Η Βρετανή δικηγόρος Νίκολα Γκ., εκ των στελεχών του νομικού τμήματος της Depuy, κάποια στιγμή, το 2005, λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από Ελληνα χειρουργό, ονόματι «κύριο Μάρκο». Τα αγγλικά του είναι «άσχημα», δεν τα καταλαβαίνει, όπως καταθέτει αργότερα σε Αγγλους αστυνομικούς, αλλά ένα συγκρατεί: ότι ο «κύριος Μάρκος δεν παίρνει το γλυκάκι του. Ελληνικό μάρκετινγκ…». Φυσικά η δικηγόρος δήλωσε ότι μόνο εκ των υστέρων αντελήφθη τη σημασία του υπονοούμενου. Ετσι, είπε στους αστυνομικούς του Γραφείου Σοβαρών Υποθέσεων Απάτης (SFIO) για τη μεγάλη υπόθεση διαφθοράς με τα ορθοπεδικά υλικά της εταιρείας που οδήγησε στην καταδίκη του στελέχους της Τζον Ντούγκαλ, το 2010, από βρετανικό δικαστήριο, για διαφθορά στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία. Ο κ. Ντούγκαλ ήταν πρόεδρος της κοινής εταιρείας της Depuy, που ήταν θυγατρική της Johnson&Johnson, και των Ελλήνων αντιπροσώπων αδελφών «Κ».
Ο κ. Ντούγκαλ, που αναμένεται να εμφανιστεί το αμέσως επόμενο διάστημα στον ανακριτή Σπύρο Γεωργουλέα και να απαντήσει –με δύο ακόμα στελέχη της αμερικανοβρετανικής εταιρείας– στα ερωτήματά του, θα κλείσει τον κύκλο στελεχών της Depuy που από την αρχή του καλοκαιριού έχουν δώσει εξηγήσεις στον Ελληνα ανακριτή για την πολύκροτη υπόθεση.
Η κ. Γκ. ρωτήθηκε τουλάχιστον δύο φορές από τους Βρετανούς αστυνομικούς αν έχει εμπλοκή σε υπόθεση διαφθοράς, αλλά δεν βρέθηκε κατηγορούμενη στην Βρετανία. Ο δε κ. Ντούγκαλ καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή, την ώρα που στην Ελλάδα, με τον ν. 1608/50, απειλείται με ισόβια για τις ίδιες πράξεις. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν όλα όσα γνωρίζουν οι ελληνικές αρχές για την υπόθεση προέρχονται από τις έρευνες στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Η J&J είχε κώδικα δεοντολογίας με τον οποίο απαγορεύονταν οι παράνομες πληρωμές στους αγοραστές των ισχίων και ναρθήκων της Depuy, αλλά ο κ. Ντούγκαλ διευκρινίζει ότι η άμεση προτεραιότητα της J&J «ήταν πάντοτε το κέρδος… Σύμφωνα με την εμπειρία μου, ουδείς μέσα στις εταιρείες υπαινίχθηκε ότι αυτές οι πληρωμές δεν θα έπρεπε να λάβουν χώρα…».
Οταν η Depuy εξαγοράστηκε από την J&J στο τέλος της δεκαετίας του ’90, τέθηκε το ερώτημα εάν θα σταματούσε η σχέση της με τον Ν.Κ., έναν από τους δύο αδελφούς-αντιπροσώπους, που «ήλεγχε το 60% της αγοράς» που αφορούσε τα προϊόντα της αμερικανικής εταιρείας. Ο επικεφαλής της εταιρείας, Μάικ Ντόρμερ, αποφάσισε να συνεχιστεί η συνεργασία. Η ενδιάμεση εταιρεία Medec διέθετε το 20% της τιμής των προϊόντων στους χειρουργούς και ονόμαζε το ποσό αυτό «καθηγητής εκπαίδευσης».
Εμβάσματα
Από τα ανοίγματα των λογαριασμών των δύο αδελφών προέκυψε η αποστολή δύο εμβασμάτων τους σε έναν χειρουργό πανεπιστημιακού νοσοκομείου στην Κεντρική Ελλάδα. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, κατά το διάστημα 2000-2006 διανεμήθηκαν σε παράνομες πληρωμές 9 εκατ. ευρώ σε γιατρούς 114 νοσοκομείων, ενώ δόθηκαν ακόμη 300.000 για ιατρικά συνέδρια και ταξίδια. Τα χρήματα στην Αθήνα κατέληγαν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, σε δύο θυρίδες και από εκεί μοιράζονταν στους γιατρούς…
Σε μία πρώτη φάση της ανάκρισης, γιατροί και προμηθευτές διαχωρίστηκαν, με αποτέλεσμα τουλάχιστον τρεις γιατροί, που εμφανίζονταν να έχουν σχέση με την εταιρεία, να απαλλαγούν. Στη συνέχεια, άρχισε η ανάκριση των προμηθευτών. Εκεί προσετέθη στην κατηγορία της δωροδοκίας και του «ξεπλύματος» η απάτη, δηλαδή ότι οι αντιπρόσωποι παρίσταναν στις διοικήσεις των νοσοκομείων ότι οι τιμές ήταν υψηλότερες (διπλάσιες απ’ ό,τι ο μέσος όρος στην Ευρώπη, λέει ο Ντούγκαλ), ενώ ένα μεγάλο μέρος της αμοιβής συμβούλων της ελληνικής εταιρείας δινόταν στους γιατρούς αυτών των νοσοκομείων. Ενας άλλος συνήγορος υπεράσπισης επικαλέστηκε το γνωστό άρθρο του νόμου για την προμήθεια ιατροτεχνολογικών προϊόντων, το οποίο έδινε το δικαίωμα στα νοσοκομεία να αγοράζουν σε ανώτατη τιμή.