Ο Αλαν Σόκαλ, θεωρητικός φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, τον Νοέμβριο του 1994 υπέβαλε στο περιοδικό Social Text άρθρο με τίτλο «Διασχίζοντας τα σύνορα: Προς μια μετασχηματιστική ερμηνευτική της κβαντικής βαρύτητας». To άρθρο φαινόταν να υποστηρίζει πως οι εξελίξεις στη θεωρητική φυσική δικαιώνουν και ενισχύουν τις μεταμοντέρνες αντιλήψεις για τη σχετικοποίηση ή και κατάργηση παραδοσιακών κριτηρίων ορθότητας, αντικειμενικότητας και αλήθειας, στο όνομα μιας ριζικής απελευθέρωσης και «δημοκρατικοποίησης της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής». Το κείμενο δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 1996. Δύο μήνες αργότερα, ο Σόκαλ αποκάλυψε ότι το δημοσιευμένο κείμενο ήταν μια παρωδία επιστημονικής εργασίας, μια συρραφή ανακριβών στοιχείων. Ακολούθησε έντονη συζήτηση σε ΗΠΑ και Ευρώπη (στην Ελλάδα το περιοδικό «Πολίτης» είχε κυρίαρχη θέση, με τους νυν και πρώην υπουργούς Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου και Αριστείδη Μπαλτά σε διαφορετικά «στρατόπεδα»), στην οποία μετείχαν φιλόσοφοι, επιστήμονες, κοινωνιολόγοι, κριτικοί λογοτεχνίας. Οπως εξηγεί στην «Κ» η καθηγήτρια Φιλοσοφίας Βάσω Κιντή, τα επίδικα ζητήματα από την υπόθεση Σόκαλ είναι τα κριτήρια επιστημονικής εγκυρότητας και ακαδημαϊκής εντιμότητας, οι σχέσεις των φυσικών επιστημών με τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, η έννοια της αντικειμενικότητας και της αλήθειας στην επιστήμη.
Την περασμένη Παρασκευή ομάδα φοιτητών του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ διοργάνωσε συζήτηση –μετείχαν οι καθηγητές του Θόδωρος Αραμπατζής, Στέλιος Βιρβιδάκης, Βάσω Κιντή και ο Κ. Γαβρόγλου– για το σημερινό επίδικο της υπόθεσης Σόκαλ. «Οταν με το Brexit, το δικό μας δημοψήφισμα και την εκλογή Tραμπ μάς προβληματίζουν τα post truth και post fact politics, μια κατάσταση όπου η αλήθεια περιφρονείται και τα γεγονότα παραβλέπονται, όπου δεν ενδιαφέρει να διακριθούν οι ακριβείς ειδήσεις από τις κατασκευασμένες, τα ζητήματα που ανέδειξε η “απάτη” Σόκαλ τίθενται ακόμη πιο επιτακτικά. Οι μεταμοντέρνοι βοήθησαν να επερωτήσουμε πολλές από τις προκαταλήψεις στον λόγο και στις πράξεις μας, αλλά εάν δεν αναζητούμε τον γνώμονα της αλήθειας και της εγκυρότητας, δεν έχουμε όπλα απέναντι στην ωμή ισχύ και στην εξαπάτηση», ανέφερε στην «Κ» η κ. Κιντή.
Συζήτηση υποδειγματική με πολύ καλές ερωτήσεις, συμμετοχή νέων, τήρηση του χρόνου. «Η δημιουργικότητα των νέων παιδιών που την οργάνωσαν, η αφοσίωσή τους χωρίς μονομανίες στη φιλοσοφία, η σοβαρότητά τους, μαζί με τη ζωντάνια της ηλικίας τους, δεν αξίζουν μόνο πολλά συγχαρητήρια αλλά μας δίνουν τη χαρά της ακαδημαϊκής ζωής στη μιζέρια που συχνά βιώνουμε στα ΑΕΙ», ανέφερε η κ. Κιντή. Οσο για τον κ. Γαβρόγλου –«σήμερα βλέπω τόσες και τόσους από μια άλλη ζωή που είχα», είπε στην αρχή της τοποθέτησής του–, απαντούσε εξ ενστίκτου στο «κ. καθηγητά» παρά στον «κ. υπουργέ».