Εργαζόμενες μητέρες, απασχολούμενοι σε κλάδους άσχετους με το αντικείμενο των σπουδών τους, άνθρωποι που επέλεξαν λάθος σχολή, άτομα που παραμένουν επ’ άπειρον φοιτητές συνθέτουν τον «καμβά» των επονομαζόμενων «αιωνίων». Χαρακτηριστική η περίπτωση του Θ. Δελλή, ο οποίος έδινε καθημερινά επί σειρά ετών (1977-1986) το «παρών» στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της Βιομηχανικής Πειραιά, χωρίς όμως ποτέ να αποκτήσει το πτυχίο.
«Εκανα δύο επανεγγραφές στο τρίτο έτος, τότε μπορούσες να επανεγγραφείς μέχρι δύο φορές στο έτος που δεν περνούσες και μετά διαγραφόσουν. Μετά ήρθαν οι ελεύθερες μεταφορές των μαθημάτων στο πτυχίο και γεμίσαμε “αιώνιους” φοιτητές», δηλώνει. Το 1986 ήταν η τελευταία χρονιά που συμμετείχε σε εξεταστική της σχολής. Οικογενειακά προβλήματα, το γεγονός ότι οι «χορηγοί» γονείς του έφυγαν από την Αθήνα έγραψαν τον επίλογο στη φοιτητική του ζωή. Η απόκτηση πτυχίου ήρθε τελικά από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο το 2014. «Ωραίος θεσμός, σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία. Διαφορετικό επίπεδο, οικογενειάρχες, εργαζόμενοι που προσπαθούν να βελτιώσουν το μορφωτικό τους επίπεδο».
Η Ερμίντα Μπαλλί ήταν από το 2003 μία από τις πιο επιμελείς φοιτήτριες στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Πειραιά. Μέχρι τη στιγμή που ήρθε στη ζωή της η Σοφία. «Είναι αρκετά δύσκολο να συνδυάσεις μητρότητα, οικογένεια και σπουδές, όμως όταν θέλεις κάτι πολύ, βρίσκεις τον τρόπο και φτάνεις τον στόχο σου», δηλώνει η Ερμίντα. Πλέον, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το πτυχίο, καθώς ο φόβος μήπως και δεν προλάβει να αποφοιτήσει την κινητοποίησε να παραδώσει την πτυχιακή της τον Σεπτέμβριο. «Επρεπε να μπουν όρια για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, όμως με κάποια ενδιάμεσα στάδια, έτσι ώστε όποιος ήθελε να είχε τη δυνατότητα να τελειώσει. Η απόφαση της κυβέρνησης ήταν σωστή», προσθέτει.
Ο 40χρονος Μ.Σ. έχει διαφορετική άποψη. «Θα μπορούσε να γίνει αναστολή φοιτητικής ιδιότητας και όσοι θέλουν να συμμετάσχουν εκ νέου στην εκπαιδευτική διαδικασία να επαναδραστηριοποιηθούν», δηλώνει στην «Κ». Φοιτητής στην ΑΣΟΕΕ εδώ και 19 χρόνια, αν και δεν ήταν ενθουσιασμένος με τα μαθήματα, ανανέωνε για παν ενδεχόμενο τις εγγραφές του. Η οικονομική κρίση, εξαιτίας της οποίας έχασε τη δουλειά του, σε συνδυασμό με τον νόμο Διαμαντοπούλου περί διαγραφής φοιτητών, ήταν τα κίνητρα για να ξανανοίξει τα βιβλία και να περάσει την περσινή χρονιά 19 μαθήματα. «Η διαδικασία που βίωσα τον τελευταίο χρόνο παρακολουθώντας διαλέξεις, διαβάζοντας στο αναγνωστήριο, ανταλλάσσοντας απόψεις με συμφοιτητές που είχαν τα μισά μου χρόνια θα μου λείψει πολύ», καταλήγει ο Μ.Σ., ο οποίος απέχει μόλις δύο μαθήματα από το πτυχίο.