Από τη δεκαετία του ’80, που στις σχολικές καντίνες ένας μαθητής μπορούσε να αγοράσει τσίχλες, καραμέλες και γρανίτα με γεύση γνωστού αναψυκτικού, έχουν αλλάξει πολλά, ευτυχώς. Οι οδηγίες για τα προϊόντα που επιτρέπεται να πωλούνται εντός των σχολικών συγκροτημάτων είναι συγκεκριμένες· τονίζεται η ανάγκη για φρέσκα φρούτα και λαχανικά, φυσικούς χυμούς, γαλακτοκομικά, αρτοσκευάσματα, σάντουιτς με συγκεκριμένους συνδυασμούς τροφίμων, γενικότερα προϊόντα που πρέπει να μην υπερβαίνουν συγκεκριμένα ποσοστά σε ζάχαρη, τρανς λιπαρά, κορεσμένα λιπαρά, αλάτι κ.ά. Εχει δοθεί έμφαση στη μεσογειακή διατροφή.
Παρ’ όλα αυτά, στα ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών στην Ελλάδα δεν έχουν αλλάξει πολλά. Παραμένουν πολύ υψηλά. Ουσιαστικά, πρόκειται για επιδημία με εκθετική αύξηση, μια «βόμβα» για την υγεία του πληθυσμού στο μέλλον. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του υπουργείου Υγείας, στην Ελλάδα, το 37,5% των παιδιών ηλικίας από 2 έως 14 ετών ανήκει στην κατηγορία υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Στις ηλικίες 0 έως 5 ετών το ποσοστό είναι 13,9% και στις ηλικίες 5 έως 7 ετών 43%.
To υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε πρόσφατα τη δημιουργία Εθνικής Επιτροπής Διατροφής, η οποία έχει αναλάβει να χαράξει μια εθνική διατροφική πολιτική. Ακούγεται πολλά υποσχόμενη προσπάθεια, αν και η εμπειρία έχει δείξει πως όπου κανείς ακούει εθνικές πολιτικές καλό είναι να κρατάει μικρό καλάθι. Το πρώτο που ανακοίνωσε ότι θα κάνει η επιτροπή, είναι να επικαιροποιήσει τη λίστα με τα προϊόντα στις καντίνες των σχολείων, η οποία δεν έχει αλλάξει από το 2013. Βέβαια, καλό είναι να φροντίσει και για συχνούς ελέγχους στις σχολικές καντίνες. Πουλάνε πράγματι όσα επιτρέπονται ή μπορεί να βρει κανείς και «απαγορευμένα» προϊόντα;
Πέρα απ’ αυτά, όμως, η υπόθεση της παιδικής παχυσαρκίας δεν αντιμετωπίζεται μόνο στις καντίνες. Θέλει δουλειά σε βάθος, γιατί είναι ένα θέμα που αφορά τις οικονομικές ανισότητες, τις εσφαλμένες απόψεις των γονιών, τα διατροφικά πρότυπα που έχουν τα παιδιά στο στενό τους περιβάλλον, την παιδεία. Η διατροφή και τόσα άλλα σοβαρά θέματα γύρω από αυτήν πρέπει να γίνει μάθημα. Αφορά τις καντίνες, αλλά πολύ περισσότερο αφορά τις τάξεις των σχολείων.