Εχει πολλά ονόματα: Φρισσόγαυρος, χρυσόγαυρος, τριχιός ή γαύρος Παριανός, σαρδελόγαυρος. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε σε οπαδό ποδοσφαιρικής ομάδας, για να μην παρεξηγηθούμε. Επίσης, αν και ακούγεται ντόπιο ψάρι, δεν είναι. Είναι ξενικό είδος και ήρθε μαζί με πολλά άλλα από τον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό και την Ερυθρά Θάλασσα, διασχίζοντας το Σουέζ. Καταγράφηκε επίσημα για πρώτη φορά στη Ρόδο το 2003. Οι ψαράδες, βέβαια, είχαν γνωρίσει πολύ νωρίτερα αυτό το είδος, που δεν είναι ακριβώς σαρδέλα ούτε ακριβώς γαύρος.
Στη Μεσόγειο, έχουν εισβάλει σύμφωνα με τους επιστήμονες περίπου 1.000 ξενικά είδη. Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί γύρω στα 250, με το λεοντόψαρο, τον γερμανό, την αγριόσαλπα και τον σαρδελόγαυρο να έχουν την ταχύτερη εξάπλωση. Σε αυτά τα τέσσερα είδη εστίασε το πρόγραμμα «4alien» που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και ήταν καρπός συνεργασίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και το WWF Ελλάς.
Η ερευνητική ομάδα συνεργάστηκε με ψαράδες, έκανε εποχικές δειγματοληψίες, χαρτογράφησε τις περιοχές με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς, εκτίμησε την επίδραση των συγκεκριμένων ξενικών ειδών στα αυτόχθονα και στο οικοσύστημα γενικότερα.
Το βασικότερο, όμως, είναι ότι πραγματοποιήθηκε έλεγχος της εξάπλωσης των τεσσάρων ξενικών ειδών μέσω της εμπορικής τους αξιοποίησης και μελετήθηκε η διατροφική τους αξία. Μπορούν να μπουν στην κουζίνα; Η απάντηση είναι πως η διατροφική αξία των τεσσάρων αυτών ειδών είναι εξαιρετική, με κάποιες μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες: αποτελούν πλέον πλούσια πηγή πρωτεΐνης άριστης ποιότητας (20%), εφάμιλλης του κρέατος, έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος και υψηλά ποσοστά Ωμέγα-3 λιπαρών, δεν περιέχουν υδατάνθρακες, έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος και είναι ιδανικά για δίαιτες με χαμηλά λιπαρά, είναι πολύ πλούσια στα δύο πολυτιμότερα Ωμέγα-3 πολυακόρεστα λιπαρά. Επιπλέον, είναι και νόστιμα.
Εχουμε λοιπόν ψάρια που μπορούν να μπουν στη διατροφή μας. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: εισόδημα για τους ψαράδες και μείωση του πληθυσμού των συγκεκριμένων ξενικών ειδών, ώστε να υπάρχει ισορροπία με τα άλλα είδη. Το επόμενο βήμα είναι ένα σωστό μάρκετινγκ και να μπει ο σαρδελόγαυρος στις εκπομπές μαγειρικής!