Παντελής Μπουκάλας

Πενήντα ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές, ο δήμος βρίσκεται ήδη αντιμέτωπος με το σκόπευτρο ευσυνείδητων επαγγελματιών της τέχνης του γκάλοπ, αλλά και κάποιων πρόθυμων να προσαρμόσουν τα ευρήματά τους στις επιθυμίες του πελάτη τους. Η κοινή γνώμη σφυγμομετρείται συχνότατα, για να διαπιστωθεί αν η τελευταία εμπνευσμένη τικ-τοκιά του αρχηγού αναχαίτισε τη φθορά, αν η «κάθοδός […]

Στην ευλογημένη χώρα μας, που πορεύεται από εκσυγχρονισμό σε εκσυγχρονισμό, αλλά αποκλειστικά στο πεδίο της δημαγωγικής ρητορικής των ηγεμόνων της, όσων την κρατούν καθηλωμένη στον αρχαϊσμό της οικογενειοκρατίας, της ημετεροκρατίας, της ψευδεπίγραφης λογοδοσίας και της επιτηρούμενης δημοκρατίας, χρειάζονται και οι παροιμίες τον εκσυγχρονισμό τους.

Στην επαληθευμένη από αμερόληπτες πηγές Ιστορία, το δόγμα «ποίος ήρξατο χειρών αδίκων» σπανίως προσφέρει στέρεη ερμηνεία και ακράδαντο πλέγμα δικαιολογιών, κι ας τα θεωρούν σίγουρα οι χρήστες του. Στην εξαιρετικά περίπλοκη περίπτωση της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής, το εν λόγω δόγμα δεν είναι παρά αιτιολογικός μύθος. Περισώζεται μόνο στην προπαγανδιστική γλώσσα όσων χρηστών του […]

Μεσολογγίτικος μήνας ο Απρίλης. Στις 19 Απριλίου 1824, διακόσια χρόνια πριν, πεθαίνει στο «αλωνάκι» ο Τζορτζ Γκόρντον Νόελ Μπάιρον, ο οικείος λόρδος Βύρων. Δύο χρόνια αργότερα, νύχτα της 10ης προς την 11η Απριλίου 1826, η Εξοδος των πολιορκημένων συγκλονίζει τον κόσμο όλο. Και πρώτους τους ίδιους τους Ελληνες, που τα εμφύλια πάθη τους απειλούσαν με […]

Μαζικές και αλλεπάλληλες ήταν οι διαδηλώσεις στο Ισραήλ πριν από τη φονική επιδρομή της Χαμάς στις 7.10.2023. Απαίτησή τους η προστασία της δημοκρατίας από τη «δικαστική μεταρρύθμιση» που προωθούσε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Υπόδικος για υποθέσεις διαφθοράς ο «Μπίμπι», έσυρε κυνικά τη χώρα του στον διχασμό, κάνοντας «άλλο ένα βήμα προς τη δικτατορία», όπως τον κατηγορούσε […]

Από την επίσημη ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας: «Περί την 22:10 ώρα χθες (1 Απριλίου 2024) το θύμα μετέβη με οικείο της πρόσωπο στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων, όπου περιέγραψε περιστατικά τα οποία είχαν λάβει χώρα σε βάρος της κατά το παρελθόν από τον πρώην σύντροφό της και τα οποία είχε καταγγείλει στην Αστυνομία.

Μετά την απόλυση του κ. Σταύρου Παπασταύρου και του κ. Γιάννη Μπρατάκου και τη μη αντικατάστασή τους από χαρτοφυλακιούχους ισότιμούς τους, ικανοποιήθηκε η πάγια κοινωνική αξίωση για ευέλικτο και ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο. Ιδού, είμαστε ήδη δύο θώκους μείον. Κι αν συνεχιστούν οι διορθωτικές διατεταγμένες «πρωτοβουλίες» υπουργών, ίσως φτάσουμε να χωράνε άνετα όλα τα μέλη του […]

Το πρώτο κλέφτικο, «το τραγούδι του Νάννου», το κατέγραψε το 1694 κάποιος Κερκυραίος συμβολαιογράφος. Η αρχή του: «Στις τόσες τόσες του Μαγιού επίστισεν ο Νάννος/ και παλικάρια μάζωνε Βουργάρους κι Αρβανίτες». Το 1824 ο Κλοντ Φοριέλ εκδίδει τα «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια», ανάμεσά τους και το «Μάθημα του Νάνου»:

Η πρώτη, σύντομη μορφή της «Ιστορίας του Ελληνικού Eθνους» του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου εκδόθηκε το 1853. Στην έκταση που έμελλε να διαπαιδαγωγήσει γενεές γενεών ιστοριογράφων, εκπαιδευτικών, πολιτικών, στρατιωτικών, εκκλησιαρχών και (δι’ αυτών) γενεές γενεών μαθητών και «απλών αναγνωστών» […]

Σημείο πρώτο: Με τις λέξεις μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε: το καλό και το κακό, το όμορφο και το κακάσχημο, το τίμιο και το άθλιο. Ή σχεδόν οτιδήποτε, γιατί δεν είμαστε ακόμα θεοί ώστε να λέμε «ζωή» και να γίνεται ζωή, να λέμε «κόσμος» και να γίνεται κόσμος· αυτό ούτε η ποίηση με την περίφημη μαγική γλώσσα της δεν το κατορθώνει.

Το κλισέ «σοκαρισμένη η κοινωνία» έχει χρησιμοποιηθεί τόσες φορές που δεν του έχει απομείνει ούτε μισό δράμι νόημα. Σκουριασμένη και τρύπια είναι η ασπίδα που μας προσφέρει. Αν όντως συγκλονιζόμασταν τόσο συχνά και τόσο βαθιά όσο ισχυρίζονται οι στερεοτυπικά δημοκοπικοί τίτλοι στο χαρτί και στο γυαλί, θα φερόμασταν ήδη πολύ διαφορετικά. Κάθε μέρα. Και με […]

Πανίσχυρες οι προλήψεις κατά των Εβραίων, τους απεικονίζουν σαν σφαγείς στους γάμους τους και αιμοπότες στο Πάσχα τους. Εγραφε το 1896 ο Ν. Γ. Πολίτης: «Σήμερον μικρόν είναι το εκ των θρησκευτικών προλήψεων κακόν, εν δε μόνον περιεσώθη επίφοβον λείψανον της μεσαιωνικής βαρβαρότητος.