Υπήρχε κάτι συγκινητικό στα προχθεσινά εγκαίνια του Μπενάκη, στην εξαιρετική έκθεση με τα έργα της Συλλογής της Τράπεζας της Ελλάδος με τίτλο «Τόποι Αναφοράς». Αφενός η πρόσφατη απώλεια του Μαρίνου Γερουλάνου, του ανθρώπου που χρημάτισε πρόεδρος (1995-2005) και στήριξε μαζί με τη σύζυγό του Αιμιλία το όραμα του Αγγελου Δεληβορριά να μεταμορφώσει το Μουσείο. Αφετέρου η «επίσημη πρώτη» της θυγατέρας του Ειρήνης, που έβγαλε και τον εισαγωγικό λόγo, βγαίνοντας στο προσκήνιο, από την αθέατη εργατικότητα και αφοσίωσή της στα μετόπισθεν. Τα πράγματα οφείλουν να έχουν συνέχεια και η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη.
Εδώ, ο Προκόπης Παυλόπουλος σε συνομιλία με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα.
Δεν είναι τυχαίο πως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κλείνοντας τον δικό του λόγο, έκανε και εκείνος μία αναφορά στον εκλιπόντα και το κενό που αφήνει πίσω του. Είναι βέβαιον πως αν ο Μαρίνος Γερουλάνος βρισκόταν εν ζωή, θα καμάρωνε πολύ το Μουσείο: ολόφωτο, γεμάτο κόσμο και κυρίως με μια πολύ ωραία έκθεση, καλοστημένη, τεκμηριωμένη, διεθνών προδιαγραφών. Από τα 3.000 και πλέον έργα που έχει στη Συλλογή της η Τράπεζα και δεν τα είχαμε δει από κοντά, 160 εντάχθηκαν στο αφιέρωμα.
Η επιμελήτρια Χάρις Κανελλοπούλου έχει κάνει ένα θεματικό αφήγημα, σφριγηλό και ευφυές. Επιλέγει να σμίξει έργα που δεν έχουν χρονολογική συνάφεια μεταξύ τους, βάζει γνωστές δημιουργίες δίπλα σε υποφωτισμένες, φαίνεται πως έχει μελετήσει όλα τα αποκτήματα σε βάθος και διάλεξε με σοφία και σκέψη. Ηταν ένας ωραίος τρόπος να εορτασθούν τα ενενηκοστά γενέθλια από το έτος λειτουργίας της ΤτΕ.
Η Ειρήνη Γερουλάνου και ο Παναγιώτης Παναγάκης του Κέντρου Τεκμηρίωσης της ΤτΕ, στα εγκαίνια της Τετάρτης.
Ιδιαιτέρως ευτυχής –με το δίκιο του– ήταν και ο Γιάννης Στουρνάρας. Επί της θητείας του, η Τράπεζα απέκτησε εξωστρέφεια και αποταυτίστηκε από τα αμιγώς οικονομικά ενδιαφέροντα, ανοίχτηκε σε διαλέξεις, σε εκθέσεις, σε συζητήσεις, σε ξεναγήσεις του υπέροχου κτιρίου. Την Τετάρτη, ο διοικητής υπογράμμισε στην εισαγωγή του πως η ΤτΕ είναι φορέας της πολιτιστικής και ιστορικής μνήμης της χώρας μας. Αυτή η διεύρυνση της συνειδητοποίησης για τον ρόλο του κορυφαίου οικονομικού θεσμού είναι σημαντική. Δείχνει πως σε περίοδο κρίσης, η Τράπεζα αντιλαμβάνεται την οντότητά της ως θεμέλιο για το κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι.
Ο επικεφαλής του Κέντρου Πολιτισμού και Τεκμηρίωσης της Τράπεζας, Παναγιώτης Παναγάκης, ήταν και αυτός αρωγός με κάθε μέσο σε αυτήν την προσπάθεια. Του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο για τη χαμηλών τόνων δουλειά που κάνει με συνέπεια και επαγγελματισμό τα τελευταία χρόνια. Οι πρώτοι επισκέπτες της έκθεσης, πάντως, απόλαυσαν έργα που δεν είχαν δει ποτέ από κορυφαίους Ελληνες καλλιτέχνες: Βολανάκη, Γύζη, Μαλέα, Τέτση, Πρέκα. Από δίπλα και οι νεότεροι που έδωσαν το «παρών»: ο Γιώργος Ρόρρης που τα έλεγε με τον Δημήτρη Ανδρεαδάκη, η Μαρία Φιλοπούλου, η Ειρήνη Ηλιοπούλου, ο Γιάννης Αδαμάκος κ.ά. Φαινόταν και πάλι μια νοητή ωραία συνέχεια, που σε κάνει να αισθάνεσαι μια μικρή αισιοδοξία ότι κάτι προχωρεί.