Να μερικά πράγματα που συνέβησαν.
Στον Νέο Κόσμο δολοφονήθηκε ένας 44χρονος έξω από ένα βενζινάδικο. Από ό,τι μάθαμε, ήταν ένα σημαντικό μέλος της μαφίας που ασχολείται με το λαθρεμπόριο τσιγάρων και καυσίμων, το ψευδώνυμό του ήταν «ζαμπόν» και η δολοφονία του ήταν μέρος ενός πολέμου της «νύχτας». Δύο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ συνελήφθησαν επειδή διέρρευσαν βιντεάκι που τράβηξαν από τον χώρο της δολοφονίας με τα κινητά τους.
Ακόμα, σαράντα κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο κτίριο διοίκησης του Πολυτεχνείου σπάζοντας τζάμια και προκαλώντας ζημιές.
Στην Ηλιούπολη, ένας 14χρονος μαζί με ομάδα άλλων επιτέθηκαν σε ένα 15χρονο, τον ξυλοκόπησαν και του έκλεψαν το μπουφάν.
Στα Μέγαρα, ένα παιδάκι 4 ετών μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση μετά τον άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη από τον σύντροφο της μητέρας του.
Στο Μεσολόγγι ακόμα αναζητείται ένας 31χρονος που εξαφανίστηκε, με τις αρχές να εξετάζουν την εμπλοκή ενός 50χρονου κρεοπώλη, ο οποίος ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που τον είδε, και ο οποίος του χρωστούσε χρήματα.
Στη Βέροια μια 37χρονη μητέρα συνελήφθη κατηγορούμενη ότι σκότωσε το 6 μηνών βρέφος της χτυπώντας το βίαια.
Στον Βόλο, ένας 50χρονος πυροβόλησε και σκότωσε τον 33χρονο αδερφό της συζύγου του καθώς, όπως υποστήριξε, έμαθε ότι βίαζε για πολλά χρόνια την κόρη του.
Στο Μενίδι συνελήφθησαν δύο αγόρια ηλικίας 17 και 16 ετών για τον ξυλοδαρμό ενός 15χρονου, τον οποίο βιντεοσκόπησαν και ανάρτησαν στα social media.
Στη Λέσβο, δύο μετανάστες πνίγηκαν όταν η βάρκα που τους μετέφερε από τις ακτές της Τουρκίας βούλιαξε.
Στον Ταύρο, ένας Ολλανδός τουρίστας σκοτώθηκε όταν τον παρέσυρε μοτοσικλέτα που έτρεχε στη Χαμοστέρνας και σκοτώθηκε.
Στη Θεσσαλονίκη, ένας 34χρονος μαζί με ένα φίλο του σκότωσαν την 41χρονη έγκυο σύντροφο του πρώτου, έβαλαν το πτώμα της σε μπαούλο και το πέταξαν σε περιοχή της Χαλκιδικής.
Στο Αγρίνιο ένας 50χρονος ξυλοκόπησε την 74χρονη μητέρα του χτυπώντας το κεφάλι της στο πάτωμα.
Στο Ζεφύρι, ένας 51χρονος περιέλουσε τη γυναίκα του με εύφλεκτο υλικό και της έβαλε φωτιά. Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε και το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, που υπέστη εγκαύματα καθώς προσπαθούσε να σβήσει τη φωτιά.
Ολα αυτά είναι πράγματα που συνέβησαν στη Ελλάδα. Κάποια πιθανότατα τα διαβάσατε στις ειδήσεις, κάποια μπορεί να τα έχετε ήδη ξεχάσει. Αλλά δεν είναι πράγματα που συνέβησαν το τελευταίο τρίμηνο, ή τον τελευταίο μήνα ή «φέτος».
Είναι πράγματα που συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα.
Οταν τα βλέπεις μαζεμένα, όλα μαζί, καταλαβαίνεις ότι είναι πολλά. Οι τραγωδίες είναι αβάσταχτα πυκνές. Ηταν έτσι πάντα ή πλέον τα μαθαίνουμε πιο εύκολα και γρήγορα; Αυτή είναι μια ερώτηση κρίσιμη, για την οποία απάντηση δεν έχω. Οπως και να ’χει, υπάρχει πρόβλημα. Η πραγματικότητα και η ειδησεογραφία μας βομβαρδίζουν αλύπητα με ενδείξεις ότι η κοινωνία μας είναι ξεχαρβαλωμένη, υπό διάλυση, γεμάτη πολυάριθμους θύλακες βίας, δυστυχίας και φρίκης. Είναι ακόμα πιο τρομακτικό γιατί, διαβάζοντας όλες αυτές τις ειδήσεις, υφιστάμενοι αυτή την ομοβροντία, αντιλαμβανόμαστε και το πλαίσιο. Το φόντο. Ολες και όλοι καταλαβαίνουμε ότι πίσω από τις ακραίες εκφάνσεις που φτάνουν στις ειδήσεις, υπάρχει ένας αχανής κόσμος βουβής κακοποίησης, καταπίεσης και δυστυχίας, που περιμένει μόνο μια αφορμή για να εκραγεί.
Η ομοβροντία τέτοιων ειδήσεων το τελευταίο διάστημα μου θύμισε κάτι άλλο που συνέβη την εβδομάδα που μας πέρασε.
Μου θύμισε το ηφαίστειο στην Ισλανδία.
Στην Ισλανδία, σε εκείνη τη χερσόνησο όπου ένα ηφαίστειο είχε εκραγεί τον προηγούμενο μήνα, εκκένωσαν πάλι την παραθαλάσσια πόλη Γκρίνταβικ επειδή ένα νέο ηφαίστειο εξερράγη πολύ κοντά της. Οι συγκλονιστικές εικόνες έδειχναν τη λάβα να αναβλύζει από σχισμές του εδάφους και να χύνεται, να αργοκυλάει όπου η κλίση του εδάφους υποδείκνυε. Και ενώ τα αναχώματα που είχαν στηθεί για την προηγούμενη έκρηξη καθοδηγούσαν το ποτάμι της λάβας μακριά από την πόλη, και όλοι ανάσαιναν ανακουφισμένοι, μια νέα σχισμή άνοιξε σε απόσταση εκατό μέτρων από τα πρώτα σπίτια. Η λάβα άρχισε να χύνεται προς το μέρος τους και εκεί καταλάβαινες: τίποτε δεν μπορεί να τη σταματήσει. Η λάβα που κυλάει έχει θερμοκρασία από 700 μέχρι 1.200 βαθμούς Κελσίου. Τη βλέπεις στο βίντεο να αργοκυλά και σκέφτεσαι: δεν μπορεί κάποιος να κάνει κάτι; Υπάρχει χρόνος. Πλησιάζει το σπίτι, δεν μπορούν να βάλουν κάτι, να στήσουν κάτι για να γλιτώσουν τα σπίτια των ανθρώπων; Η απάντηση είναι όχι. Τίποτε δεν μπορεί να τη σταματήσει, εκτός από ένα. Αργά αργά, η λάβα κύλαγε και κατάπινε τα σπίτια που αναφλέγονταν και καίγονταν και πνίγονταν και χάνονταν.
Αυτό μου θύμισε η ομοβροντία φόνων, εγκλημάτων και βίας στις ειδήσεις των περασμένων ημερών. Ενα ποτάμι λάβας που κατακαίει ό,τι βρει και κανείς δεν μπορεί να σταματήσει. Πώς σταματάει; Πώς λύνονται τα προβλήματα που το προκαλούν; Και πώς αντιμετωπίζει κανείς την απόγνωση της συνειδητοποίησης ότι μάλλον τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, τίποτε δεν μπορεί να γίνει;
Στην Ισλανδία το ποτάμι της λάβας έκαψε τρία σπίτια, μέχρι που η σχισμή που την έφτυνε άδειασε, στέρεψε και σταμάτησε.
Προς το παρόν.