Ζητωκραυγές ακούγονται από ένα μπαλκόνι στο Κολωνάκι μόλις ανακοινώνεται το προβάδισμα του Γιώργου Καμίνη. Η ομήγυρις δεν αποτελείται από θερμοκέφαλους Αθηναίους, αλλά από έναν Γερμανό, έναν Σουηδό, έναν Νορβηγό και μια Φινλανδή, που εσχάτως έχουν μετοικήσει στο κλείνον άστυ. «Μου αρέσει ο Καμίνης, γιατί είναι υπερκομματικός, ένας δήμαρχος για όλους τους κατοίκους της πόλης, ακόμα και για εκείνους που δεν τον ψήφισαν, όπως εμείς», σχολιάζει ο Νορβηγός Ντίνος. Η χώρα του δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά ο ίδιος παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα. «Αν προκύψει ένα ασταθές Ευρωκοινοβούλιο αυτό επηρεάζει και τη Νορβηγία, καθώς συναλλασσόμαστε κατεξοχήν με χώρες της Ε.Ε.». Οι συμπατριώτες του έχουν ψηφίσει δύο φορές «Οχι στην Ευρωπαϊκή Ενωση» – την τελευταία φορά το 1994.
Προβληματισμός
Ο προβληματισμός στη νεανική παρέα είναι διάχυτος, καθώς όσο προχωράει η νύχτα, αποδεικνύεται ότι η Ακροδεξιά έχει βάλει για τα καλά το πόδι της στο Ευρωκοινοβούλιο. «Οπως καταλαβαίνεις κανείς από εμάς δεν ψήφισε τέτοια ακραία κόμματα· αν δεν πιστεύαμε στην ευρωπαϊκή ιδέα, δεν θα εργαζόμασταν σε άλλη χώρα-μέλος», επισημαίνει η Φινλανδή Τίνα, η οποία δεν κρύβει την απογοήτευση της για τους «πραγματικούς Φινλανδούς», «οι οποίοι ευτυχώς έπεσαν κάτω από τα προγνωστικά, εξασφαλίζοντας δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο».
«Στη Σουηδία είχαμε εκπλήξεις, καθώς δύο νέα κόμματα, ένα ρατσιστικό και το φεμινιστικό κόμμα, κέρδισαν από 7 μονάδες», εξηγεί στην «Κ» ο 29χρονος Νταβίντ. «Και να φανταστείς ότι εμείς οι Σουηδοί φημιζόμασταν για την ανεκτικότητά μας…». Ο ίδιος, όπως ομολογεί, ένιωθε πολύ άνετα ζώντας τους τελευταίους μήνες στην Αθήνα, το 16% της Χρυσής Αυγής όμως του έχει γεννήσει ένα συναίσθημα δυσφορίας. «Μπορώ να το ερμηνεύσω, αλλά όχι να το δικαιολογήσω».
Και για τους Γερμανούς, πάντως, υπάρχουν νέα δεδομένα. «Καταργήθηκε συνταγματικά το όριο για την είσοδο στην Ευρωβουλή», εξηγεί ο Μπένγιαμιν, όσο παρακολουθούμε την εκλογική νίκη της ευρωσκεπτικιστικής «Εναλλακτικής για τη Γερμανία». «Οι νέοι Γερμανοί νιώθουν μεγάλη πίεση, σαν να πρέπει να σώσουν με δικές τους θυσίες την ενότητα της Ευρωζώνης και το μέλλον της Ευρώπης», σχολιάζει σκεπτικός. «Καλούνται να πληρώνουν για τον ευρωπαϊκό Νότο τη στιγμή που δεν ξέρουν αν θα πάρουν οι ίδιοι και ποτέ σύνταξη…». Οπως λέει, στην πατρίδα του η αγωνία για τα ελληνικά ποσοστά είναι μεγάλη, ενώ ο ίδιος δεν διστάζει να βάζει στοιχήματα για μελλοντικό «κούρεμα» χρέους της Ελλάδας.