«Συνηθίσαμε σε τόσες δεκαετίες ειρήνης, που ήταν πολύ δύσκολο να συλλάβουμε την πιθανότητα να επιλέξει κάποιος ξανά τον πόλεμο». Σύμφωνα με την ιστορικό και συγγραφέα Αν Απλμπαουμ, η Δύση αγνόησε για πολλά χρόνια την απειλή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ τα σημάδια ήταν καιρό τώρα ορατά.
Υπήρξαν φωνές, λίγες αλλά επίμονες, ανθρώπων που προειδοποιούσαν για τις προθέσεις και τις ορέξεις του Ρώσου προέδρου, διάβαζαν σωστά τις ενέργειές του, τις αποφάσεις που έπαιρνε, τις κινήσεις που έκανε στη διεθνή σκακιέρα. Ναι, είναι αλήθεια, σε μακρά περίοδο ειρήνης φαντάζεται κανείς τον πόλεμο ως κάτι μακρινό και απίθανο.
Διαβάζοντας την τελευταία πολυσέλιδη έκθεση του ΟΗΕ για την κλιματική κρίση, σκέφτομαι ότι αν συνεχίσουμε να αγνοούμε αυτό που συμβαίνει αρνούμενοι να πάρουμε δραστικά μέτρα, σύντομα θα ομολογούμε με θλίψη ένα αντίστοιχο «δεν θέλαμε ν’ ακούσουμε», παρακολουθώντας τον πλανήτη να καταστρέφεται.
Οι φωνές στο θέμα της κλιματικής κρίσης είναι περισσότερες και πιο ηχηρές, όμως και πάλι πολλές κυβερνήσεις κλείνουν τ’ αυτιά τους και μεταθέτουν τη λύση του προβλήματος στο μέλλον. Μόνο που τα περιθώρια είναι πλέον πολύ στενά και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
Η έκθεση του ΟΗΕ συμπυκνώνει 34.000 επιστημονικές εργασίες σε 3.657 σελίδες και παρουσιάζει σκηνές από ένα μέλλον που δεν θα είναι βιώσιμο αν δεν κάνουμε κάτι τώρα. Οι προστατευόμενες περιοχές πρέπει να επεκταθούν και να φτάσουν σε ποσοστό τουλάχιστον ίσο με το ένα τρίτο του πλανήτη, ενώ για τις παραλιακές πόλεις χρειάζεται επειγόντως ένα σχέδιο κατασκευής εκτεταμένων αντιπλημμυρικών έργων, καθώς οι ραγδαίες βροχοπτώσεις, που θα είναι όλο και συχνότερες, θα δημιουργούν τεράστια προβλήματα.
Ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς έχει παρομοιάσει την κλιματική κρίση με τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ζωή και ο πολιτισμός μας, όπως τα γνωρίζουμε, διακυβεύονται, όπως ακριβώς συνέβη και με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και σ’ αυτόν χρειάζεται αποφασιστική, δυναμική απάντηση.