επτά γονείς από έξι οικογένειες, οι οποίοι αποφάσισαν να βρουν μια βιώσιμη λύση για την ανατροφή των παιδιών τους. Ετσι προέκυψε ο Συνεταιρισμός Γονέων Χαλανδρίου, ο οποίος εδώ και δύο σχολικές χρονιές έχει θέσει σε λειτουργία το πρόγραμμα «φύλαξη μικρών παιδιών σε σπίτια», όπου φιλοξενούνται περί τα είκοσι νήπια και απασχολούνται τέσσερις νηπιαγωγοί από τις 8 π.μ. έως τις 4 μ.μ. «Απαξ και ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2011 ο νόμος για την κοινωνική οικονομία, κάναμε τη σχετική αίτηση», εξηγεί ο κ. Γερολυμάτος που είναι ο πρόεδρος του συνεταιρισμού. «Στην Ελλάδα της κρίσης οι συνεταιρισμοί μπορούν υπό όρους να εξασφαλίσουν ορισμένες βασικές υπηρεσίες, που τείνουν να εξαλειφθούν».
Οι είκοσι δύο γονείς του συνεταιρισμού προχωρούν ένα βήμα παρακάτω. Από τον Σεπτέμβριο του 2013 έβαλαν τον θεμέλιο λίθο για το πρώτο συνεταιριστικό φροντιστήριο, στο οποίο εργάζονται εννέα καθηγητές από την περιοχή και διδάσκουν είκοσι τρεις μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Παράλληλα, καταβάλλονται τώρα προσπάθειες ώστε από τον επόμενο Σεπτέμβριο να ξεκινήσει η λειτουργία παιδικού σταθμού σε νέο χώρο.