Σε κάθε τόπο υπάρχουν χώροι που περιμένουν το φιλί της ζωής για να ξανανιώσουν. Αποθήκες, βιοτεχνίες, εργοστάσια, οικίες που ζουν στην εγκατάλειψη μέχρι κάποιος να βγάλει το λουκέτο από την πόρτα. Η (τυχερή) παλιά αγορά της Υδρας ζωντάνεψε ξανά με την πνοή που της εμφύσησαν η τέχνη και η ποίηση. Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας εγκαινιάστηκε μια έκθεση με έργα 15 εικαστικών που αποτίνουν φόρο τιμής στον Μίλτο Σαχτούρη. Η ομαδική με τίτλο «Κληρονόμος πουλιών» εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Κουντουριώτειων. Οργανώθηκε από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Υδρας και το Εργοτάξιο Τέχνης Υδρας του καλλιτέχνη Αλέξη Βερούκα και περιλαμβάνει πλέγμα δράσεων: λογοτεχνικό συμπόσιο και κινηματογραφικές προβολές καθώς και ένα κομψό φωτογραφικό αφιέρωμα στον Μάριο Βίτι.
Ο Αλέξης Βερούκας στην εκδήλωση της Υδρας. (Φωτ. G. SKORDARAS)
Στόχος ήταν η επανασύνδεση του ποιητή με τον τόπο καταγωγής του. Αν και Υδραίος, ο Σαχτούρης δεν επεδίωξε να έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τις ρίζες του, ενώ ούτε το νησί τον «διεκδίκησε». Τώρα, ο ίδιος ο τόπος επιχειρεί να ενισχύει τα δεσμά με αυτή τη σπουδαία προσωπικότητα. Και δεν υπήρχε γοητευτικότερος χώρος για αυτή τη συγκινητική πρωτοβουλία από την αναζωογονημένη παλιά αγορά που βρίσκεται στην καρδιά του οικισμού της Υδρας και ήταν σε αχρησία εδώ και πολλά χρόνια. Αλλωστε, δεν είναι λίγοι οι Υδραίοι που θα ήθελαν να τη δουν να μετατρέπεται σε εστία πολιτισμού.
Εργα της Γιάννας Περσάκη και της Ρένας Παπασπύρου. (Φωτ. G. SKORDARAS)
Κάθε πόρτα οδηγεί και σε μια έκπληξη, καθώς τα παλιά μαγαζάκια φιλοξενούν ζεύγη καλλιτεχνών. Η διαδρομή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον: από τη Ρένα Παπασπύρου, με ωραίες προσωπογραφίες του Σαχτούρη, ώς τον πρώιμα χαμένο σκηνοθέτη και ποιητή Λευτέρη Ξανθόπουλο, που είχε γυρίσει ντοκιμαντέρ με τον Σαχτούρη. Από τον Εδουάρδο Σακαγιάν και τον Νίκο Τρανό περνάει κανείς στα φωτογραφικά πορτρέτα του ποιητή από τον Μιχάλη. Και από τους ζωγράφους Τάσο Μαντζαβίνο και Γιάννη Ψυχοπαίδη στα εξαιρετικά γλυπτά της Αφροδίτης Λίτη. Εντυπωσιακά είναι τα έργα του Αλέξη Ακριθάκη, που έχει γράψει και τη φράση«Αχ! βρε Μίλτο Σαχτούρη, υπάρχουν στιγμές που γίνονται ατελείωτες όταν σε διαβάζω» για να αποτυπώσει την τεράστια εκτίμησή του. Τρυφερές και όμορφες οι δημιουργίες του Παναγιώτη Ράππα και εμβληματικές εκείνες του Αλέκου Φασιανού. Με σχέδια συνέβαλε και η Υδραία Ελενα Βότση.
Εργο του Αλέκου Φασιανού για τον Σαχτούρη. (Φωτ. G. SKORDARAS)
Τα έργα της συνοδοιπόρου του ποιητή, Γιάννας Περσάκη, δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Είναι ο άνθρωπος που εισέφερε και με αρχειακό υλικό, το οποίο στηρίζει την έκθεση. Ισως, όμως, η πιο όμορφη πλαισίωσή της ήταν η απαγγελία ποιημάτων εμπνευσμένων από τον Σαχτούρη, από νέους ποιητές (Βερονίκη Δαλακούρα, Κωνσταντίνα Κορρυβάντη, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, Λίνα Τσουκαλά, Αργύρης Παλούκας, Χρήστος Δασκαλάκης), τους οποίους παρουσίασε ο Γιάννης Μπασκόζος.