Τον δυϊσμό του Εμανουέλ Μακρόν ως επικεφαλής της προεδρεύουσας χώρας της Ε.Ε. το τρέχον εξάμηνο και ταυτόχρονα υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλίας τον Aπρίλιο έφερε στην επιφάνεια το επεισόδιο με την έπαρση της σημαίας της Ενωσης στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι.
Το σύμβολο της Ενωμένης Ευρώπης υπεστάλη μια μέρα μετά την Πρωτοχρονιά μετά τις αντιδράσεις τόσο των ακροδεξιών υποψηφίων για την προεδρία, της Μαρίν Λεπέν και του Ερίκ Ζεμούρ όσο και της υποψήφιας των κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών, Βαλερί Πεκρές.
Oπως έγραψε η εφημερίδα Φιγκαρό την επόμενη μέρα: «Πέρα από την ασέβεια προς τη γαλλική δημοκρατία, η έπαρση της σημαίας της Ε.Ε., χωρίς να συνοδεύεται από τα εθνικά χρώματα, αντιβαίνει στην ψήφο του γαλλικού λαού, ο οποίος απέρριψε το 2005 τη συνταγματική συνθήκη της Ενωσης». Οι γαλλικές αρχές απομάκρυναν τη σημαία, χωρίς να είναι σαφές αν έτσι ήταν προγραμματισμένο ή αν ο Μακρόν υπέκυψε στην πίεση του υπερσυντηρητικού στρατοπέδου.
Η Λεπέν έσπευσε να πανηγυρίσει τη «μεγάλη πατριωτική νίκη» και την άτακτη υποχώρηση του Γάλλου προέδρου. Θα πέσει λοιπόν η γαλλική προεδρία θύμα της προεκλογικής εκστρατείας στη χώρα; Θα ενδώσει ο πολιτικός που επιθυμεί να αναλάβει τα ηνία της Ευρώπης στη μετα-Μέρκελ εποχή στις επιταγές της εσωτερικής πολιτικής σκηνής; Η αντιπαράθεση είναι μια πρόγευση της ατζέντας που θα κυριαρχήσει στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα και είναι πιθανό όντως να συμπαρασύρει και εκείνη της γαλλικής προεδρίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα πρώτα ταξίδια της Πεκρές στα μέσα Ιανουαρίου θα είναι στην Ελλάδα, στο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων και μεταναστών στη Ζερβού της Σάμου με στόχο να ενημερωθεί για τις ροές, τα μέτρα διαχείρισής τους και φύλαξης των συνόρων. Με διασπασμένη την Ακροδεξιά μεταξύ Λεπέν και Ζεμούρ, η κεντροδεξιά υποψήφια, που έχει χαρακτηριστεί συνδυασμός κατά τα δύο τρίτα Μέρκελ και κατά το ένα τρίτο Θάτσερ, προβάλλει ως η πιθανότερη αντίπαλος του Μακρόν στο δεύτερο γύρο στα τέλη Απριλίου. Η σκληρή της στάση στο προσφυγικό αναμένεται να τον οδηγήσει σε μια πλειοδοσία αντιμεταναστευτικής ρητορικής.
Δεν είναι σαφές, πάντως, αν ο Γάλλος πρόεδρος έχει επιλέξει να υιοθετήσει τη θεματολογία και το ύφος των ακροδεξιών αντιπάλων του ή να πολώσει το εκλογικό σώμα προς όφελός του, συσπειρώνοντας γύρω του το μέτωπο της λογικής. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Parisien, διακήρυξε αυτή την εβδομάδα ότι «θέλει να σπάσει τα νεύρα των ανεμβολίαστων», χρησιμοποιώντας το ρήμα emmerder, που στα γαλλικά έχει υβριστικό και διχαστικό τόνο. Το Ελυζέ ισχυρίστηκε στη συνέχεια ότι η συγκεκριμένη έκφραση επελέγη επειδή την είχε χρησιμοποιήσει και ο Ζορζ Πομπιντού το 1966, απευθυνόμενος μάλιστα στον τότε νεαρό Ζακ Σιράκ: «Σταματήστε επιτέλους να εκνευρίζετε τους Γάλλους!».
«Οι ύβρεις δεν είναι ποτέ η λύση. Ο πρόεδρος δεν ανέχεται όσους σκέφτονται διαφορετικά από τον ίδιο», ήταν η απάντηση της Πεκρές, ενώ η Λεπέν έκανε λόγο για «πρωτόγνωρη βία και χυδαιότητα». «Ο Μακρόν επιδεικνύει την αγριότητά του ενώπιον των Γάλλων, τους οποίους περιφρονεί», ήταν το σχόλιο του Ζεμούρ. Την ταραγμένη έναρξη του προεκλογικού αγώνα στη Γαλλία σχολιάζουν στην «Κ» δύο έγκυροι αναλυτές με βαθιά γνώση της χώρας, η δημοσιογράφος και συγγραφέας Κατερίνα Δασκαλάκη και ο Ελληνογάλλος δημοσιογράφος και παρουσιαστής Νίκος Αλιάγας.