Οι πόλεμοι δεν διεξάγονται μόνο με στρατιώτες, σφαίρες και στρατηγική, αλλά και με προπαγάνδα και ιδέες – και μάλιστα ευφάνταστες. Κάπως έτσι, βρήκε τη θέση της στην πρώτη γραμμή του ουκρανικού μετώπου ένας απρόσμενος πρωταγωνιστής: η γάτα.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Ουκρανίας έχουν κατακλυσθεί από αιλουροειδή, τα οποία βοηθούν ψυχικά και συναισθηματικά τούς αποκαμωμένους στρατιώτες, προσελκύουν δωρεές προς τον στρατό και, φυσικά, αποκρούουν τους… εισβολείς – στην περίπτωσή τους τα ποντίκια, που επίσης έχουν κατακλύσει τα χαρακώματα.
Στον «πόλεμο» αυτό των στρατιωτικών τετράποδων, η Ρωσία από την πλευρά της αντεπιτίθεται παρουσιάζοντας τους δικούς της στρατιώτες επίσης με γάτες, σε μια εκστρατεία ανάδειξης του «ανθρώπινου προσώπου» των εισβολέων.
Το δράμα ανθρώπων και ζώων
Οι γάτες συνήθως εμφανίζονται στις θέσεις του ουκρανικού στρατού από κοντινά χωριά ή πόλεις κατεστραμμένες από τον πόλεμο. Εχουν εγκαταλειφθεί ή χάσει τους κηδεμόνες τους και ζητούν την ανθρώπινη προστασία από τους διαρκείς βομβαρδισμούς και τα ναρκοπέδια.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Οταν αυτό το μικρό πλασματάκι έρχεται σε εσένα αναζητώντας προστασία, πώς να του πεις όχι; Είμαστε δυνατοί, γι’ αυτό προστατεύουμε τα πιο αδύναμα πλάσματα που ζουν στις ίδιες φρικτές συνθήκες με εμάς, από τη στιγμή που οι Ρώσοι εμφανίστηκαν στη γη μας», λέει ο Ολεξάντρ Γιαμπστάνκα, γιατρός του ουκρανικού στρατού.
Ομως, οι γάτες –και άλλα ζώα– δεν παίρνουν μόνο, αλλά και δίνουν προστασία με τον δικό τους τρόπο, προσφέροντας παρηγοριά στους καταπονημένους σωματικά και ψυχικά στρατιώτες, χάδια και ζεστασιά, αλλά και ενασχόληση που τους αποσπά από τις πολεμικές ευθύνες τους και από τις εικόνες φρίκης και αποκτήνωσης.
«Κάποιοι τα υιοθετούν και τα παίρνουν σπίτι, άλλοι προτιμούν να τα κρατήσουν στα χαρακώματα, ακόμη και να τα δίνουν σε άλλες μονάδες στο πλαίσιο ενός rotation», λέει ο Ολεξάντρ Στούπουν, εκπρόσωπος του ουκρανικού στρατού.
View this post on Instagram
Τα υιοθετημένα αιλουροειδή δίνουν τη δική τους μάχη κατά των τρωκτικών του μετώπου που, λόγω στασιμότητας της αντεπίθεσης, έχουν κατακλύσει τα μέτωπα, μασουλώντας καλώδια, καταστρέφοντας εξοπλισμό, τρώγοντας προμήθειες και, ως νυκτόβια πλάσματα, κρατώντας (ακόμα πιο) άγρυπνους τους στρατιώτες.
«Οταν έχουμε γάτες, σχεδόν πάντα δεν έχουμε ποντίκια», προσθέτει ο Γιαμπτσάνκα.
Η γάτα… στρατηγός
Ενας από τους γάτους, δε, έχει την ιδιαίτερη «τιμή» να μοιράζεται το όνομά του με έναν από τους πιο ικανούς στρατηγούς της Ουκρανίας, τον διοικητή των χερσαίων δυνάμεων του ουκρανικού στρατού, Ολεξάντρ Σίρσκι. Ο ιδιοκτήτης του γάτου, Ρομάν Σινίτσιν, επιμένει πως επρόκειτο για σύμπτωση. «Τον βάφτισα έτσι επειδή του αρέσει το τυρί (σ.σ. syr στα ουκρανικά). Φυσικά, μια γάτα με το ίδιο όνομα με τον στρατηγό μας έχει ήδη γίνει στρατιωτικό ανέκδοτο», λέει ο Σινίτσιν.
Προς ανακούφιση του Σινίτσιν, ακόμα και ο στρατηγός Σίρσκι βρήκε αστεία τη… σύμπτωση.
Ο νεαρός αξιωματικός βρήκε τον Σίρσκι σε πολεμική αποστολή σε ένα χωριό της πρώτης γραμμής, όπου για ένα μήνα οι στρατιώτες ζούσαν σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι γεμάτο ποντίκια. «Οι πιο πολλοί ντόπιοι είχαν φύγει, οπότε το χωριό καταλήφθηκε από γάτες. Πιάσαμε τον Σίρσκι και δελεάζοντάς τον με φαγητό, καταφέραμε να μείνει μαζί μας. Βοήθησε, δε, στο να λύσουμε το πρόβλημα των ποντικιών», λέει ο Σινίτσιν.
View this post on Instagram
«Οταν φύγαμε από αυτή τη θέση, τον πήρα στο σπίτι μου. Τώρα ζει με την οικογένειά μου στο Κίεβο, αλλά συνεχίζει να βοηθά τον στρατό. Χρησιμοποιήσαμε τη δημοτικότητά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να συγκεντρώσουμε 147.000 ευρώ για συστήματα UAV Mini Shark για το πυροβολικό», δήλωσε ο Σινίτσιν.
Οι ιστορίες στρατιωτών που πήγαν μόνοι στο μέτωπο και γύρισαν –ή παραμένουν– με παρέα τετράποδη, είναι πολλές.
«Ο Σαΐμπικ έχει ένα τεράστιο χάρισμα. Μια νύχτα κρύωνα, οπότε τον πήρα μαζί μου στο sleeping bag. Κι έπειτα, τον ερωτεύτηκα. Πλέον, δεν είναι μόνο ο καλύτερός μου φίλος, είναι ο γιος μου», λέει ο 26χρονος Ολεξάντρ Λιάσουκ, που κατά τη διάρκεια του πολέμου έχει μετακινηθεί σε πλήθος θέσεων, πάντα όμως μαζί με τον «γιο» του και «τέλειο κυνηγό».
«Μια φορά είχαμε λάβει θέση σε σε ένα δάσος και έπιασε 11 ποντίκια μέσα σε μία ημέρα. Μάλιστα, κάποιες φορές μού τα φέρνει στο σλίπινγκ μπαγκ», λέει με περηφάνια για τα «δωράκια» του Σαΐμπικ.
O Γιαμπσάνκα παραδέχεται πως ποτέ δεν συμπαθούσε τις γάτες. Αυτό άλλαξε πριν από δύο χρόνια, όταν βρήκε ή μάλλον τον βρήκε η Καρολίνα, μια αδέσποτη με θάρρος, που με το έτσι θέλω εγκαταστάθηκε στη θέση της μονάδας, στο χωριό Σερεμπριάνκα του Ντονέτσκ.
«Μια ημέρα η Καρολίνα ήρθε εκεί που κοιμόμασταν. Αρχίσαμε να βρίζουμε. Εκείνη απάντησε με γεννητούρια. Τώρα έχουμε μια οικογένεια έξι γατιών», λέει ο Γιαμπσάνκα.
«Δεν μπορείς να εγκαταλείψεις ένα άμοιρο πλάσμα που σε επέλεξε ως την τελευταία του ελπίδα», λέει με τρυφερότητα ο ίδιος.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σε αντίθεση με τα αδέσποτα της πρώτης γραμμής, ο Χέραλντ, γνωστός ως Herych, είναι… αριστοκράτης. Αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το σκωτσέζικο Fold ακολούθησε τον άνθρωπό του, Κίριλο Λιούκοφ, στο μέτωπο.
Ο Herych, ο οποίος ζει με τον Λιούκοφ στο Κραματόρσκ του Ντονέτσκ, έχει ταξιδέψει στο μέτωπο περισσότερες από 20 φορές, ενώ η ακαταμάχητη εμφάνισή του έχει συμβάλει στη συγκέντρωση άνω των 25.000 ευρώ για ανάγκες του ουκρανικού στρατού.
Not all heroes wear capes: some of them are cats!
Cat Herald (a.k.a. Herych) and his owner @TimurDnipro raised over a million UAH for 🇺🇦 army. They spent the money on 4 off-road vehicles, which will be extremely useful for our defenders! 💪 pic.twitter.com/9DJheZdw7a— UAnimals.ENG 🇺🇦 (@UAnimalsENG) May 13, 2023
Οι γάτοι του εχθρού
Στο πλαίσιο της πολεμικής προπαγάνδας, η Ρωσία απάντησε στην «ομοβροντία» ουκρανικών τετράποδων, επιστρατεύοντας κι εκείνη τον γατίσιο παράγοντα.
Τα ρωσικά μέσα μεταδίδουν πλήθος προσωπικών ιστοριών με γάτες στο ρωσικό μέτωπο, σε μια προσπάθεια να αναδείξουν το «ανθρώπινο πρόσωπο» της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής που κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου στην Μπούτσα και άλλες περιοχές της Ουκρανίας.
Μάλιστα, προ μηνών, το περιφερειακό τμήμα του υπουργείου Καταστάσεων Εκτακτης Ανάγκης στο Οριόλ της δυτικής Ρωσία, περίπου 300 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα, έστειλε μια γάτα, τη Μαρούσια, στο μέτωπο για να συμβάλει στην εξουδετέρωση του άλλου εχθρού, των τρωκτικών.
«Θα τονώσει το ηθικό των στρατιωτών, θα τους προστατεύσει στον ύπνο τους και θα υπερασπιστεί τις προμήθειες τροφίμων. Είμαστε βέβαιοι πως η Μαρούσια θα λάμψει στο μέτωπο και θα επιστρέψει σύντομα σπίτι της», ανέφερε το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.
Μάλιστα, η ρωσική εκδοχή θέλει τους Ρώσους στρατιώτες να υιοθετούν τις γάτες που εγκατέλειψαν οι Ουκρανοί κηδεμόνες τους.
«Δύσκολο να φανταστούμε τη ζωή χωρίς αυτόν. Μαζί με τους στρατιώτες συζητάει σχέδια τακτικής, δοκιμάζει πιάτα και φυλάει σκοπιά», έγραψε το τοπικό μέσο VN.ru με έδρα το Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας για τον μαύρο γατούλη Κόπτερ.
Η εφημερίδα Moskovsky Komsomolets της Μόσχας δημοσίευσε μια ιστορία για την Μπούλετ, τη γάτα που προστάτευε τον διοικητή μιας μονάδας μηχανοκίνητων ανεβαίνοντας στο κεφάλι του και προειδοποιώντας τον για νάρκες και εχθρικά πυρά.
Πηγή: Politico
