Οι φιλέλληνες στο Πεκίνο προετοιμάζονται με μεγάλη συγκίνηση για την επέτειο των 60 χρόνων από τον θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη, δεδομένου ότι η Κίνα αποτέλεσε το τελευταίο ταξίδι του μεγάλου λογοτέχνη. Την ίδια στιγμή, οι Ζακυνθινοί εξοικειώνονται με τους Κινέζους τουρίστες, που χάρη σε ένα σίριαλ συνεχώς πληθαίνουν. Οσοι, ωστόσο, δεν έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την Ελλάδα, η οποία στα μάτια τους διατηρεί κάτι από την αρχαιοπρεπή της αίγλη, έχουν για πρώτη φορά την ευκαιρία να… μεθύσουν με ένα κρασί που παράχθηκε σε κινεζικά εδάφη αλλά με το μεράκι και τη γνώση της οικογένειας Μπουτάρη. Οι ελληνοκινεζικές σχέσεις εξελίσσονται όπως όλες οι εξ αποστάσεως σχέσεις – απαιτούν υπομονή και επιμονή, αλλά διατηρούν την αμοιβαία θέρμη τους. Εξ ου και η επιλογή της Κίνας ως τιμώμενης χώρας στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης κρίνεται ως η πλέον εύστοχη. «Το “κεφάλι του Δράκου" για τους Κινέζους υπήρξε ο ΟΛΠ, τώρα φιλοδοξούν να αναμορφώσουν συνολικά το λιμάνι», επισημαίνει την προτεραιότητα των Κινέζων ο πολιτικός επιστήμονας δρ Γιώργος Τζογόπουλος, που εξειδικεύεται στις διμερείς σχέσεις. Η ΔΕΘ μπορεί να ωθήσει και την ελληνική πλευρά «να αποκτήσει πιο συγκεκριμένους στόχους, για παράδειγμα στις εξαγωγές», λέει ο κ. Τζογόπουλος, «το ελληνικό ελαιόλαδο αποτελεί μόλις το 2% του συνολικά εισαγόμενου ελαιολάδου στην Κίνα».
Η εκμάθηση της γλώσσας
«Δεδομένων των μεγάλων πολιτισμικών διαφορών, η εκμάθηση της γλώσσας αποτελεί κλειδί στις εκάστοτε συνεργασίες», αναφέρει στην «Κ» η κ. Ελενα Αβραμίδου, καθηγήτρια Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου από το 2005. «Το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών υπήρξε μια πρωτοβουλία του πάλαι ποτέ Κινέζου πρέσβη στην Αθήνα Γιανγκ Γκουανσένγκ, που υπήρξε φιλέλληνας και φανατικός αναγνώστης της “Καθημερινής” μέχρι τον θάνατό του». Ο Γιανγκ Γκουανσένγκ δίδασκε αρχικά ο ίδιος στο κέντρο, το οποίο μέχρι και σήμερα λειτουργεί χάρη στην οικονομική στήριξη της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου.
Σήμερα, η συνεχίστρια του έργου του Ελενα Αβραμίδου διδάσκει νέα ελληνικά σε φοιτητές και αρχαία ελληνικά σε καθηγητές πανεπιστημίου στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, ένα επιφανές think tank. Στην αχανή χώρα, άλλωστε, υπάρχουν 150 Κινέζοι ελληνιστές. Εδρα Νεοελληνικών Σπουδών υπάρχει στη Σαγκάη και στην Καντόνα, ενώ τον Μάιο εγκαινιάσθηκε από τον Ελληνα πρωθυπουργό και έτερο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών του Πεκίνου. Στην πλειονότητά τους οι διδασκόμενοι είναι γοητευμένοι από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία. Ωστόσο, για να γνωρίσουν και τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, η κ. Αβραμίδου συνδυάζει τη διδασκαλία με την προβολή ελληνικού κινηματογράφου – «βλέπουν Αγγελόπουλο, Βούλγαρη και Λάνθιμο».
Εξίσου ή και περισσότερο επιμελείς είναι και οι Ελληνες. Στα δύο εξεταστικά κέντρα του Συνδέσμου Ελλάδος – Κίνας δίνουν πλέον κάθε χρόνο εξετάσεις 700 άτομα, ενώ στο εξεταστικό κέντρο του Ινστιτούτου Κομφούκιος εξετάζονται άλλοι 500. Κάποιοι εκ των επιτυχόντων θα «μπολιάσουν» την ελληνική κοινότητα στη Σαγκάη, που σήμερα αριθμεί περί τα 300 άτομα: εργαζομένους σε πολυεθνικές και ναυτιλιακές, ακαδημαϊκούς, επιχειρηματίες και φοιτητές.
Η «χρυσή βίζα»
Οσοι κυκλοφορούν στις εύπορες πόλεις της Κίνας, όπως η Σαγκάη, έχουν μάθει πλέον για το πρόγραμμα της «χρυσής βίζας» στην Ελλάδα. Εταιρείες που τα προηγούμενα χρόνια είχαν διαφημίσει αντίστοιχα προγράμματα της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Κύπρου τώρα «λανσάρουν» την πιο συμφέρουσα Ελλάδα, όπου με αγορά 250.000 ευρώ αποκτά κάποιος άδεια παραμονής. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχουν μέχρι σήμερα εκδοθεί 664 βίζες σε Κινέζους, αριθμός που τους φέρνει πρώτους στη λίστα των πολιτών εκτός Ε.Ε. που επένδυσαν σε ελληνικό real estate. Το ενδιαφέρον για ακίνητα στα νότια προάστια ή το ιστορικό κέντρο της Αθήνας βαίνει αυξανόμενο, όπως και για τα νησιά, με πρώτη επιλογή τη Σαντορίνη. «Εσχάτως, χάρη σε ένα κορεατικό σίριαλ, γίνεται η Ζάκυνθος και κατ’ επέκτασιν το Ιόνιο πόλος έλξης», υπογραμμίζει η κ. Δάφνη Κορομπέλη, δικηγόρος Αθηνών που δραστηριοποιείται σε Αθήνα και Κίνα. «Πολλοί φιλοδοξούν να συνδυάσουν την αγορά σπιτιού με την έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τουρισμό, τις εισαγωγές και εξαγωγές ή τη διοργάνωση εκδηλώσεων, δηλαδή γάμων», προσθέτει. Πρόκειται, «για Κινέζους μέσης ή ανώτερης τάξης που θέλουν να βρίσκονται με το “ένα πόδι” εκτός Κίνας».
Η μετακίνηση, ωστόσο, είναι και αντίστροφη. «To 2008 έφτασα για πρώτη φορά στην Κίνα και διαπίστωσα ότι υπήρχε ανάγκη για ποιοτικό κρασί», θυμάται ο κ. Μιχάλης Μπουτάρης, αντιπρόεδρος της εταιρείας «Κυρ-Γιάννης». «Οι περιοχές που παραδοσιακά καλλιεργούσαν οι Κινέζοι δεν ήταν κατάλληλες και αναζήτησα μια επαρχία με τις καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες», περιγράφει στην «Κ», «εντόπισα την Tianshui στο κέντρο της χώρας». Ετσι, κλείνει συμφωνία με την κινεζική κυβέρνηση για 1.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 150 καλλιεργεί από το 2011 πιλοτικά με την ποικιλία pinot noir. «Φέτος, βγαίνουμε πρώτη φορά στην κινεζική αγορά», λέει με καμάρι, «είμαστε μια ανεξάρτητη εταιρεία ελληνικών συμφερόντων με… κινεζικό όνομα».