Αλέξης Παπαχελάς

Το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας δεν επηρεάζει μόνο τα ίδια, αλλά και το πώς θα λειτουργεί αυτή η κοινωνία σε μερικά χρόνια. Ρώτησα έναν παλιό εκπαιδευτικό με μακρά διαδρομή στη δημόσια εκπαίδευση ποιο είναι το μεγαλύτερο αλλά και πλέον παράδοξο πρόβλημα που έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια.

Η διήγησή του για όσα είχε προτείνει στο παρασκήνιο – Σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, στον Αλέξη Παπαχελά, ο Σόιμπλε είχε θυμηθεί τον διάλογο με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και μετέφερε την αντίδραση του Ελληνα ομολόγου του όταν του πρότεινε ένα «τάιμ άουτ» της Ελλάδας από τo ευρώ.

Διαβάζω όσα γράφουν ορισμένες ευρωπαϊκές εφημερίδες για την ελληνική οικονομία, για όσα έχουν πετύχει αυτή η χώρα και οι Ελληνες τα τελευταία χρόνια. Ξεχώριζε, είναι η αλήθεια, το δημοσίευμα της Bild το οποίο, σύμφωνα με το ΑΠΕ, έγραφε πως «ειδικά οι Ελληνες επιφυλάσσουν στην Ευρώπη ένα γαλανόλευκο χριστουγεννιάτικο θαύμα».

Χρειάστηκε να περάσουν 16 χρόνια για να μπορέσει η χώρα να αποκτήσει μη κρατικά πανεπιστήμια. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε από το 2007, όταν ο Κώστας Καραμανλής πρότεινε την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος, αλλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τη συναίνεση του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν πειράζει, όμως, και καλό είναι να μην κοιτάμε πίσω, […]

Το Ισραήλ κινδυνεύει να χάσει τα ερείσματά του, μαζί με τον μύθο του «ανίκητου». Και τα δύο είναι πολύτιμα για ένα πολύ «νέο» κράτος το οποίο αντιμετωπίζει απειλές που αμφισβητούν την επιβίωσή του. Ο μύθος κτίστηκε με πολύ κόπο, επαγγελματισμό και επικοινωνιακή μαεστρία. Λειτούργησε αποτρεπτικά απέναντι στους γείτονές του, αλλά έφτιαξε και ένα παγκόσμιο brand […]

Μερικές φορές η Ιστορία κινείται σαν ένα «αδέσποτο βαγόνι», με τρομακτική ταχύτητα και χωρίς κανείς να μπορεί να κάνει τίποτα για να ανακόψει τη μοιραία πορεία του. Υποθέτω ότι πολλοί ήταν όσοι ένιωθαν κάπως έτσι τις παραμονές του Πρώτου αλλά και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Ιστορία ξεχνιέται με το πέρασμα του χρόνου και αυτό γίνεται ενίοτε πολύ επικίνδυνο. Ειδικά στις μέρες μας, στην εποχή του TikTok. Συνομιλώντας με την Αμερικανίδα πολύ γνωστή δημοσιογράφο Σούζαν Γκλάσερ άκουσα κάτι που με σόκαρε. Ο Τραμπ σε μια συνέντευξή του είπε ότι ενδεχομένως σε μια δεύτερη θητεία να γίνει δικτάτορας «την πρώτη ημέρα». […]

Η Δύση είναι κουρασμένη. Η Δύση είναι επίσης βαθιά διχασμένη. Το ερώτημα είναι πόσο κουρασμένη είναι. Την απάντηση αναζητούν με αγωνία οι κορυφαίοι αντίπαλοί της για να σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα. Με πρώτο τον Ρώσο ηγέτη. Ο Πούτιν υποτίμησε ίσως την ενότητα της Δύσης και τη σφοδρότητα της αντίδρασής της όταν εισέβαλε στην Ουκρανία.

Τι απαντάει για τις έρευνες αερίου στην Ανατ. Μεσόγειο, την Αγία Σοφία, τη Χάλκη, το μεταναστευτικό, τη Γάζα.

Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί τους, είναι σημαντικό οι άνθρωποι που διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας να τοποθετούνται δημοσίως για όσα συμβαίνουν στον τόπο. Στις ώριμες δυτικές δημοκρατίες, έχει εδραιωθεί εδώ και χρόνια ένας ξεχωριστός ρόλος για όσους πέρασαν από τη θέση του πρωθυπουργού ή και άλλες καίριες θέσεις.

Ο Χένρι Κίσινγκερ πήρε μαζί του τα όποια μυστικά τον κυνηγούσαν, σαν φαντάσματα, και τον έκαναν να αποφεύγει το ζήτημα της Κύπρου. Ξέρω από προσωπική εμπειρία, που οφειλόταν σε εμμονή με το τι συνέβη το 1974, ότι αυτό το ιστορικό επεισόδιο τον ενοχλούσε πολύ. Η αλήθεια είναι πως Ελλάδα και Κύπρος έπεσαν θύματα του κυνικού […]

Μια παράξενη, μεγάλη και εντελώς ετερόκλητη «συμμαχία» αμφισβητεί την ηγεμονία της Δύσης και το παγκόσμιο σύστημα που δημιουργήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.