Αλέξης Παπαχελάς

Στη διπλωματία οι ψευδαισθήσεις συνιστούν κατάρα και παγίδα. Διάβαζα τους τίτλους εφημερίδων και σάιτς για τις πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Φιντάν. «Επαναφέρει τις τουρκικές προκλήσεις», ήταν ένας τίτλος που έπαιξε πολύ. Είναι όμως λανθασμένος. Η Τουρκία δεν έχει ποτέ βγάλει από το τραπέζι τις διεκδικήσεις της.

Η αμερικανική κυβέρνηση επέλεξε έναν ιδιόμορφο τρόπο για να χειριστεί την τριγωνική συμφωνία με την Ελλάδα και την Τουρκία για την πώληση των F-16 και των F-35. Και τώρα θα πρέπει να «ξεμπλέξει» με την Αγκυρα, που δεν δέχεται ότι το deal εμπεριέχει οιαδήποτε εγγύηση ή δέσμευση από την πλευρά της. Η Αθήνα προτιμούσε, και […]

Πριν από αρκετό καιρό, στην προηγούμενη θητεία του, ο πρωθυπουργός είχε συγκαλέσει μια σύσκεψη υπουργών, κρατικών αξιωματούχων και πρυτάνεων, για να συζητήσουν το ζήτημα της ασφάλειας στα δημόσια πανεπιστήμια. Ηταν η εποχή που η πανεπιστημιακή αστυνομία ήταν ακόμη «ζωντανή», καθώς μάλιστα αποτελούσε βασική εξαγγελία της Ν.Δ.

Η ελληνική οικονομία έχει εισέλθει σε έναν ενάρετο κύκλο και αναγνωρίζεται διεθνώς ως success story. Από παρίας έχει γίνει πρότυπο ανάκαμψης και ανάπτυξης, όπως και υποδειγματικής πολιτικής σταθερότητας. Αλλά υπαρκτά είναι και τα ρίσκα.

Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις περνούν και θα περνούν πάντοτε μέσα από την Αγκυρα. Οσο και αν κάποιοι θέλουν να εξωραΐσουν την πραγματικότητα, αυτή είναι η αλήθεια. Τελευταίο παράδειγμα το πώς η Ουάσιγκτον καθυστερούσε την αποδοχή του ελληνικού αιτήματος για την αγορά των F-35 μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί ήθελε να γίνει μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας […]

Καλό είναι μερικές φορές να στεκόμαστε ψύχραιμοι απέναντι στην Ιστορία μας και να θυμόμαστε τι «χρωστάμε» και σε ποιον. Καθώς κλείνουμε τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης, λοιπόν, ένας ηγέτης ξεχωρίζει, με μεγάλη απόσταση από τους υπόλοιπους: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Οι άνθρωποι που στήριζαν το Ισραήλ σε αυτή τη χώρα δεν ήταν πολλοί. Ειδικά την εποχή της εγχώριας φιλοαραβικής χίμαιρας ήταν κάτι το εξαιρετικά αντιδημοφιλές. Κάθε σχετική δήλωση ή άρθρο αντιμετωπιζόταν με ύβρεις, υπονοούμενα και εχθρότητα. Η σύναψη διπλωματικών σχέσεων και η ανάπτυξη στενών δεσμών δεν ήταν μία εύκολη ή αυτονόητη υπόθεση. Κάθε άλλο. Επίσης […]

«Παττακοί και τέτοιοι. Να μην είμαστε απαισιόδοξοι, αλλά δύσκολα βγαίνουμε από αυτή την περιπέτεια! Και η Δεξιά τώρα, η λεγόμενη Δεξιά. Ξόφλησε! Ξόφλησε!». Τα λόγια αυτά ανήκουν στην Ελένη Βλάχου, η οποία το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου είχε την απίστευτη δημοσιογραφική ετοιμότητα να πατήσει το κουμπί σε ένα μαγνητόφωνο που είχε πάνω στο γραφείο της. […]

Ο Ντόναλντ Τραμπ θριάμβευσε στις πρώτες προκριματικές εκλογές στην Αϊόβα. Δεν σημαίνει όμως αυτό ότι «καθάρισε», ότι έχει εξασφαλίσει απολύτως το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών. Εχει μπροστά του δρόμο ακόμη. Τα μέσα ενημέρωσης θα κάνουν ό,τι μπορούν για να προσδώσουν στοιχεία «ιπποδρομίας» στην αναμέτρηση αυτή. Δεν θα το κάνουν μόνο επειδή τον μισούν και θα ήθελαν […]

Οταν πηγαίνω στο αεροδρόμιο λίγο μετά τις γιορτές αντικρίζω πάντοτε μία, επαναλαμβανόμενη, σκηνή που με συγκινεί. Γονείς οι οποίοι αποχαιρετούν τα παιδιά τους καθώς φεύγουν πάλι, έπειτα από λίγες μέρες διακοπών κοντά τους, για το εξωτερικό. Ξέρω καλά –έχοντας ζήσει είκοσι χρόνια στο εξωτερικό– αυτό το «σφίξιμο» που νιώθει κάθε Ελληνας […]

Το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας δεν επηρεάζει μόνο τα ίδια, αλλά και το πώς θα λειτουργεί αυτή η κοινωνία σε μερικά χρόνια. Ρώτησα έναν παλιό εκπαιδευτικό με μακρά διαδρομή στη δημόσια εκπαίδευση ποιο είναι το μεγαλύτερο αλλά και πλέον παράδοξο πρόβλημα που έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια.

Η διήγησή του για όσα είχε προτείνει στο παρασκήνιο – Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, στον Αλέξη Παπαχελά, ο Σόιμπλε είχε θυμηθεί τον διάλογο με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και μετέφερε την αντίδραση του Ελληνα ομολόγου του όταν του πρότεινε ένα «τάιμ άουτ» της Ελλάδας από τo ευρώ.