Η αποδυνάμωση των ρωσικών δυνάμεων προοιωνίζεται έναν μακρύ πόλεμο, στο πλαίσιο του οποίου η Μόσχα θα εξασφαλίζει μικρά εδαφικά κέρδη. Αυτό είναι το επικρατέστερο σενάριο για την εξέλιξη της σύρραξης στην Ουκρανία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αμερικανικών αρχών. Παράλληλα, η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει περιορίσει τις φιλοδοξίες του και εξακολουθεί να θέλει να καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανίας. Η υπόθεση εργασίας προκύπτει από τις δηλώσεις της διευθύντριας της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ, Αβρίλ Χέινς, η οποία περιέγραψε τα τρία σενάρια που εξετάζουν Αμερικανοί αξιωματούχοι για την πορεία του πολέμου.
«Βλέπουμε μια αναντιστοιχία μεταξύ των βραχυπρόθεσμων στόχων του Πούτιν στην περιοχή και των δυνατοτήτων του ρωσικού στρατού. Πρόκειται δηλαδή για μια σύγχυση των προσδοκιών του και της ικανότητας των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων να τις πετύχουν», είπε η Χέινς σε συνέδριο του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου. Υπενθυμίζεται ότι τον Μάρτιο η Μόσχα επαναπροσδιόρισε τη στρατηγική της, δίνοντας έμφαση στην περιοχή του Ντονμπάς, αφού απέτυχε να καταλάβει το Κίεβο και άλλες πόλεις.
Με βάση τα τρία σενάρια που έχουν εκπονήσει οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών: είτε η σύρραξη θα είναι μακρά και η Ρωσία θα κατακτά σταδιακά κέρδη, χωρίς ιδιαίτερη διείσδυση, κάτι που θεωρείται εξαιρετικά πιθανό, είτε θα υπάρξει μια θεαματική πρόοδος εκ μέρους των ρωσικών δυνάμεων, είτε, τέλος, θα σταθεροποιηθούν οι πρώτες γραμμές των εχθροπραξιών, με την Ουκρανία να εξασφαλίζει μικρές νίκες στο μέτωπο. Τα δύο τελευταία σενάρια, ωστόσο, θεωρούνται λιγότερο πιθανά. Κατά τη γνώμη της Χέινς, η αποδυνάμωση της Μόσχας θα μπορούσε να ενισχύσει την εξάρτησή της από «ασύμμετρα εργαλεία» για τη στοχοποίηση των εχθρών της, όπως κυβερνοεπιθέσεις, εκμετάλλευση των ενεργειακών της πόρων για την άσκηση πιέσεων, ακόμη και χρήση πυρηνικών όπλων. Πάντως, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται για μια παρατεταμένη σύρραξη, μια προοπτική δυσοίωνη για ολόκληρο τον πλανήτη.
Οι περισσότεροι αναλυτές αποφεύγουν να προβούν σε προβλέψεις που τελικά θα διαψευσθούν. Θεωρούν, άλλωστε, ότι ίσως το φθινόπωρο θα υπάρχει ένα σαφέστερο τοπίο στο πεδίο των μαχών, αλλά και στην οικονομία της Ρωσίας, κάτι που θα κρίνει κατά πόσον η Μόσχα μπορεί να συνεχίσει να αναλαμβάνει το κόστος των κυρώσεων ή όχι. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής η ρωσική οικονομία έχει αντεπεξέλθει ικανοποιητικά στην πίεση, αλλά οι διεθνείς παρατηρητές πιστεύουν ότι αυτό δεν θα κρατήσει πολύ.
Η Ουάσιγκτον πιστεύει ότι ο Πούτιν εξακολουθεί να θέλει να καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανίας.
Αποφασιστικό ρόλο στην εξέλιξη της σύρραξης θα διαδραματίσει η ικανότητα των Ουκρανών να χειριστούν τα νέα οπλικά συστήματα που έχουν στη διάθεσή τους, μόλις εκπαιδευθούν καταλλήλως. Αυτός ο παράγοντας θα μπορούσε να είναι καταλυτικός για την πορεία των συγκρούσεων και να αλλάξει ισορροπίες στο μέτωπο. Συμμεριζόμενοι τις εκτιμήσεις των ΗΠΑ, οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι δεν αποκλείεται η Μόσχα να στραφεί εκ νέου στους αρχικούς μαξιμαλιστικούς στόχους της, ενδεχομένως μετά μια μικρή ανάπαυλα για ανεφοδιασμό και αναδιάταξη στις δύο εξουθενωμένες πλευρές. Ετσι, δεν αποκλείουν να παρατηρηθεί μια επιβράδυνση τις επόμενες εβδομάδες και μια κλιμάκωση στη συνέχεια, όσο βαδίζουμε εγγύτερα στον χειμώνα.
Μιλώντας ενώπιον των ηγετών των επτά ισχυρότερων οικονομιών της υφηλίου (G7), ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι τους κάλεσε να επιταχύνουν την παροχή βοήθειας, προκειμένου να τελειώσει η σύρραξη πριν από τον χειμώνα. «Οι εταίροι μας πρέπει να κινηθούν ταχύτερα εάν θέλουν να είναι εταίροι και όχι παρατηρητές», τόνισε.
Πάντως, μέχρι στιγμής, ο Πούτιν δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση για διαπραγμάτευση με στόχο την εκεχειρία. Γι’ αυτό όσοι προκρίνουν τον διάλογο μαζί του με το επιχείρημα πως δεν πρέπει να ταπεινωθεί, όπως ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο βετεράνος πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, δέχονται δριμεία κριτική από το αντίπαλο στρατόπεδο, των σκληροπυρηνικών υπερμάχων της Ουκρανίας, που επιμένουν στην ανάγκη επικράτησης του Κιέβου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πολωνικής καταγωγής Αμερικανίδα δημοσιογράφος Αν Απλμπαουμ και ο συμπατριώτης της ιστορικός Τίμοθι Σνάιντερ, οι οποίοι αποκαλούν κάθε διαπραγμάτευση με τη Μόσχα «κατευνασμό» του Πούτιν.
Με άρθρο του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) ο Σνάιντερ έθεσε στο στόχαστρο και τον Γερμανό φιλόσοφο Γιούργκεν Χάμπερμας, ο οποίος είχε πρόσφατα υπεραμυνθεί της διστακτικής πολιτικής του Γερμανού καγκελαρίου Ολαφ Σολτς στην κρίση, επίσης με άρθρο του στην ίδια εφημερίδα. Στον αντίποδα, κατανόηση για τη στάση της Γερμανίας στον πόλεμο στην Ουκρανία εξέφρασε αυτήν την εβδομάδα ο Κίσινγκερ, εκτιμώντας παράλληλα πως το Βερολίνο θα παίξει καίριο ρόλο στην ανοικοδόμηση της χώρας.
Kαταγγέλλοντας τον Χάμπερμας εμμέσως για αντισημιτισμό, ότι δηλαδή αποφεύγει να κατονομάσει στο άρθρο του στη FAZ τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, «τον οποίο περιγράφει ως ένα είδος παραγωγού του Χόλιγουντ» (αυτόν, «έναν Εβραίο πρόεδρο που βρίσκεται στο κέντρο της παγκόσμιας ιστορίας»!), ο Τίμοθι Σνάιντερ επισημαίνει: «Τίποτα στη γερμανική συζήτηση δεν προετοίμασε τους Γερμανούς για την πραγματικότητα μιας ρωσικής επίθεσης και την πραγματικότητα της ουκρανικής αντίστασης. Με δεδομένη αυτή τη διπλή αποτυχία, θα ήταν λογικό να ζητήσει κανείς να διορθωθεί κάτι στον εγχώριο διάλογο, ίσως με τη βοήθεια επιχειρημάτων που υπερβαίνουν τη Γερμανία. Ο πρώτος κανόνας των μετα-αποικιακών συζητήσεων είναι ότι επιτρέπεται στις αποικίες να μιλήσουν. Ομως, ο Χάμπερμας δεν κατονομάζει κανέναν Ουκρανό, ούτε του δίνει φωνή. Ο μόνος Ανατολικοευρωπαίος που έχει όνομα και φωνή στο άρθρο του Χάμπερμας είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν».