Αποκαλυπτικά για την ισχύ και την καταστροφικότητα των δύο σεισμών στην Τουρκία είναι τα νέα επιστημονικά δεδομένα, τα οποία έρχονται στο φως μέσα από επιστημονικά φόρουμ.
Οπως προκύπτει, ο πρώτος από τους δύο σεισμούς έγινε σε αχαρτογράφητο ρήγμα, η επιτάχυνση του σεισμού έφθασε το 0,8 g, ενώ η ταχύτητα διάρρηξης («σπασίματος») του ρήγματος τα 2-3 χλμ. ανά δευτερόλεπτο. Μεγάλη είναι και η επιφανειακή εκδήλωση του ρήγματος.
Ο πρώτος έγινε σε αχαρτογράφητο ρήγμα, με επιτάχυνση στο 0,8 g, ενώ η ταχύτητα διάρρηξης του ρήγματος έφθασε τα 2-3 χλμ. ανά δευτερόλεπτο.
Τα σεισμολογικά δεδομένα, που προκύπτουν τις τελευταίες ημέρες από τα τουρκικά και διεθνή ερευνητικά ινστιτούτα, εξηγούν σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος και την έκταση της καταστροφής. «Αυτό που συνέβη, δύο πολύ ισχυροί σεισμοί σε διάστημα μικρότερο της μιας ημέρας, είναι εξαιρετικά σπάνιο», λέει ο Γιώργος Γκαζέτας, ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ.
«Πλέον γνωρίζουμε ότι οι επιταχύνσεις των σεισμών ήταν πολύ μεγάλες, φθάνοντας το 0,8 g. Να φανταστείτε ότι στην Ελλάδα η μεγαλύτερη επιτάχυνση που επιβάλλει ο αντισεισμικός κανονισμός μας για τα Ιόνια νησιά είναι 0,36 g. Επίσης η ταχύτητα ταλάντωσης του εδάφους ξεπέρασε το 1 μέτρο ανά δευτερόλεπτο, ενώ η ταχύτητα διάρρηξης του ρήγματος τα 2.000-3.000 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Για να αντιληφθείτε τη σημασία των μεγεθών αυτών, όσο μεγαλύτερη είναι η επιτάχυνση, τόσο μεγαλύτερες δυνάμεις ασκούνται στις πλάκες και τα φορτία των ορόφων των κτιρίων. Το φορτίο αυτό πρέπει να «παραληφθεί» από τα υποστυλώματα του κτιρίου – αν αυτά είναι μικρά ή όχι σωστά οπλισμένα, τότε το κτίριο καταρρέει αμέσως. Ας μην ξεχνάμε ότι κατά μήκος του ρήγματος υπάρχουν πόλεις με πληθυσμό 500.000 ή και 1 εκατομμυρίου κατοίκων. Γι’ αυτό και η έκταση της καταστροφής είναι τόσο μεγάλη».
Να σημειωθεί ότι η μεγαλύτερη επιτάχυνση που έχει ποτέ καταγραφεί στη χώρα μας είναι 0,7 g στον σεισμό του 2014 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς.
«Καθώς αποκρυσταλλώνονται στα στοιχεία, βλέπουμε ότι η περιοχή διάρρηξης του ρήγματος ήταν πρωτοφανής, περίπου 200 χλμ., ίσως η μεγαλύτερη στην Ιστορία», λέει ο Θανάσης Γκανάς, διευθυντής ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο.
«Το πρώτο επίκεντρο ήταν σε ένα αχαρτογράφητο ρήγμα, επομένως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν εξάντλησε τη δυναμική του. Το δεύτερο ήταν στο ρήγμα Σουργκού, που είναι ένας από τους τρεις κλάδους του ρήγματος της ανατολικής Ανατολίας και το οποίο γνωρίζουμε ότι εξάντλησε τη δυναμική του. Οσον αφορά τη σεισμικότητα της περιοχής, νοτιότερα στην Αντιόχεια είχε γίνει ένας καταστροφικός σεισμός το 1872, ενώ υπάρχει μια αναφορά για καταστροφικό σεισμό το 1513 στο Καχραμανμάρας. Είχε να γίνει τόσο ισχυρός σεισμός 500 χρόνια, γι’ αυτό και είχαμε μεγάλη συγκέντρωση ενέργειας». Τεράστιο είναι το αποτύπωμα του σεισμού στο έδαφος. «Οι εδαφικές μετατοπίσεις κοντά στο ρήγμα ξεπέρασαν τα 4 μέτρα, ενώ σε απόσταση 50 χλμ., στο Γκαζιαντέπ, είναι μόλις 0,40 μέτρα».